Comparison of the cephalometric posterior airway analysis with endoscopic tongue base hypertrophy findings in patients with obstructive sleep apnea syndrome

Year 2011, Volume: 21 Issue: 2, 80 - 85, 25.04.2011

Mehmet Ali Babademez Müge Fethiye Yürekli Baran Acar Rıza Murat Karaşen

Abstract

Objectives: This study aims to identify the contribution of the cephalometric investigation in the soft tissue evaluation in patients with obstructive sleep apnea syndrome OSAS . Patients and Methods: The clininical data of 300 patients 191 males, 109 females; mean age 48.3±9.9 years; range 24 to 76 years diagnosed with OSAS in our clinic between January 2009 and May 2010 were retrospectively evaluated. All subjects in the test group had overnight polysomnography, cephalometry and flexible endoscopic examination. Distance and angle calculations were performed with the previously determined landmarks on cephalograms. The degrees of tongue base hypertrophy were recorded in the flexible endoscopic examinations. Posterior airway space calculations were compared with tongue base hypertrophy findings by using chi-square analysis. Results: The mean apnea hypopnea index AHI score and the mean supine AHI were calculated to be 24.7 and 26.5, respectively. According to the endoscopic examination, the tongue base hypertrophy was grade 0 in 20 patients 6.6% , grade 1 in 60 patients 20% , grade 2 in 122 40.6% patients and grade 3 in 98 32.6% patients. The posterior airway space value calculated to be 4 mm at minimum and 15 mm at maximum. When the cephalometric measurements of the patients were compared with the magnitude of tongue base hypertrophy detected by endoscopic examination, it was determined that the relationship with the size of the tongue base decreases as the posterior airway space increases. Conclusion: Cephalometric investigation, which is known as adjunct technique in the soft tissue evaluation, does not provide adequate information in the evaluation of the OSAS patients.

Keywords

Cephalometry, Muller’s maneuver, polysomnography

Obstrüktif uyku apne sendromlu hastalarda sefalometrik posteriyor hava yolu analizi ile endoskopik dil kökü hipertrofi bulgularının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Obstrüktif uyku apnesi sendromlu OUAS hastalarda sefalometrik incelemenin yumuşak doku değerlendirilmesine olan katkısı incelendi.Hastalar ve Yöntemler: Ocak 2009 - Mayıs 2010 tarihleri arasında kliniğimizde OUAS tanısı konulan 300 hastanın 191 erkek, 109 kadın; ort. yaş 48.3±9.9 yıl; dağılım 24-76 yıl klinik verileri geriye dönük olarak incelendi. Test grubundaki hastaların tümüne bir gecede polisomnografi, sefalometrik inceleme ve fleksibl endoskopik muayene yapıldı. Sefalogramlar üzerinde önceden belirlenen işaretler doğrultusunda mesafe ve açı hesapları yapıldı. Fleksibl endoskopi muayenelerinde dil kökü hipertrofi dereceleri kaydedildi. Dil kökü hipertrofi bulguları ile posteriyor hava yolu hesaplamaları ki-kare analizi kullanılarak karşılaştırıldı.Bulgular: Ortalama apne hipopne indeks AHİ puanı ve ortalama AHİ supin puanı sırasıyla 24.7 ve 26.5 olarak hesaplandı. Endoskopik muayene bulgularına göre dil kökü hipertrofisi 20 hastada %6.6 derece 0, 60 hastada %20 derece 1, 122 hastada %40.6 derece 2 ve 98 hastada %32.6 derece 3 idi. Posterior hava yolu boşluğu değeri en düşük 4 mm, en yüksek 15 mm olarak hesaplandı. Hastaların sefalometrik ölçümleri ile endoskopik muayenede tespit edilen dil kökü büyüklüğü karşılaştırıldığında arka hava yolu boşluğu arttıkça dil kökü büyüklüğü ile arasındaki ilişkinin azaldığı belirlendi.Sonuç: Yumuşak doku değerlendirmesinde yardımcı bir teknik olarak bilinen sefalometrik inceleme OUAS hastalarının değerlendirilmesinde yeterince bilgi vermemektedir

Keywords

Sefalometri, Müller manevrası, polisomnografi