The relationship between heterotopic gastric mucosa in the cervical esophagus and laryngopharyngeal reflux

Year 2012, Volume: 22 Issue: 1, - , 12.01.2012

Hande Ezerarslan Mehmet Çoban Sedef Kuran Şefik Halit Akmansu Zişan Özgüler Güçlü Kaan Beriat Gülbanu Erkan Bülent Değertekin Sinan Kocatürk

Abstract

Objectives: This study aims to investigate the possible correlations between the heterotopic gastric mucosa HGM islets in the cervical esophagus and laryngopharyngeal reflux LPR . Patients and Methods: Between May 2010 and April 2011, 45 patients 36 females, 9 males; mean age 39.8±14.1 years; range 18 to 72 years who had reflux symptom index RSI >10 and reflux finding score RFS >7 were included. The study group consisted of 21 patients who were diagnosed with HGM islets in the cervical esophagus, while control group consisted of 24 patients without any HGM islets assessed by upper gastrointestinal system endoscopy. Esophagus manometric examination and dual-channel 24-hour pH monitoring were performed on all patients. Results: Pretreatment mean RSI and RFS were 25.6±3.5 and 15.1±3.4 in group 1, while it was found to be 21.1±4.4 and 11.9±2.6 in group 2 p=0.001, p=0.001 . A total of 29.7% of patients who underwent pH monitoring had distal reflux, whereas 43.2% of them had proximal reflux. In group 1, distal reflux was observed in 15.4% and proximal reflux was found in 54% of the patients, while distal reflux was observed in 38% and proximal reflux was found in 38% of the patients in group 2 p=0.152; p=0.27 . Fourteen patients diagnosed with HGM had antral- and seven patients had fundal-type epithelium. Conclusion: Our study results suggest that HGM islets may be considered as an etiological factor in the patients with severe LPR with isolated proximal reflux based on the 24-hour pH monitoring.

Keywords

Ambulatory 24-hour esophageal pH monitoring, gastric mucosa, laryngopharyngeal reflux

Servikal özofagus yerleşimli heterotopik gastrik mukoza ile larengofarengeal reflü ilişkisi

Abstract

Amaç: Çalışmada servikal özofagus yerleşimli heterotopik mide mukozası HGM adacıkları ile larengofarengeal reflü LPR arasında olası korelasyon varlığı araştırıldı.Hastalar ve Yöntemler: Mayıs 2010 - Nisan 2011 tarihleri arasında reflü semptom indeksi RSİ >10, reflü bulgu skoru RFS >7 olan toplam 45 hasta 36 kadın, 9 erkek; ort yaş 39.8±14.1 yıl; dağılım 18-72 yıl çalışmaya dahil edildi. Üst gastrointestinal sistem endoskopi değerlendirmesinde servikal özofagusta yerleşimli HGM adacıkları tanısı konulan 21 hastadan çalışma grubu, edilmeyen 24 hastadan ise kontrol grubu oluşturuldu. Tüm hastalara özofagus manometrik incelemesi ve çift kanallı 24 saatlik pH monitörizasyonu yapıldı.Bulgular: Tedavi öncesi RSİ ve RFS ortalamaları grup 1’de sırasıyla 25.6±3.5 ve 15.1±3.4 iken, grup 2’de bu ortalamalar 21.1±4.4 ve 11.9±2.6 idi p=0.001, p=0.001 . pH monitörizasyonu yapılan hastaların toplamında %29.7 oranında distale, %43.2 oranında proksimale reflü izlendi. Grup 1’de hastaların %15.4’ünde distale reflü gözlenirken, %54’ünde proksimale reflü bulundu, grup 2’de ise hastaların %38’inde distale reflü izlenirken, %38’inde proksimale reflü bulundu p=0.152; p=0.27 . Heterotopik mide mukozası saptanan hastaların 14’ünde antral tip, yedisinde ise fundik tip epitelyum bulunmaktaydı.Sonuç: Çalışma sonuçları, şiddetli LPR düşünülen ve 24 saatlik pH monitörizasyonu sonucunda izole proksimale reflü saptanan hastalarda, HGM adacıklarının da etyolojik faktörler arasında olabileceğini göstermektedir

Keywords

Yirmi dört saat özofageal pH monitörizasyonu, mide mukozası, larengofarengeal reflü