Comparison of the Crime of Genocide in the Rome Statute and the Turkish Penal Code

Year 2023, Volume: I Issue: 1, 74 - 104, 29.10.2023

Salih Özkan

Abstract

Since the concept of genocide has been used for the first time, it is still relevant. Humanity faces genocide even in the 21st century. At the same time, these acts continue to damage the sense of justice within the international community. Although genocide has its roots in history, especially during the Second World War, mostly targeting people of Jewish origin, some legal violations, primarily murder, have remained on the agenda of world public opinion. There has been a growing awareness of the need to take measures to punish these acts and prevent their recurrence.
Developments have paved the way for the establishment of international justice institutions to address these actions. The Rwandan International Criminal Court, the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia, the Nuremberg Military Criminal Court established by the UN Security Council, and the Tokyo International Far East Court are some examples of international justice institutions, especially after the Second World War. However, to ensure better justice and address the criticisms facing these courts, it was decided at the end of an international conference in Rome in 1998 to establish a criminal court.
While Turkey is not a party to the statute, it has fulfilled its obligations in domestic law regulations concerning the Rome Statute, which established the International Criminal Court. This study examines and compares the Rome Statute, which forms the basis of the International Criminal Court (ICC), and the crime of genocide in Article 76 of the Turkish Criminal Code.

Keywords

Genocide, International Criminal Court, Rome Statute, Turkish Criminal Code, Crimes Against Humanity

Karşılaştırmalı Bir İnceleme: Roma Statüsü ve Türk Ceza Kanunu Çerçevesinde Soykırım Suçu

Abstract

Soykırım kavramı ilk kez kullanıldığından bugüne dek güncelliğini yitirmemiştir. İnsanlık, 21. yüzyılda dahi soykırım fiilleri ile karşı karşıya kalmaktadır. Bu fiillerin işlenmesi aynı zamanda uluslararası toplumun da adalet duygusunu zedelemeye devam etmektedir. Soykırım her ne kadar eski kökenlere sahip olsa da özellikle ikinci dünya savaşında yaşanan ve çoğunlukla Yahudi kökenli insanlara karşı gerçekleştirilen başta öldürme olmak üzere birtakım hukuki ihlallerle dünya kamuoyunun gündemine oturmuş ve bu fiillerin cezalandırılması ve tekrar gündeme gelmemesi için önlem alma yönünde bir bilinç oluşmuştur.
Yaşanan gelişmeler bu fiillerin cezalandırılması amacıyla uluslararası adalet mercilerinin kurulmasının önünü açmıştır. Özellikle ikinci dünya savaşından sonra Nürnberg Askeri Ceza Mahkemesi ve Tokyo Uluslararası Uzak Doğu Mahkemesi ile BM Güvenlik Konseyi kararlarıyla kurulan Ruanda Uluslararası Ceza Mahkemesi, Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemeleri bu mercilere örnektir. Ancak bu mahkemelerin birçok eleştiriyle karşılaşması üzerine adaletin daha iyi sağlanması amacıyla 1998 yılında Roma’da yapılan bir uluslararası konferans sonunda devamlı görev yapacak bir ceza mahkemesinin kurulması kabul edilmiştir.
Türkiye Uluslararası Ceza Mahkemesini kuran Roma Statüsü’ne dair iç hukuktaki düzenleme yükümlülüğünü yerine getirse de henüz statüye taraf olmamıştır. Çalışmada Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin (UCM) temelini oluşturan Roma Statüsü’nün ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 76. maddesinde düzenlenen soykırım suçu karşılaştırılarak incelenmiştir.

Keywords

Soykırım, Uluslararası Ceza Mahkemesi, Roma Statüsü, Türk Ceza Kanunu, İnsanlığa Karşı Suç

References

• KAYNAKÇA Akün VN, ‘Uluslararası Hukukta ve Türk Hukuku’nda Soykırım (JENOSİD) Suçu’ (2011) 24(1-2) Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 53-70.
• Alexy R, Mauerschützen: zum Verhältnis von Recht, Moral und Strafbarkeit (1993 Vandenhoeck & Ruprecht). Bassiouni MC, Crimes Against Humanity- Historical Evolution and Contemporary Application (Cambridge University Press 2011).
• Bassiouni MC, ‘Perspectives on International Criminal Justice’ Virginia Journal of International Law (2009) 50(2) 269-323.
• Bayıllıoğlu U, ‘Uluslararası Ceza Mahkemesi ve Türkiye’ (2007) 56(1) Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 51-121.
• Bayraktar K, ‘Soykırım Suçu’ iç Köksal Bayraktar (ed) Av. Dr. Şükrü Alpaslan Armağanı (İstanbul Barosu 2007).
• Bayraktar K, Sonay Evik V ve Kurt G, Özel Ceza Hukuku Cilt I- Uluslararası Suçlar (2. Baskı, On İki Levha Yayıncılık 2017).
• Boz B, Teslim (İade-Geri Verme) (Adalet Yayınevi 2022).
• Bulut N, ‘Bilim Özgürlüğü: İçeriği ve Sınırlandırılması Sorunu’ (2005) 9(1-2) Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi 23-39.
• Burghardt B, ‘Die Vorgesetztenverantwortlichkeit nach Völkerstrafrecht und deutschem Recht (§ 4 VStGB)’ (2010) 5(11) Zeitschrift für internationale Strafrechtdogmatik 695, 711.
• Cryer R, Friman H, Robinson D and Wilmshurst E, An Introduction to International Criminal Law and Procedure (Cambridge University Press, 2007).
• Değirmenci O ‘Uluslararası Ceza Mahkemelerinin Kararları Işığında Mukayeseli Hukukta ve Türk Hukukunda Soykırım Suçu (TCK m. 76)’ (2007) 0 (70) Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 50-111.
• Markus Dubber and Tatjana Hörnle, Criminal Law: A Comparative Approach (Oxford University Press 2014). Erkiner HH, ‘Uluslararası Topluluk Kavramı’ (2010) 16(1-2) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi 39-75.
• Erman RB, ‘Yanılmanın Ceza Sorumluluğuna Etkisi’ (Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi 2006).
• Ertuğrul ÜE, ‘Uluslararası Hukukta Soykırım Suçu ve 1915 Ermeni Olayları’ iç Alaeddin Yalçınkaya (ed), Ermeni Soykırım İddiaları ve Uluslararası Hukuk (Astana Yayınları 2016).
• Gray T, ‘To Keep You is No Gain, To Kill You is No Loss-Securing Justice Through The International Criminal Court’ (2003) 20(3) Arizona Journal of International and Comparative Law 645, 688.
• Hafızoğulları Z ve Güngör D, ‘Türk Ceza Hukukunda Suçların Tasnifi’ (2007) 0 (69), Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 21-50.
• Jescheck HH ve Weigend T, Lehrbuch des Strafrechts Allgemeiner Teil (5. Baskı, Duncker & Humblot 1996). Kangal ZT, Ceza Hukukunda Zorunluluk Hali, (2010 Seçkin Yayıncılık).
• Kaplan FH, ‘Ruanda ve Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemeleri Kararlarında Soykırım Suçu’ (2003) 0 (3) Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 106-129.
• Kiernan B, ‘Is 'Genocide' an Anachronistic Concept for the Study of Early Modern Mass Killing?’ (2014) 99(3) History, 530-548.
• Koca M, ‘Türk Ceza Kanununda Soykırım Suçu’ (2010) 4(1) Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 1-27.
• Kocaoğlu S, ‘Uluslararası Ceza Hukuku ve 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Bağlamında Soykırım Suçu’ (2005) 50 Ankara Barosu Dergisi, 50-157.
• Köprülü T ‘Uluslararası ve Ulusal Ceza Hukukunda Soykırım Suçu’ (Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi 2008).
• Lemkin R, Axis Rule in Occupied Europe: Laws of Occupation- Analysis of Government - Proposals for Redress (The Lawbook Exchange, Ltd, 2005).
• MacKinnon CA, 'Defining Rape Internationally: A Comment on Akayesu' (2006) 44 Colum J Transnat'l L, 940-958.
• MacKinnon CA, 'The ICTR's Legacy on Sexual Violence' (2008) 14 New Eng J Int'l & Comp L, 211-220.
• Meulen JT, Der Gedanke der Internationalen Organisation in seiner Entwicklung 1300-1800, (Haag Martinus Nıjhoff 1917) Mueller GOW, 'International Criminal Law: Civitas Maxima--An Overview' (1983) 15(1) Case W Res J Int'l L 1, 1-7. Onuf NG, ‘Civitas Maxima: Wolff, Vattel, and the Fate of Republicanism’ American Journal of International Law (1994) 88(2), 280–303.
• Önok RM, Tarihi Perspektifiyle Uluslararası Ceza Divanı (Turhan Kitabevi 2003).
• Radbruch G, ‘Gesetzliches Unrecht und übergesetzliches Recht’ (1946) 1(5) Süddeutsche Juristen-Zeitung 105–108.
• Richards PJ, ‘Hugo Grotius, Hosti Humani Generis, and the Natural Law in Time of War’ (2007) 2 (3) Liberty UL Rev, 881-908.
• Safi S, ‘Uluslararası Ceza Mahkemesi Statüsü’nün 31. ve 33. Maddelerinin İnsan Hakları Bağlamında Analizi’, (2019) 24(41) Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 257-292.
• Roxin C, Strafrecht Allgemeiner Teil (3. Baskı C. H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung 1993).
• Savaş CN, ‘Suçluların Geri Verilmesi’ (Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi 2013).
• Shabas WA, Genocide in International Law-The Crime of Crimes (Cambridge University Press 2009).
• Quigley j, ‘Prohibition of Palestine Arab Return to Israel as a Crime Against Humanity’, (2023) 34(1) Criminal Law Forum,1-41.
• Takımsu M, ‘Ermeni İddialarının Soykırım Hukuku Açısından Değerlendirilmesi’ (Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi 2008).
• Taner T, Ceza Hukuku Umumi Kısım (Ahmet Sait Matbaası 1949).
• Tezcan D, Erdem MR ve Önok M, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, (20. Baskı, Seçkin Yayınevi 2022).
• Tezcan D, Erdem MR ve Önok M, Uluslararası Ceza Hukuku, (6. Baskı, Seçkin Yayınevi 2021).
• Turinay F, 'Soykırım Suçunun Mağduru Olarak Azınlıklar' (2014) 9(24) Ceza Hukuku Dergisi 271-287.
• Diğer Kaynaklar
• ‘10. Rome Statute of the International Criminal Court’ (United Nations Treaty Collection) https://treaties.un.org/Pages/ViewDetails.aspx?src=TREATY&mtdsg_no=XVIII-10&chapter=18&clang=_en accessed 31 August 2023.
• ‘Background’ (International Criminal Court) ICC-01/18, <https://www.icc-cpi.int/palestine> accessed 31 August 2023.
• Bosnia And Herzegovina v Serbia and Montenegro, ICJ 26 February 2007, prg.191.
• BGH, 3 ZR 168/50, 12.07.1951.
• BVerfG, 2 BvR 1851/94, 24.10.1996.
• BGH, 5 StR 370/92 (LG Berlin), 03.11.1992.
• Millî, Irkî, Dinî, Kütleleri Kısmen veya Tamamen İmha Suçunun ‘Génocide’ Önlenmesi ve Cezalandırılması Hakkındaki Sözleşmeye Türkiye Cumhuriyeti’nin de Katılmasının Onanmasına Dair Kanun, Kanun Numarası: 5630, 23.03.1950, RG 29.03.1950/7469.
• Preparatory Commission for the ICC, ‘Finalised Draft Text of the Elements of Crimes’ (United Nations Digital Library 6 July 2000), < https://digitallibrary.un.org/record/418867> accessed 23.8.23.
• Situation in the State of Palestine, ICC-01/18 (International Crimainal Court, Pre-Trial Chamber I, 5 February 2021)
• The Prosecutor v Clement Kayıshema and Obed Ruzindana, ICTR-95-1-T, T. Ch. II, 21 May 1999.
• The Prosecutor v Erdemovic, ICYT-IT–96–22–T, Appeals Chamber Judgement, 07 October 1997.
• The Prosecutor v Erdemovic, ICYT-IT–96–22–T, Trial Chamber Judgement, 29 November 1996.
• The Prosecutor v Jean De Dieu, Kamuhanda, Judgement, ICTR-99-54A-A, 19 September 2005.
• The Prosecutor v Jean Paul Akayesu, ICTR-96-4-T, T. Ch. I, 2 September 1998.
• The Prosecutor v Jean Paul Akayesu, Judgement, ICTR-96-4-T, T. Ch. I, 2 September 1998.
• The Prosecutor v Jean Paul Akayesu, Judgement, ICTR-96-4-T, T. Ch. I, 2 September 1998. Türkiye Büyük Millet Meclisi Tutanak Dergisi, (24. Dönem Cilt 68 2.1.2014) <https://www5.tbmm.gov.tr/tutanak/donem24/yil4/bas/b042m.htm> Erişim Tarihi 29 Ağustos 2023. ‘Uluslararası Ceza Mahkemesi Roma Tüzüğü’ <http://www.ceidizleme.org/ekutuphaneresim/dosya/459_1.pdf> Erişim Tarihi: 29.8.2023 United Nations Document Nr. A/CONF.183/9, <https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/N98/281/44/IMG/N9828144.pdf?OpenElement>, Accessed: 26.12.2022.