Cumhuriyetin kuruluşundan önce, Türkiye Tarihinde Osmanlı İmparatorluğu’nun Tanzimat ve Meşrutiyet Dönemi’nde toplum hayatı ve bazı sosyal organizasyonlar islah edilmeye çalışılmıştır. Ancak bu çabalar uygulama açısından yetersiz olmuştur. Cumhuriyet Dönemi’nde özellikle Atatürk Dönemi, reform ve yenilikler uygulama bakımından daha başarılıdır. Atatürk’ün kültür politikasında uygulamalı faaliyetlere önem verilmiştir. Daha önce düşünülemeyen pek çok mesele yasalaştırılmıştır. Bununla beraber, Atatürk sonrasında, benimsenen reformların hayata geçirilmesi konusunda pek fazla başarılı olunamamıştır. Alevilik ve Bektaşilik Türk Toplumundaki fay hatlarından biri olduğundan dolayı Türkiye’nin en temel meselelerindendir. Bundan dolayı, Alevilik ve Bektaşilik kültür politikaları ve planlamalarında yer almalıdır. Alevilik ve Bektaşiliğin dini sebepler bakımından tehdit olarak görülmesi gerçeğinden hareketle Türkiye’de kültür politikası ve planlamalarında görülmemektedir Alevilik ve Bektaşiliğin İslâm’ın içinde görülmesi istenmektedir. Alevilik ve Bektaşilik inanç özgürlüğünü elde ettiğinde İslâmi perspektiften ayrılacağı düşünülmektedir. Bu algılamada tarihteki Türk-İran mücadelesinin büyük bir rolü vardır. Bu çalışma için Türkiye’deki kalkınma planlarını incelenmiş ve Alevilik ve Bektraşiliğin bu kalkınma planlarında bulunmadığı görülmüştür. Fakat Avrupa Birliğinin ilerleme raporları ve ulusal programlar gibi belgelerde Alevilik ve Bektaşilik yer almaktadır.
Kültür Türkiye’de Kültür Kültür Politikası Kültür Planlaması Türkiye’de Kültür Politikaları
The life of society and some social organizations were tried to be reformed during Tanzimat and Constitutional Period of Ottoman Empire in the history of Turkey. But these efforts have been insufficient about application. In the Republic Era, new Republic reformations and the novelties have been more favorable about the aplication. In Ataturk’s cultural politics, it has been considered important practical workings. A lot of Questions which were not thought before have been made laws. However after Atatürk, this understanding has been lost. Alewism and Bektashism are essential problem for Turkey because they are the fault line about Turkish society. Because of this, Alewism and Bektashism should appear in cultural policies and planing. It is unimportant that Alewism and Bektashism are found in the cultural policies and planing in Turkey because of the fact that it is perceived Alewism and Bektashism as a threat about religious reasons. Alewism and Bektashism have been wanted to be seen in Islam. It is thought that when Alewism and Bektasizm have got liberation of the belief, they would have divorced Islamic perspectives. In this perception, there are great role of the Turkish-Iranian strugle in history. We searched development plans in Turkey in context culture and found that there would not have been Alewism and Bektasizm in these development plans for this study. But we have been able to see Alewism and Bektasizm in European Union document such as progress peports and national programs.
Culture The culture in Turkey Politics of the culture The planization of the culture Politics of the culture in Turkey
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 28, 2013 |
Published in Issue | Year 2010 Issue: 56 |
Bu dergide yayımlanan makaleler Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır. Bu lisans, açık erişimli bir makalenin ticari olmayan bir şekilde tekrar kullanılmasına, yazar doğru atfedildiği sürece izin verir.