Research Article
BibTex RIS Cite

Role of minor erythrocyte antigens on alloimmunızation in neonatal indirect hyperbilirubinemia background

Year 2013, Volume: 48 Issue: 1, 23 - 29, 01.03.2013

Abstract

Aim: ABO Rh incompatibilities are common causes of blood group incompatibility in newborns On rare occasions alloimmunization due to minor erythrocyte antigens may cause severe hemolytic disease requiring exchange transfusion Most common minor erythrocyte antigens include non D Rh antigens c C e E Kell Duffy Kidd and MNS In this study we aimed to investigate minor erythrocyte antigens and their possible effects in newborns who were hospitalized for indirect hyperbilirubinemia and did not have any other detectable cause for neonatal jaundice Material and Method: Between July 1st 2009 and September 31st 2009 107 newborns were enrolled to investigate the relationship between minor erythrocyte antigens and neonatal jaundice Patients with common causes of hyperbilirubinemia such as ABO Rh incompatibility hypothyroidism glucose 6 phosphate dehydrogenase deficiency inborn errors of metabolism and sepsis were excluded The study was approved by the ethics commite 25 06 2006 35 2009 Minor erythrocyte antigens were studied by performing gel centrifugation method using human monoclonal antibodies Antibodies were detected in mothers with positive antibody screening Antigens which countered the antibodies present in the mother and which were found to be positive in the infant were considered as a cause of incompatibility Kell C E c e antigens were investigated in all newborns regardless of their antibody screening results Results: Minor erythrocyte incompatibility was detected in 7 out of 107 newborns 6 5 Assessment among 230 newborns hospitalized for indirect hyperbilirubinemia revealed a rate of 3 for minor erythrocyte antigen positivity The most common incompatibility was related to ldquo;s rdquo; antigen which was detected in 4 patients Other antigens detected included C Jka S Lub and N Only 1 patient was found to carry Kell antigen However his mother displayed negative antibody screening Direct coombs positivity or severe hemolysis could not be detected in any of the patients with minor erythrocyte antigen incompatibility Although the clinical course was similar jaundice was realized much later in these infants when compared to other infants with indirect hyperbilirubinemia Conclusions: Currently minor erythrocyte antigens are not being investigated routinely in neonatal jaundice However clinicians should keep in mind that minor erythrocyte antigens can cause indirect hyperbilirubinemia and sometimes severe hemolytic disease Therefore they should remember to study these antigens in newborns with pathologic jaundice Turk Arch Ped 2013; 48: 23 9

References

  • Sarici SU, Serdar MA, Korkmaz A, et al. Incidence, course, and prediction of hyperbilirubinemia in near-term and term newborns. Pediatrics 2004; 113(4): 775-80.
  • Smits-Wintjens VE, Walther FJ, Lopriore E. Rhesus haemolytic disease of the newborn: Postnatal management, associated morbidity and longterm outcome. Semin Fetal Neonatal Med 2008; 13(4): 265-71.
  • Marsh WL, Pehta J. Erytrocyte blood groups in humans. In: Nathan DG, Oski FA. (eds). Hematology of infancy and childhood. 4th ed. Philadepphia: WB Saunders Company, 1993: 1663-91.
  • Moise KJ. Fetal anemia due to non-Rhesus-D red-cell alloimmunization. Semin Fetal Neonatal Med 2008; 13(4): 207-14.
  • American Academy of Pediatrics Subcommittee on Hyperbilirubinemia. Management of hyperbilirubinemia in the newborn infant 35 or more weeks of gestation. Pediatrics 2004; 114: 297-316.
  • Yurdakök M, Erdem G. Neonatoloji. İçinde: Alpay F. Sarılık (eds). 1. Baskı. Ankara: Türk Neonatoloji Derneği, 2004: 559-78.
  • Oski FA. The eritrocyte and its disorders. In: Nathan DG, Oski FA (eds) Hematology of infancy and childhood. 4th edition. Philadepphia: WB Saunders Company, 1993: 218-43.
  • Covas Mdel C, Medina MS, Ventura S, et al. [ABO hemolytic disease and developing of significant hyperbilirubinemia in term newborns: early predictive factors. Arch Argent Pediatr 2009; 107(1): 16-25.
  • Kocabay K, Öncü T, Koç A, et al. Elazığ'da yenidoğan bebeklerde hiperbilirubinemi etiolojisinin araştırılması ve prognoz. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 1996; 10: 63-7.
  • Satar M, Atıcı A, Evliyaoğlu N, Narlı N, Savaş N, Posat M. Çukurova bölgesinde yenidoğan hiperbilirubinemisi. Ege Tıp Dergisi 1997; 36: 23-7. Özkaya H, Bahar A, Özkan A, Karademir F, Göçmen İ, Mete Z. İndirekt hiperbilirübinemili yenidoğanlarda ABO, RH ve subgrup (Kell, c, e) uyuşmazlıkları. Türk Ped Arş 2000; 35: 30-5.
  • Narang A, Jain N. Haemolytic disease of newborn. Indian J Pediatr 2001; 68(2): 167-72.
  • Rath ME, Smits-Wintjens VE, Walther FJ, Lopriore E. Hematological morbidity and management in neonates with hemolytic disease due to red cell alloimmunization. Early Hum Dev 2011; 87(9): 583-8.
  • Geifman-Holtzman O, Wojtowycz M, Kosmas E, Artal R. Female alloimmunization with antibodies known to cause hemolytic disease. Obstet Gynecol 1997; 89(2): 272-5.
  • Lenkiewicz B, Zupanska B. Significance of alloantibodies other than anti-D hemolytic disease of the fetus and newborn (HDF/N). Ginekol Pol 2003; 74(1): 48-54.
  • Filbey D, Hanson U, Wesström G. The prevalance of red cell antibodies in pregnancy correlated to the outcome of the newborn: a 12 years study in central Sweden. Acta Obstet Gynecol Scand 1995; 74(9): 687-92.
  • Lee CK, Ma ES, Tang M, Lam CC, Lin CK, Chan LC. Prevalence and specificity of clinically significant red cell alloantibodies in Chinese women during pregnancy--a review of cases from 1997 to 2001. Transfusion Med 2003; 13: 227-31.
  • Wenk RE, Goldstein P, Felix JK. Kell alloimmunization, hemolytic disease of the newborn, and perinatal management. Obstet Gynecol 1985; 66(4): 473-6.
  • Sarici SU, Alpay F, Yeşilkaya E, Ozcan O, Gokcay E. Hemolytic disease of the newborn due to isoimmunization with anti-E antibodies: a case report. Turk J Pediatr 2002; 44(3): 248-50.
  • Wu KH, Chu SL, Chang JG, Shih MC, Peng CT. Haemolytic disease of the newborn due to maternal irregular antibodies in the Chinese population in Taiwan. Transfus Med 2003; 13(5): 311-4.
  • Thakral B, Agrawal SK, Dhawan HK, Saluja K, Dutta S, Marwaha N. First report from India of haemolytic disease of newborn by anti-c and anti-E in Rh (D) positive mothers. Hematology 2007; 12(5): 377-80.

İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü

Year 2013, Volume: 48 Issue: 1, 23 - 29, 01.03.2013

Abstract

Amaç: Yenidoğan indirekt hiperbilirübinemisi nedenlerinden kan grubu uygunsuzlukları sık görülür Minör kan grubu uyuşmazlığı çok ender olup kan değişimine gereksinim gösteren ciddi hemolitik reaksiyonlara yol açabilir Minör kan grupları arasında en sık görülenler; non D Rh antijenleri c C e E Kell Duffy Kidd ve MNS rsquo;dir Bu çalışmada Yenidoğan Kliniği rsquo;ne indirekt hiperbilirübinemi tanısıyla yatırılan bilinen veya saptanabilen hiperbilirubinemi nedenleri dışındaki olgularda minör kan gruplarının saptanması ve bunların olası etkilerinin araştırılması planlandı

Gereç ve Yöntem: 01 07 31 09 2009 tarihleri arasında 107 yenidoğanda sarılık nedeninin minör eritrosit antijenleriyle ilişkisi araştırıldı ABO Rh uygunsuzluğu hipotiroidi glükoz 6 fosfat dehidrogenaz eksikliği doğuştan metabolik hastalık sepsis gibi bilinen diğer hiperbilirübinemi nedenli hastalar çalışmaya alınmadı Çalışma için etik kurul onayı alınmıştır 25 06 2006 35 2009 Minör eritrosit antijenleri insan kökenli monoklonal antiserumlar kullanılarak jel santrifügasyon yöntemiyle çalışıldı Antikor tarama testi pozitif bulunan annelerde antikor belirlemesi yapıldı Annede mevcut antikorlara karşılık gelen ve bebekte pozitif bulunan antijenler uygunsuzluk sebebi kabul edildi Antikor tarama sonucuna bakılmaksızın Kell C E c e antijenlerinin varlığı araştırıldı. 

Bulgular: Yüz yedi yenidoğanın yedisinde 6 5 minör eritrosit uyuşmazlığı saptandı Kliniğe yatırılan toplam 230 indirekt hiperbilirubinemili hasta değerlendirildiğinde ise pozitiflik 3 rsquo;dü En sık uyuşmazlık dört olgu ile MNS grubundan ldquo;s rdquo; antijenine bağlıydı Diğer antijenler ise; C Jka S Lub ve N rsquo;di Kell antijeni pozitif bulunan bir olgunun annesinde antikor tarama testi negatifti Uygunsuzluk saptanan olguların hiç birisinde direkt coombs testi pozitifliği ya da ciddi hemoliz bulgusuna rastlanmadı Diğer olgularla karşılaştırıldığında bu olgularda sarılık daha geç fark edilmiş ancak seyri benzer olmuştur. 

Çıkarımlar: Sarılıkla gelen yenidoğanlarda minör eritrosit antijenleri düzenli çalışılmamaktadır Ancak minör kan gruplarının da yenidoğan sarılığına yol açabileceği ciddi hemolitik hastalık oluşturabileceği ve patolojik sarılıklarda araştırılması gerektiği akılda tutulmalıdır.

References

  • Sarici SU, Serdar MA, Korkmaz A, et al. Incidence, course, and prediction of hyperbilirubinemia in near-term and term newborns. Pediatrics 2004; 113(4): 775-80.
  • Smits-Wintjens VE, Walther FJ, Lopriore E. Rhesus haemolytic disease of the newborn: Postnatal management, associated morbidity and longterm outcome. Semin Fetal Neonatal Med 2008; 13(4): 265-71.
  • Marsh WL, Pehta J. Erytrocyte blood groups in humans. In: Nathan DG, Oski FA. (eds). Hematology of infancy and childhood. 4th ed. Philadepphia: WB Saunders Company, 1993: 1663-91.
  • Moise KJ. Fetal anemia due to non-Rhesus-D red-cell alloimmunization. Semin Fetal Neonatal Med 2008; 13(4): 207-14.
  • American Academy of Pediatrics Subcommittee on Hyperbilirubinemia. Management of hyperbilirubinemia in the newborn infant 35 or more weeks of gestation. Pediatrics 2004; 114: 297-316.
  • Yurdakök M, Erdem G. Neonatoloji. İçinde: Alpay F. Sarılık (eds). 1. Baskı. Ankara: Türk Neonatoloji Derneği, 2004: 559-78.
  • Oski FA. The eritrocyte and its disorders. In: Nathan DG, Oski FA (eds) Hematology of infancy and childhood. 4th edition. Philadepphia: WB Saunders Company, 1993: 218-43.
  • Covas Mdel C, Medina MS, Ventura S, et al. [ABO hemolytic disease and developing of significant hyperbilirubinemia in term newborns: early predictive factors. Arch Argent Pediatr 2009; 107(1): 16-25.
  • Kocabay K, Öncü T, Koç A, et al. Elazığ'da yenidoğan bebeklerde hiperbilirubinemi etiolojisinin araştırılması ve prognoz. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 1996; 10: 63-7.
  • Satar M, Atıcı A, Evliyaoğlu N, Narlı N, Savaş N, Posat M. Çukurova bölgesinde yenidoğan hiperbilirubinemisi. Ege Tıp Dergisi 1997; 36: 23-7. Özkaya H, Bahar A, Özkan A, Karademir F, Göçmen İ, Mete Z. İndirekt hiperbilirübinemili yenidoğanlarda ABO, RH ve subgrup (Kell, c, e) uyuşmazlıkları. Türk Ped Arş 2000; 35: 30-5.
  • Narang A, Jain N. Haemolytic disease of newborn. Indian J Pediatr 2001; 68(2): 167-72.
  • Rath ME, Smits-Wintjens VE, Walther FJ, Lopriore E. Hematological morbidity and management in neonates with hemolytic disease due to red cell alloimmunization. Early Hum Dev 2011; 87(9): 583-8.
  • Geifman-Holtzman O, Wojtowycz M, Kosmas E, Artal R. Female alloimmunization with antibodies known to cause hemolytic disease. Obstet Gynecol 1997; 89(2): 272-5.
  • Lenkiewicz B, Zupanska B. Significance of alloantibodies other than anti-D hemolytic disease of the fetus and newborn (HDF/N). Ginekol Pol 2003; 74(1): 48-54.
  • Filbey D, Hanson U, Wesström G. The prevalance of red cell antibodies in pregnancy correlated to the outcome of the newborn: a 12 years study in central Sweden. Acta Obstet Gynecol Scand 1995; 74(9): 687-92.
  • Lee CK, Ma ES, Tang M, Lam CC, Lin CK, Chan LC. Prevalence and specificity of clinically significant red cell alloantibodies in Chinese women during pregnancy--a review of cases from 1997 to 2001. Transfusion Med 2003; 13: 227-31.
  • Wenk RE, Goldstein P, Felix JK. Kell alloimmunization, hemolytic disease of the newborn, and perinatal management. Obstet Gynecol 1985; 66(4): 473-6.
  • Sarici SU, Alpay F, Yeşilkaya E, Ozcan O, Gokcay E. Hemolytic disease of the newborn due to isoimmunization with anti-E antibodies: a case report. Turk J Pediatr 2002; 44(3): 248-50.
  • Wu KH, Chu SL, Chang JG, Shih MC, Peng CT. Haemolytic disease of the newborn due to maternal irregular antibodies in the Chinese population in Taiwan. Transfus Med 2003; 13(5): 311-4.
  • Thakral B, Agrawal SK, Dhawan HK, Saluja K, Dutta S, Marwaha N. First report from India of haemolytic disease of newborn by anti-c and anti-E in Rh (D) positive mothers. Hematology 2007; 12(5): 377-80.
There are 20 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Health Care Administration
Journal Section Original Research
Authors

Ali Orgun This is me

Şebnem Çalkavur This is me

Özgür Olukman This is me

Leman Tekin This is me

Fatma Kaya Kılıç This is me

Yüce Ayhan This is me

Canan Vergin This is me

Füsun Atlıhan This is me

Publication Date March 1, 2013
Published in Issue Year 2013 Volume: 48 Issue: 1

Cite

APA Orgun, A., Çalkavur, Ş., Olukman, Ö., Tekin, L., et al. (2013). İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü. Türk Pediatri Arşivi, 48(1), 23-29.
AMA Orgun A, Çalkavur Ş, Olukman Ö, Tekin L, Kılıç FK, Ayhan Y, Vergin C, Atlıhan F. İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü. Türk Pediatri Arşivi. March 2013;48(1):23-29.
Chicago Orgun, Ali, Şebnem Çalkavur, Özgür Olukman, Leman Tekin, Fatma Kaya Kılıç, Yüce Ayhan, Canan Vergin, and Füsun Atlıhan. “İndirekt hiperbilirübinemili Olgularda minör Eritrosit Antijenlerinin alloimmünizasyondaki Rolü”. Türk Pediatri Arşivi 48, no. 1 (March 2013): 23-29.
EndNote Orgun A, Çalkavur Ş, Olukman Ö, Tekin L, Kılıç FK, Ayhan Y, Vergin C, Atlıhan F (March 1, 2013) İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü. Türk Pediatri Arşivi 48 1 23–29.
IEEE A. Orgun, “İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü”, Türk Pediatri Arşivi, vol. 48, no. 1, pp. 23–29, 2013.
ISNAD Orgun, Ali et al. “İndirekt hiperbilirübinemili Olgularda minör Eritrosit Antijenlerinin alloimmünizasyondaki Rolü”. Türk Pediatri Arşivi 48/1 (March 2013), 23-29.
JAMA Orgun A, Çalkavur Ş, Olukman Ö, Tekin L, Kılıç FK, Ayhan Y, Vergin C, Atlıhan F. İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü. Türk Pediatri Arşivi. 2013;48:23–29.
MLA Orgun, Ali et al. “İndirekt hiperbilirübinemili Olgularda minör Eritrosit Antijenlerinin alloimmünizasyondaki Rolü”. Türk Pediatri Arşivi, vol. 48, no. 1, 2013, pp. 23-29.
Vancouver Orgun A, Çalkavur Ş, Olukman Ö, Tekin L, Kılıç FK, Ayhan Y, Vergin C, Atlıhan F. İndirekt hiperbilirübinemili olgularda minör eritrosit antijenlerinin alloimmünizasyondaki rolü. Türk Pediatri Arşivi. 2013;48(1):23-9.