Kitle iletişim araçlarının gelenekselden dijital yayıncılıkla dolu sürece evrilme aşamalarında çeşitli yeni ortamlar ve mecralar gündeme gelmeye başlamıştır. Bu yeni teknolojilerin ve ortamların artışından sonra, iletişim bir amaç olmaktan sıyrılıp araç olma yolunda şekillenmeye başlamıştır. Temsili ürünler, sunumsal ürünler ve mekanik ürünler olarak iletişim araçları, yayıncılıkta da tüm formlarda olduğu gibi hayatımızda daha görünür hale gelmiştir. Özellikle televizyon yayıncılığı gibi, geleneksel ve geniş çapta yayıncılık (broadcasting) türlerinden biri olan araçsal ve spesifik medya olarak bu tür üzerindeki değişimler dikkate alınmaktadır. Geleneksel televizyon yayıncılığının altın çağında gördüğü ilginin bugün yerini yeni medya platformlarına bırakıyor olması, çalışmanın ana noktasıdır. Konservatif iletişim araçları yerini yeni ve dijital medya alanlarına bırakırken bu araçların içeriklerini sorgulamak, bireylerin ve kitlelerin yaklaşımlarını değerlendirmek, toplumsal iletişime de gönderme yapmaktadır. Tek yönlü iletişim biçimleri yerine çift yönlü, aktif kitleli ve geri bildirimleri yüksek içerikler yeni yayıncılığın önünü açmıştır. Bu çalışmada geleneksel televizyon yayınlarının sosyo-ekonomik ve teknolojik gelişmeler ışığında izleyici tarafından tamamen dijitale geçişle son bulup bulmayacağı üzerine varsayımlar ve etki çalışmaları tartışılacaktır. Nitel araştırma yöntemiyle, literatür taraması yapılmış olup, vaka incelemesi üzerinden örnek gömülü teoriden yararlanılmıştır.
The transformation of mass communication from traditional to digital broadcasting has led to the emergence of various new platforms and mediums. Following the proliferation of these new technologies and environments, communication has gradually evolved from being a mere objective to becoming a tool in its own right. Communication tools—whether representational, presentational, or mechanical—have become more prominent in broadcasting, just as in other forms, thus becoming increasingly visible in our daily lives. Notably, within the context of television broadcasting, which represents one of the traditional and large-scale forms of "broadcasting," the changes in this medium are particularly scrutinized, especially as it becomes a specific and instrumental media. The core focus of this study lies in the shift of interest from traditional television broadcasting, which once enjoyed its golden age, to contemporary new media platforms. As conventional communication tools give way to new and digital media, it becomes imperative to critically examine the content of these tools, assess the approaches of both individuals and audiences, and address the broader implications for societal communication. In place of one-way communication models, the emergence of two-way, mass-engaged, and highly interactive content has facilitated the growth of new broadcasting paradigms. This study aims to explore the assumptions and impacts related to the full transition from traditional television broadcasts to digital formats, driven by viewers, within the context of socio-economic and technological developments. Utilizing a qualitative research methodology, the study conducts a comprehensive literature review and draws upon case study-based grounded theory for analysis.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication and Media Studies (Other), Sociology (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | October 12, 2025 |
Publication Date | October 17, 2025 |
Submission Date | July 30, 2025 |
Acceptance Date | September 22, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 3 |