Mekan tasarımı paradoksal bir uğraştır.. Kavramlar yapıları gereği zihinseldir ve fiziksel evrende
'olmak' için temsilciye ihtiyaçları vardır. Mekan tasarımında gerçek olarak kabul edilen ve zamansal
bir fenomen olan algı; kullanıcı eylemleri için, bir uzamsal bir fenomene dönüşerek kavramı temsilleştirmeyi
ve mekanı yorumlama hünerini kapsar. Bir formu taşıdığı dokuların düzeni biçimlendirir.
Mekansal formları da biçimlendiren fiziksel dokularıyla beraber kullanıcı tabanlı anlam katmanlarının
oluşturduğu dokudur. Özel bir beklenti üzerinden yapılması gerekirken, bir tasarımı varolan bir
söylemi seçerek kendine has estetiğiyle beraber sembolik anlamı da standartlaştırma ya da olağanlaştırma
anlamına gelen varolanı kendine mal etme eylemi bir tür asalaklıktır. Çünkü tasarım
'kavramlarla gerçekleri eylemler üzerinden ilişkilendirmek' olarak tanımlandığında, tasarım asalaklığı
aracılığıyla istenen her şey yok sayılabilir, hatta konunun kendisini bile unutturulabilir. Mekan
tasarımı bir yerde, temsil kavramı üzerinden işlevi terk ederek sembolik imkansızlığı yarıp geçmekken,
bir yerde de insanın 'toplumsal bağ' dünyasında yer alarak kendini ve kendisinin kıyaslanabileceği
'ötekilerle' kontrol edilen ve yansıtılan bir ilişki kurmaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2018 |
Submission Date | April 1, 2018 |
Acceptance Date | June 20, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 8 Issue: 3 |