Salmonella Typhimurium Infection in Neonatal Period

Year 1992, Volume: 27 Issue: 1, - , 01.03.1992

Nilgün Köksal İbrahim Ildırım Yakup Canıtez Osman Dönmez

Abstract

This study is planned to investigate the cases whose stool cultures are positive for Salmonella typhimurium in the neonatal period The incidence of bacteremia results of antibiogram the effectiveness of antibiotic therapy to the progress of the disease and the clinical features of the cases are investigated Seventy four neonatal cases in whom stool cultures are positive Salmonella typhimurium are included in the study and they are followed up until the stool cultures are negative Cefotaxime and Amikacin combination therapy which had been determined to be the most effective antibiotics to Salmonella typhimurium as a results of a prior study planned in our clinic is initiated The symptoms were 39 of the cases 57 7 gastroenteritis 12 of the cases 16 2 fever 10 of cases 13 5 lethargy 7 of cases 9 6 hypotermia In the blood cultures of the 4 cases 5 Salmonella typhimurium was isolated and all of these cases died We found that 15 of the cases 20 3 were treated with antibiotics effective to the microorganism according to the result of antibiogram and 55 of the cases 80 were treated with antibiotics resistant to the microorganism There was no difference between these two groups concerning the duration of hospitalization the time elimination of Salmonella from stool cultures disappearance of white blood cell from stool and the recovery time of gastroenteritis Antibiotic therapy was not initiated 4 of the cases Bacteremia did not develop in these cases According to the results of stool culture it is found that Salmonella typhimurium is sensitive to Ofloxacin 70 5 Ciprofloxacine 65 Cefoxitin 57 3 Amikacin 21 9 and Cefotaxime 1 7 As a result of this study we concluded that antibiotic therapy must not be initiated to neonates who don t have clinic symptoms and laboratory evidence of sepsis Key words: Salmonella Typhimurium Newborn Gastroenteritis Antibiotic Treatment

Keywords

-

Yenidoğan Döneminde Salmonella Typhimurium Enfeksiyonu

Abstract

Yenidoğan döneminde gaita kültüründe Salmonella typhimurium üreyen olguların klinik özelliklerini bakteriyemi insidansını antibiyotik tedavisinin hastalığın gidişine etkisini kültür ve antibiyogram sonuçlarını incelemek amacıyla bu çalışma planlandı Gaita kültüründe Salmonella typhimurium üreyen 74 yenidoğan olgu çalışmaya alındı ve gaita kültürleri negatifleşene kadar izlendi Olgulara kliniğimizde daha önce yapılan bir çalışmada Salmonella typhimuriumun en duyarlı olduğu saptanan sefotaksim ve amikaain başlandı Olguların 39 unda 57 7 gastroenterit 12 sinde 16 2 ateş 10 unda 13 5 letarji 7 sinde 9 6 hipotermi saptandı Olgulardan 4 ünün 5 kan kültüründe Salmonella typhimurium üredi bu olguların tümü kaybedildi nbsp; Olgulardan 15 inin 20 3 Salmonella typhimurium ürediği anda hassas olan antibiyotikleri 55 inin 80 ise dirençli olan antibiyotikleri aldıkları belirlendi Bu iki grup arasında yatış süresi gaita kültürünün negatifleşme süresi gastroenteritin düzelme süresi ve gaitadan lökositin kaybolma süresi açısından farklılık saptanmadı Olguların 4 üne ise antibiyotik başlanmıştı Bu olgularda bakteriyemi gelişmedi Kültür antibiyogram sonuçları incelendiğinde Salmonella typhimuriumun ofloksasiline 70 5 siprofloksasilin e 65 sefoksitine 57 3 amikasine 21 9 sefotaksime ise 1 7 oranında duyarlı olduğu saptandı Sonuç olarak yenidoğan döneminde sepsis düşündürecek klinik ve laboratuvar bulgusu olmayan olgulara rutin olarak antibiyotik tedavisi başlanmaması gerektiği kanısına varıldı Anahtar kelimeler: Salmonella Typhimurium Yenidoğan Gastroenterit Antibiyotik Tedavisi

Keywords

-