Özet: Bu çalışmanın amacı kaynaştırma uygulamalarının başarısını etkileyen etmenleri değerlendirmek için gereksinim duyulan geçerli ve güvenilir bir ölçeğin geliştirilmesidir. Çalışma, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Edirne İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı 19 resmi ilkokulda görev yapan toplam 121 sınıf öğretmeni ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından öğretmenlere uygulanmak üzere hazırlanan “Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek 5'li derecelemeli 66 sorudan oluşmaktadır. Ölçek geliştirme istatistikleri olarak alt boyutları belirlemek için varimax rotated açımlayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Her alt boyut için ayrı ayrı madde-toplam korelasyon katsayısı ve madde-hariç toplam korelasyon katsayısı hesaplanarak iç tutarlık belirlenmiştir. Aynı şekilde maddelerin ayırt etme gücünü saptamak için üst çeyrek ve alt çeyrekler arası t-testi uygulanmıştır. Ölçek ve alt boyutlar için Croanbach ve Rulon katsayıları hesaplanarak güvenirlik belirlenmiştir. Yapılan istatistiksel işlemler sonrasında 10 alt boyuttan oluşan ölçeğin geçerli, güvenilir ve kullanılabilir olduğu belirlenmiştir.
Ahmetoğlu, E. (2015). “Inclusion at Preschool Period”. Ed. Koleva, I., Efe, R., Atasoy, E., Kostova, Z. B. (Eds),
Education in the 21st Century: Theory and Practice. 278-296, Sofıa: St. Kliment Ohridski
University Press.
Allen, K. E. ve Cowdery, G. E. (2015). The exceptional child: Inclusion in early childhood education (8th ed.). Stamford, CT: Cencage Learning.
Aral, N. (2011). Okul Öncesi Eğitimde Kaynaştırma. İstanbul: Morpa Yayınları.
Aral, N. ve Gürsoy, F. (2007). Özel Eğitim Gerektiren Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Atıcı, R. (2014). Kaynaştırma öğrencilerinin okul hayatinda yaşadiği zorluklar. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 9 (5), 279-291.
Baldiris Navarro, S., Zervas, P., Fabregat Gesa, R. ve Sampson, D. G. (2016). Developing Teachers’ Competences
Batu, S. ve Kırcaali-İftar, G. (2011). Kaynaştırma. 6. Basım. Ankara: Kök Yayıncılık.
Batu, S., Çolak, A. ve Odluyurt, S. (2013). Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılması. Ankara: Vize Yayıncılık.
Block, M. E. ve Obrusnikova, I. (2007). What Is Inclusion? In M. E. Block (Ed.), A teacher's guide to including students with disabilities in general physical education (3rd ed., pp. 15-28). Baltimore, MD: Paul H. Brookes Pub.
Deiner, P. L. (2013). Inclusive Early Childhood Education: Development, Resources, and Practice. 6 Edition. USA:
Wadsworth Publishing.
Gibson, S. (2015) When rights are not enough: What is? Moving towards new pedagogy for inclusive education within UK universities, International Journal of Inclusive Education, 19(8), 875-886, Doi: 10.1080/13603116.2015.1015177
Gök, G. ve Erbaş, D. (2011). Okulöncesi Eğitimi Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Görüşleri ve Önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87.
Guralnick, M.J. (2001). Early childhood inclusion: Focus on change. Baltimore: Brookes.
Gürgür, H. (2008). Kaynaştırma uygulamasının yapıldığı ilköğretim sınıfında iş birliği ile öğretim yaklaşımının incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Hayward, A. (2006). Making Inclusion Happen: A Practical Guide. London: Paul Chapman Publishing.
Hornby, G. (2014). Inclusive Special Education Evidence-Based Practices for Children with Special Needs and Disabilities. Doi: 10.1007/978-1-4939-1483-8
Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, Gelişimi ve İlkeleri Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 1-13.
Kemple, M.K. (2004). Let’s Be Friends: Peer Competence and Social Inclusion in Early Childhood Programs. New
York: Teachers College Press, Colombia University.
Lewis, R. B. ve Doorlag, D. H. (2011). Teaching students with special needs in general education classrooms (8th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson.
McKenzie, J.R. (2016). Perceptions of Inclusion Factors by General Education Teachers and Administrators. Unpublished doctoral dissertation, Walden University.
MEB (2010). İlköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. Ankara: Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
MEB (2013). “Birlikte Başarırız” Bütünleştirme Kapsamında Eğitim Uygulamaları Öğretmen Kılavuz Kitabı, Ankara. MEB Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü .
Odluyurt, S.; Batu, S. (2012). Kaynaştırmanın Başarısını Etkileyen Faktörler. Özel Gereksinimli Çocukların
Özaydın, L. ve Çolak, A. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ve “okul öncesi eğitimde kaynaştırma eğitimi hizmet içi eğitim programı’na ilişkin görüşleri. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 189-226.
Özdemir, H. ve Ahmetoğlu, E. (2012). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Yaşları ve Mesleki Deneyimleri Açısından Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Journal of Educational and Instructıonal Studies in the World, 2(1); 68-74.
Rapp, W. H. ve Arndt, K. L. (2012). Teaching everyone: An introduction to inclusive education. Baltimore, MD: Paul H. Brookes Pub. Co.
Recchia, S. ve Lee, Y. J. (2013). Inclusion in the early childhood classroom: What makes a difference. New York, NY: Teachers College Press.
Saraç, T. ve Çolak, A. (2012). Kaynaştırma Uygulamaları Sürecinde İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Sorunlara İlişkin Görüş ve Önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 13-28.
Sanjeev, K. ve Kumar, K. (2007). Inclusive Education in India, Electronic Journal for Inclusive Education, 2 (2), 1-15.
Şahbaz, Ü., ve Kalay. (2010). Okulöncesi eğitimi öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (19), 116-135.
Vlachou, A., Didaskalou, E. ve Kontofryou, M. (2015) Roles, duties and challenges of special/support teachers at secondary education: implications for promoting inclusive practices, European Journal of Special Needs Education, 30 (4), 551-564, DOI: 10.1080/08856257.2015.1060073
Zundans-Fraser, L. ve Bain, A. (2016). The Role Of Collaboration in a Comprehensive Programme Design Process in Inclusive Education. International Journal of Inclusive Education, 20 (2), 136–148.
Ahmetoğlu, E. (2015). “Inclusion at Preschool Period”. Ed. Koleva, I., Efe, R., Atasoy, E., Kostova, Z. B. (Eds),
Education in the 21st Century: Theory and Practice. 278-296, Sofıa: St. Kliment Ohridski
University Press.
Allen, K. E. ve Cowdery, G. E. (2015). The exceptional child: Inclusion in early childhood education (8th ed.). Stamford, CT: Cencage Learning.
Aral, N. (2011). Okul Öncesi Eğitimde Kaynaştırma. İstanbul: Morpa Yayınları.
Aral, N. ve Gürsoy, F. (2007). Özel Eğitim Gerektiren Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Atıcı, R. (2014). Kaynaştırma öğrencilerinin okul hayatinda yaşadiği zorluklar. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 9 (5), 279-291.
Baldiris Navarro, S., Zervas, P., Fabregat Gesa, R. ve Sampson, D. G. (2016). Developing Teachers’ Competences
Batu, S. ve Kırcaali-İftar, G. (2011). Kaynaştırma. 6. Basım. Ankara: Kök Yayıncılık.
Batu, S., Çolak, A. ve Odluyurt, S. (2013). Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılması. Ankara: Vize Yayıncılık.
Block, M. E. ve Obrusnikova, I. (2007). What Is Inclusion? In M. E. Block (Ed.), A teacher's guide to including students with disabilities in general physical education (3rd ed., pp. 15-28). Baltimore, MD: Paul H. Brookes Pub.
Deiner, P. L. (2013). Inclusive Early Childhood Education: Development, Resources, and Practice. 6 Edition. USA:
Wadsworth Publishing.
Gibson, S. (2015) When rights are not enough: What is? Moving towards new pedagogy for inclusive education within UK universities, International Journal of Inclusive Education, 19(8), 875-886, Doi: 10.1080/13603116.2015.1015177
Gök, G. ve Erbaş, D. (2011). Okulöncesi Eğitimi Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Görüşleri ve Önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87.
Guralnick, M.J. (2001). Early childhood inclusion: Focus on change. Baltimore: Brookes.
Gürgür, H. (2008). Kaynaştırma uygulamasının yapıldığı ilköğretim sınıfında iş birliği ile öğretim yaklaşımının incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Hayward, A. (2006). Making Inclusion Happen: A Practical Guide. London: Paul Chapman Publishing.
Hornby, G. (2014). Inclusive Special Education Evidence-Based Practices for Children with Special Needs and Disabilities. Doi: 10.1007/978-1-4939-1483-8
Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, Gelişimi ve İlkeleri Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 1-13.
Kemple, M.K. (2004). Let’s Be Friends: Peer Competence and Social Inclusion in Early Childhood Programs. New
York: Teachers College Press, Colombia University.
Lewis, R. B. ve Doorlag, D. H. (2011). Teaching students with special needs in general education classrooms (8th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson.
McKenzie, J.R. (2016). Perceptions of Inclusion Factors by General Education Teachers and Administrators. Unpublished doctoral dissertation, Walden University.
MEB (2010). İlköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. Ankara: Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
MEB (2013). “Birlikte Başarırız” Bütünleştirme Kapsamında Eğitim Uygulamaları Öğretmen Kılavuz Kitabı, Ankara. MEB Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü .
Odluyurt, S.; Batu, S. (2012). Kaynaştırmanın Başarısını Etkileyen Faktörler. Özel Gereksinimli Çocukların
Özaydın, L. ve Çolak, A. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ve “okul öncesi eğitimde kaynaştırma eğitimi hizmet içi eğitim programı’na ilişkin görüşleri. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 189-226.
Özdemir, H. ve Ahmetoğlu, E. (2012). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Yaşları ve Mesleki Deneyimleri Açısından Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Journal of Educational and Instructıonal Studies in the World, 2(1); 68-74.
Rapp, W. H. ve Arndt, K. L. (2012). Teaching everyone: An introduction to inclusive education. Baltimore, MD: Paul H. Brookes Pub. Co.
Recchia, S. ve Lee, Y. J. (2013). Inclusion in the early childhood classroom: What makes a difference. New York, NY: Teachers College Press.
Saraç, T. ve Çolak, A. (2012). Kaynaştırma Uygulamaları Sürecinde İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Sorunlara İlişkin Görüş ve Önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 13-28.
Sanjeev, K. ve Kumar, K. (2007). Inclusive Education in India, Electronic Journal for Inclusive Education, 2 (2), 1-15.
Şahbaz, Ü., ve Kalay. (2010). Okulöncesi eğitimi öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (19), 116-135.
Vlachou, A., Didaskalou, E. ve Kontofryou, M. (2015) Roles, duties and challenges of special/support teachers at secondary education: implications for promoting inclusive practices, European Journal of Special Needs Education, 30 (4), 551-564, DOI: 10.1080/08856257.2015.1060073
Zundans-Fraser, L. ve Bain, A. (2016). The Role Of Collaboration in a Comprehensive Programme Design Process in Inclusive Education. International Journal of Inclusive Education, 20 (2), 136–148.
Ahmetoğlu, E., Ünal, A. M., & Ergin, D. Y. (2016). Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2).
AMA
Ahmetoğlu E, Ünal AM, Ergin DY. Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. July 2016;6(2).
Chicago
Ahmetoğlu, Emine, Ahmet Mükerrem Ünal, and Demirali Yaşar Ergin. “Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 6, no. 2 (July 2016).
EndNote
Ahmetoğlu E, Ünal AM, Ergin DY (July 1, 2016) Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 6 2
IEEE
E. Ahmetoğlu, A. M. Ünal, and D. Y. Ergin, “Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları”, Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol. 6, no. 2, 2016.
ISNAD
Ahmetoğlu, Emine et al. “Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 6/2 (July 2016).
JAMA
Ahmetoğlu E, Ünal AM, Ergin DY. Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2016;6.
MLA
Ahmetoğlu, Emine et al. “Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol. 6, no. 2, 2016.
Vancouver
Ahmetoğlu E, Ünal AM, Ergin DY. Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2016;6(2).