Dünya Sağlık Örgütü tarafından bir halk sağlığı sorunu olarak kabul edilen intiharın nedenlerinden biri de hayatı anlamlandıramama ve buna bağlı olarak varoluşsal anlamsızlık düşüncesi ve duygusudur. Varoluşsal ya da anlam krizi yaşayan kişilere müdahalede kullanılan logoterapinin, kişilerin anlam kazanmalarına destek olduğu için bu krizlerde etkili olduğu düşünülmektedir.
Bu çalışmada logoterapi müdahalesinin varoluşsal anlam krizi yaşayan ve intihar riski taşıyan bireylerin intihar düzeyleri üzerinde etkisi olup olmadığının ortaya konması amaçlanmıştır. Söz konusu amaç doğrultusunda deneysel yöntemin kullanıldığı çalışma öntest-sontest modeline dayanmaktadır. Ayrıca bu çalışmada anlam ve öznelerarasılık arasındaki ilişki ele alınmıştır.
Bu çalışma kapsamında altısı deney, altısı kontrol grubunda olmak üzere toplam on iki katılımcı ile çalışılmıştır. Deney grubundaki müdahale 02.12.2020 tarihinde başlamış ve 14.07.2021 tarihinde sonlandırılmıştır. Bu süreçte anamnez dahil olmak üzere toplam 75 seans gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubuna herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Müdahale sona erdikten altı hafta sonra takip çalışması yapılmıştır.
Müdahalenin katılımcılar üzerindeki etkililiğini belirlemek amacıyla öntest, sontest ve izlem süreçlerinde İntihar Olasılığı Ölçeği ve Yaşamın Anlamı ve Amacı Ölçeği uygulanmıştır. Logoterapi müdahalesinin etkisini test etmek için Mann-Whitney U testi kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda deney ve kontrol grubu katılımcılarının müdahale öncesi intihar risk düzeylerinin benzer olduğu ancak sontest ve izlem ölçümlerinin deney grubu lehine olduğu görülmüştür. Sonuç olarak logoterapi müdahalesinin intihar riski taşıyan bireylerde intihar riskini kalıcı olarak azaltarak yaşamı anlamlı kılmada etkili olduğu tespit edilmiştir
One of the reasons for suicide, which is accepted as a public health problem by the World Health Organization, is their inability to make sense of life and therefore the thought and feeling of existential meaninglessness. It is thought that logotherapy, which is used in the intervention of people who have an existential or meaning crisis, is effective in these crises as it supports people to acquire meaning.
In this study, it is aimed to reveal whether the logotherapy intervention has an effect on the suicide levels of individuals who have an existential semantic crisis and are at risk of suicide. The study, in which the experimental method was used for the said purpose, is based on the pretest-posttest model. In addition, the relationship between meaning and intersubjectivity is discussed in this study.
Within the scope of this study, a total of twelve participants, six in the experimental group and six in the control group, were studied. The intervention in the experimental group started on 02.12.2020 and was terminated at 14.07.2021. In this process, a total of 75 sessions, including anamnesis, were carried out. No intervention was made in the control group. The follow-up study was conducted six weeks after the intervention ended.
In order to determine the effectiveness of the intervention on the participants, the Suicide Probability Scale and the Meaning and Purpose of Life Scale were applied in the pretest, posttest and follow-up processes. Mann-Whitney U test was used to test the effect of the logotherapy intervention.
As a result of the research, it was seen that the suicide risk levels of the experimental and control group participants were similar before the intervention, but the posttest and follow-up measurements were in favor of the experimental group. As a result, it has been determined that logotherapy intervention is effective in making life meaningful by permanently reducing the risk of suicide in individuals at risk of suicide
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Social Work Practice |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 30, 2024 |
Submission Date | August 19, 2023 |
Published in Issue | Year 2024 |