Agricultural Production and Food Security in the Context of Green Social Work

Year 2025, Volume: 6 Issue: 1, 23 - 34, 30.06.2025

Caner Çarşanba , Özge Özgür

Abstract

The visible adverse effects of global climate change in contemporary times have led to the emergence of new fields of study. Although the relationship between the social work discipline and ecology dates back to the 1970s, its conceptualization under the term "Green Social Work" has been realized in the last quarter-century. This article examines the impacts of one of today's most urgent issues, climate change, on agricultural production and food security from the perspective of green social work. It particularly focuses on the role of environmental injustices and social inequalities triggered by climate change within this context. The study underscores that climate change reduces agricultural productivity, increases food prices, and consequently exposes millions of people worldwide to food insecurity. This issue disproportionately affects marginalized communities, especially in developing countries. Green social work emerges as an approach aimed at addressing the social and environmental injustices caused by climate change and producing sustainable solutions.
The article explores the core principles and practice areas of green social work in detail. It highlights how green social work practitioners evaluate the social and environmental impacts of agricultural production systems, emphasizing the relationship between food security and ecosystem health. Social work professionals aim to improve the living standards of rural populations through community engagement and influencing local policies. Furthermore, they actively participate in policy-making processes related to biodiversity conservation and sustainable natural resource management, striving to ensure environmental justice.

Keywords

Green social work, Agricultural production, Food security, Climate change, Sustainability.

Yeşil Sosyal Hizmet Bağlamında Tarımsal Üretim ve Gıda Güvencesi

Abstract

Küresel iklim değişikliğinin olumsuz etkilerinin günümüzde gözle görünür bir hal alması yeni çalışma alanlarının ortaya çıkmasını sağlamıştır. Sosyal hizmet disiplininin ekoloji ile olan ilişkisi her ne kadar 1970’li yıllara dayanıyor olsa da Yeşil Sosyal Hizmet adı altında kavramsallaştırılması son çeyrek yüzyılda gerçekleştirilmiştir. Sunulan makale, günümüzün en acil sorunlarından biri olan iklim değişikliğinin, tarımsal üretim ve gıda güvencesi üzerindeki etkilerini, yeşil sosyal hizmet perspektifinden derinlemesine incelemektedir. Özellikle, iklim değişikliğinin tetiklediği çevresel adaletsizlikler ve sosyal eşitsizliklerin bu bağlamda nasıl bir rol oynadığına odaklanmaktadır. Makale, iklim değişikliğinin tarımsal verimliliği azaltarak, gıda fiyatlarını artırdığını ve bunun sonucunda dünya genelinde milyonlarca insanın gıda güvensizliği ile karşı karşıya kaldığını vurgulamaktadır. Bu durum, özellikle gelişmekte olan ülkelerde yaşayan ve zaten marjinalize olmuş topluluklar üzerinde daha büyük bir etki yaratmaktadır. Yeşil sosyal hizmet, bu bağlamda, iklim değişikliğinin yarattığı sosyal ve çevresel adaletsizlikleri ele alan, sürdürülebilir çözümler üretmeyi hedefleyen bir yaklaşım olarak öne çıkmaktadır.
Makalede, yeşil sosyal hizmetin temel ilkeleri ve uygulama alanları detaylı bir şekilde incelenmektedir. Yeşil sosyal hizmet uzmanlarının, tarımsal üretim sistemlerinin sosyal ve çevresel etkilerini değerlendirerek, gıda güvencesi ve ekosistem sağlığı arasındaki ilişkiyi ortaya koyduğu vurgulanmaktadır. Sosyal hizmet uzmanları, topluluk katılımını teşvik eden ve yerel politikaları etkileyen bir yaklaşımla kırsal bölgelerde yaşayanların yaşam standartlarını yükseltmeyi amaçlamaktadırlar. Aynı zamanda, biyoçeşitlilik korunumu ve doğal kaynakların sürdürülebilir yönetimi konularında da politika yapım süreçlerine aktif olarak katılarak, çevresel adaletin sağlanması için çaba göstermektedirler.

Keywords

Yeşil sosyal hizmet, Tarımsal üretim, Gıda güvencesi, İklim değişikliği, Sürdürülebilirlik.

Ethical Statement

Çalışmamızda araştırma özneleri yoktur ve kişilerle mülakat veya ölçek uygulanmamıştır. Bu nedenle etik kurula başvurulmamıştır.

References

• Akalın, M. (2014). İklim değişikliğinin tarım üzerindeki etkileri: Bu etkileri gidermeye yönelik uyum ve azaltım stratejileri. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 351-377. DOI: 10.17218/husbed.87012
• Çalışkan, Ş. (2010). Türkiye’de gelir eşitsizliği ve yoksulluk. Sosyal Siyasal Konferansları, 59(2), 89-132.
• Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. (2024). İklim değişimine uyum stratejisi ve eylem planı 2024-2030.
• Demir, A. (2009). Küresel iklim değişikliğinin biyolojik çeşitlilik ve ekosistem kaynakları üzerine etkisi. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 1(2), 37-54. https://doi.org/10.1501/Csaum_0000000013
• Demirbilek, M. (2016). Çevre, çevre mültecileri ve çevreci sosyal hizmet. International Journal of Social Sciences and Education Research, 2(3), 905-914. DOI: 10.24289/ijsser.279033
• Dominelli, L. (2013). Environmental justice at the heart of social work practice: Greening the profession. International Journal of Social Welfare, 22(4), 431–439. https://doi.org/10.1111/IJSW.12024
• Dominelli, L. (2015). Green Social Work. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Science, 10(2), 385-391. http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-08-097086-8.28037-9
• Dominelli, L. (2018). Yeşil Sosyal Hizmet. (Çev. Ed. Arzu İçağasıoğlu Çoban) Ankara: Nika Yayınevi.
• Ecer, K., Güner, O. ve Çetin, M. (2021). Avrupa yeşil mutabakatı ve Türkiye ekonomisinin uyum politikaları. İşletme ve iktisat çalışmaları dergisi, 9(2), 125-144.
• Eryılmaz, G. A., Kılıç, O. ve Boz, İ. (2019). Türkiye’de organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının ekonomik, sosyal ve çevresel sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 29(2), 352-361. DOI: 10.29133/yyutbd.446002
• Eştürk, Ö. ve Ören, M. N. (2014). Türkiye'de tarım politikaları ve gıda güvencesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 24(2), 193-200. https://doi.org/10.29133/yyutbd.235933
• FAO. (1996). Rome Declaration on World Food Security and World Food Summit Plan of Action. Food and Agriculture Organization of the United Nations.
• FAO. (2022). The state of food security and nutrition in the world 2022.
• FAO. (2024). The state of food security and nutrition in the world 2024: Financing food security for all. https://doi.org/10.4060/cd1254en GAP İdaresi. (2021). Güneydoğu Anadolu Projesi Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri Raporu. GAP Bölge Kalkınma İdaresi. Godfray, H. C., Beddington, J. R., Crute, I. R., Haddad, L., Lawrence, D., Muir, J. F., Pretty, J., Robinson, S., Thomas, S. M. ve Toulmin, C. (2010) Food security: the challenge of feeding 9 billion people. Science, 12(327), 812-818. DOI:10.1126/science.1185383
• Gray, M., Coates, J. ve Hetherington, T. (Ed.). (2012). Environmental Social Work (1. basım). Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203095300
• Gürlük, S. ve Turan, Ö. (2008). Dünya gıda krizi: nedenleri ve etkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1), 63-74.
• Güzel, B. ve Buz, S. (2019). “Yeşil” yoksulluk, çevresel adalet ve sosyal hizmet. Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3), 1052-1069. DOI: 10.33417/tsh.622601
• IPCC. (2021). Climate Change 2021: The Physical Science Basis. https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/downloads/report/IPCC_AR6_WGI_SPM.pdf
• IPCC. (2022). Climate Change 2022: Impacts, Adaptation and Vulnerability. https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg2/downloads/report/IPCC_AR6_WGII_FullReport.pdf
• Karaman, K. (2018). Tarım-gıda politikaları bağlamında Türkiye’de gıda güvencesi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 65, 115-133.
• Koca, R. ve Somuncu, M. (2021). Gıda güvencesi konusunda Türkiye için bir değerlendirme. Ankara üniversitesi çevrebilimleri dergisi, 8(2), 1-11.
• Kocak, S. (2023). Sosyal hizmette çevre kavramındaki değişim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 23(61), 807-831. DOI: 10.21560/spcd.vi.1159362
• Köse, Z. (2022). Kırsal kalkınmada tarımsal kooperatifçiliğin rolü üzerine bir inceleme. Gaziantep Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 33-42. https://doi.org/10.55769/gauniibf.1090464
• Lal, M. (2011). Implications of climate change in sustained agricultural productivity in South Asia. Regional environmental change, 11(1), 79-94. DOI: 10.1007/s10113-010-0166-9
• OXFAM. (2023). Unfair share: Unequal climate finance to East Africa’s hunger crisis. https://www.oxfam.org/en/unfair-share-unequal-climate-finance
• Papadimitriou, E. (2020). Defining green social work. Social Cohesion and Development, 15(1), 139-152.
• Paul, B., Murari, K. K., Patnaik, U., Bahinipati, C. S. ve Sasidharan, S. (2023). Sustainability transition for Indian agriculture. Scientifc Reports, 13, 7290. https://doi.org/10.1038/s41598-023-34092-0 Pretty, J. (2008). Agricultural sustainability: concepts, principles and evidence. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 363(1491), 447-465. https://doi.org/10.1098/rstb.2007.2163 Sağır, H. (2020). Çevresel sürdürülebilirlik bağlamında Konya kapalı havzası üzerine bir değerlendirme. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 29(4), 73-118. Schmidhuber, J. ve Tubiello, F. N. (2007). Global food security under climate change. Proceedings of the National Academy of Sciences, 104(50), 19703-19708. DOI: 10.1073/pnas.0701976104
• Selcik, O. ve Güzel, B. (2016). Sosyal hizmet mesleğinin çalışma alanı ve sosyal hizmet uygulamasının Türkiye ölçeğinde değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(46), 461-469. DOI: 10.17719/jisr.20164622613
• Soylu, A. C. (2022). Sürdürülebilir kalkınma ve gıda güvenliği ilişkisi. Paradigma: İktisadi ve İdari Araştırmalar Dergisi, 11(2), 100-111.
• Taş, R. (2024). Avrupa Birliği’nin temel politikaları kapsamında gıda temasının araştırma, kültür, güvenlik ve güvenilirlik perspektifinden incelenmesi. Anadolu Üniversitesi Mesleki Eğitim ve Uygulama Dergisi, 3(2), 128-150. https://doi.org/10.70756/anameud.1552919
• TGDF. (2011). Çiftlikten Çatala Gıda Güvenliği. s.70. TGDF Yayınları.
• Toromade, A. S., Soyombo, D. A., Kupa, E. ve Ijomah, T. I. (2024). Reviewing the impact of climate change on global food security: Challenges and solutions. International Journal of Applied Research in Social Sciences, 6(7), 1403-1416. DOI: 10.51594/ijarss.v6i7.1300
• Turhan, Ş. (2005). Tarımda sürdürülebilirlik ve organik tarım. Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1 ve 2), 13-24. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/253316
• Türker, U., Çullu, M. A., Mutlu, N., Demir H., Bozgeyik, F. ve Teke, M. (2015). GAP bölgesinde hassas tarım ve sürdürülebilir uygulamaların yaygınlaştırılması projesi (Hassas Projesi). Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 11(4), 331-337.
• Türkeş, M. (2014). İklim değişikliğinin tarımsal gıda güvenliğine etkileri, geleneksel bilgi ve agroekoloji. Türk Tarım-Gıda Bilim Teknoloji Dergisi, 2(2), 71-85. DOI: 10.24925/turjaf.v2i2.71-85.60
• Türkeş, M. (2020). İklim değişikliğinin tarımsal üretim ve gıda güvenliğine etkileri: bilimsel bir değerlendirme. Ege Coğrafya Dergisi, 29(1), 125-149.
• TÜİK. (2023). Türkiye'de sözleşme üretim ve gıda güvencesi: 2023 değerlendirme raporu. Türkiye İstatistik Kurumu. https://www.tuik.gov.tr
• UN. (2015). World Population Ageing 2015 Report. http://www.un.org/en/development/desa/population/publications/pdf/ageing/WPA2015_Report.pdf, s.41-99.
• UNICEF. (2021). The state of food security and nutrition in the world 2021. https://openknowledge.fao.org/handle/20.500.14283/cb4474en
• Wheeler, T. ve von Braun, J. (2013). Climate Change Impacts on Global Food Security. Science, 341, 508-513. http://dx.doi.org/10.1126/science.1239402
• WMO. (2022). State Of The Climate In Africa 2021, https://library.wmo.int/records/item/58070-state-of-the-climate-in-africa-2021
• Yanardağ, U. (2019). Türkiye’de çevre odaklı sosyal çalışma uygulamalarını düşünmek. Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(1), 309-329. DOI: 10.33417/tsh.516866