Bu çalışma Toronto Alevi topluluğunun kabul edildikleri ülkede ailelerini daha geniş bir toplum içine entegre etmeye çalışırken, aynı zamanda kendilerine ait geleneklerini sürdürme ve kimliklerini koruma çabalarını inceliyor. 2007 yılında gerçekleşen ve 10 aydan fazla süren alan çalışmasına dayanan bu araştırmanın temel tartışma konuları; Toronto’daki Alevi göçmenlerin kendilerine ait bir kimlik bilincini ve toplumsal bir tutunumu sürdürüp sürdürmedikleri ve bunu nasıl gerçekleştirdikleri sorularını içermektedir. Toronto Alevi topluluğunun müzik ve dans pratiklerine özel önem verilecektir. Müzik ve dans gibi ifade kültürü pratikleri diaspora toplulukları ile bu toplulukların anavatanları arasındaki ilişkilerin çözümlenmesinde analitik bir mercek sağlar. Çünkü diasporadaki pek çok topluluğun müzik ve dans pratikleri kimlik inşa etmenin bir aracı olarak değerlendirilirler. Kökleri Türkiye’de bulunan diasporik bir topluluk olarak Toronto Alevi göçmenleri, yabancı bir çevrede, ancak bununla birlikte ulusötesi ağlarla birbirleriyle iletişim halinde, Alevi geçmişleriyle ilişkilerini yansıtmak ve toplumsal tutunum sağlamak için kültürel ve müziksel icralara özel önem verirler. Türkiye’deki ve Kanada’daki Alevi hareketini karşılaştırmalı bir perspektiften ele alan bu çalışma, Türkiye’deki Alevi uyanışının Toronto’daki Alevilerin ifade kültürü pratiklerine ne ölçüde yansıdığını araştırmaktadır.
Based on my observations and in-depth interviews over a ten-month period in 2007, this study explores the efforts of Toronto’s Alevi community to maintain a separate identity in their adopted country, while attempting to integrate their families into society. Major issues in my case study include the question of whether, and how, Alevis in Toronto maintain a sense of self-identity and a measure of communal cohesion. Special attention is given to the music and dance practices of the Toronto Alevi Community. Expressive cultural practices such as music and dance provide an analytical tool for the relations between diaspora communities and their home countries. This is because the music and dance practices of many communities in diaspora are considered to be a means of constructing identity. In a foreign environment, yet connected to others via transnational networks, Toronto’s Alevi immigrants as a diasporic society with roots in Turkey rely on cultural and musical performances to aid community cohesion and to reflect on their relationship with their Alevi past. By investigating the Alevi movement in Turkey and Canada from a comparative perspective, my aim in this paper is to explore to what extent the Alevi musical revival in Turkey influences the music practices of Alevis in Toronto
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 28, 2013 |
Published in Issue | Year 2010 Issue: 56 |
Bu dergide yayımlanan makaleler Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır. Bu lisans, açık erişimli bir makalenin ticari olmayan bir şekilde tekrar kullanılmasına, yazar doğru atfedildiği sürece izin verir.