DİJİTALLEŞEN ÇAĞDA VE TOPLUMDA DEĞİŞEN İHTİYAÇLAR VE SORUNLAR: E-SOSYAL HİZMET (SOSYAL HİZMET 2.0) GEREKSİNİMİ

Year 2021, , 1143 - 1175, 30.07.2021

Tahir Emre Gencer , Mehmet Can Aktan

https://doi.org/10.33417/tsh.875908

Cited By: 5

Abstract

Yaşadığımız çağ, insanlığın geçmiş dönemlerine oranla değişimin ve dönüşümün hızlandığı hatta bazen kontrol dahi edilemediği bir durum almıştır. Günümüz toplumlarındaki bu ivmeli değişime ve dönüşüme yön veren faktörlere bakıldığında ise teknoloji ile dijitalleşme kavramlarının ilk sıralarda yer aldığı görülmektedir. Bu süreç aynı zamanda yapısal mekanizmaları, gündelik yaşamı, toplumsal özellikleri ve normları da önemli ölçüde etkilemektedir. Bir başka deyişle toplumun dijitalleşmesiyle birlikte duygularımız, düşüncelerimiz, davranışlarımız, alışkanlıklarımız, ilişki biçimlerimiz, ihtiyaçlarımız, sorunlarımız, hizmet sunumlarımız ve beklentilerimiz vb. pek çok hayati kavram da yeniden yapılanmaktadır. Dijital dönüşümün toplum, insan ve yaşam üzerinden inşa ettiği bu yeni dijital toplum düzeni; diğer meslek ve disiplinlerde olduğu gibi insanı, çevresini ve toplumu odağına alan sosyal hizmetin müdahale tekniklerinde, yaklaşımlarında ve hizmet sunumlarında da birtakım değişim, dönüşüm ve yeni bakış açılarının geliştirilmesi ihtiyacı doğurmuştur. Bu noktada planlı müdahale sürecinde de yer aldığı üzere öncelikle dijital topluma ilişkin bir tanışma ve ön değerlendirme süreci gerekmektedir. Bu çalışma, bilgi çağında, toplumun ve yaşamın dijitalleşmesiyle birlikte ortaya çıkan yeni ihtiyaçlara, farklılaşan sorunlara ve çalışma alanlarındaki değişime cevap verebilmek için sosyal hizmetin dijital toplumdaki rol ve sorumluluklarına dikkat çekmektedir. Ayrıca sosyal hizmet uzmanlarının ve sosyal bilimcilerin, yeni toplum biçimi dijital toplum hakkında bir perspektif edinmelerini amaçlamaktadır.

Keywords

Dijitalleşme, dijitalleşen ihtiyaçlar ve sorunlar, dijitalleşen toplum ve dönüşen ilişki biçimleri, E-sosyal hizmet

Changing Needs and Problems in the Digitalized Era and the Digital Society: The Need for E-Social Work (Social Work 2.0)

Abstract

The age we live in has become a state where change and transformation have accelerated compared to the past periods of humanity and sometimes it cannot even be controlled. When looking at the factors driving this accelerated change and transformation in today's societies, it is seen that the concepts of technology and digitalization are in the first place. On the other hand, this process significantly affected the structural mechanisms, daily life, social characteristics and norms. In other words, with the digitalization of society, many vital concepts such as our emotions, thoughts, behaviors, habits, relationship styles, needs, problems, service provision and expectations are also restructured. This new digital society order built by digital transformation through society, people and life; as in other professions and disciplines, it has created the need to develop some changes, transformations and new perspectives in the intervention techniques, approaches and service delivery of social work, which focuses on people, their environment and society. At this point, as it is included in the planned intervention process, first of all, an acquaintance and pre-evaluation process regarding the digital society is required. This study draws attention to the roles and responsibilities of social work in the digital society in order to respond to the new needs, differentiating problems and changes in the fields of work that arise with the digitalization of society and life in the information age. It also aims for social workers and social scientists to gain perspective on the new form of society, digital society.

Keywords

Digitalization, digitalizing needs and problems, digitalizing society and transforming relationship forms, e-social work

References

• Aktan, M.C. ve Pak-Güre, M.D. "Bir Güruh Hareketi Olarak Lincin Sosyal Medyada Yeniden Üretimi". 6. Uluslararası Sosyal Beşeri ve Eğitim Bilimleri Kongresi: İstanbul; 23/04/2020 - 24/04/2020.
• Alter, A. (2017). Karşı Konulmaz: Bağımlılık Yapıcı Teknolojinin Yükselişi ve Bizim Ona Esir Edilişimiz. Paloma Yayınevi: İstanbul.
• Antonio López Peláez ve Chaime Marcuello-Servós (2018). e-Social work and digital society: re-conceptualizing approaches, practices and technologies, European Journal of Social Work, 21:6, 801-803, DOI: 10.1080/13691457.2018.1520475.
• Association of Social Work Board. (2015). Model regulatory standards for technology and social work practice. ASWB International Technology Task Force, 2013-2014. Erişim Adresi: https://www.aswb.org/wp-content/uploads/2015/03/ASWB-Model-Regulatory-Standards-for-Technology-and-Social-Work-Practice.pdf.
• Balcı, Ş., ve Gülnar, B. (2009). Üniversite Öğrencileri Arasında İnternet Bağımlılığı ve İnternet Bağımlılarının Profili. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(1), 5-22.
• Berkup, S. B. (2014). Working with generations X and Y in generation Z period: Management of different generations in business life. Mediterranean Journal of Social Sciences, 5(19), 218-218.
• Bloomberg, J. (2018). Digitization, digitalization, and digital transformation: confuse them at your peril. Forbes. Retrieved on August, 28, 2019.
• Boyd, D. (2007). Why youth (heart) social network sites: The role of networked publics in teenage social life. MacArthur foundation series on digital learning–Youth, identity, and digital media volume, 119, 142.
• Brennen, J. S. ve Kreiss, D. (2016). Digitalization. The International Encyclopedia Of Communication Theory and Philosophy, 1-11.
• Caplan, S. E. (2002). Problematic Internet Use and Psychosocial Well-Being: Development of a Theory-based Cognitive–Behavioral Measurement Instrument. Computers in human behavior, 18(5), 553-575.
• Davis, R. A. (2001). A Cognitive-Behavioral Model of Pathological Internet Use. Computers in human behavior, 17(2), 187-195.
• Davis, R. A., Flett, G. L., & Besser, A. (2002). Validation of a New Scale for Measuring Problematic Internet Use: Implications for Pre-employment Screening. Cyberpsychology & behavior, 5(4), 331-345.
• Demirci Celep, N. (2020). Toplum 5.0: İnsan Merkezli Toplum. Erişim adresi: https://tedmem.org/download/toplum-5-0-insan-merkezli-toplum?wpdmdl=3362&refresh=5f551a4beb03d1599412811.
• Deniz, L. ve Tutgun-Ünal, A. (2019). Sosyal medya çağında kuşakların sosyal medya kullanımı ve değerlerine yönelik bir dizi ölçek geliştirme çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1025-1057.
• Dewanti, P. ve Indrajit, R. E. (2018). The effect of XYZ generation characteristics to e-commerce C-to-C: A review. IKRA-ITH INFORMATIKA: Jurnal Komputer dan Informatika, 2(2), 56-60.
• Dunlop, J. M. ve Fawcett, G. (2008). Technology-Based Approaches to Social Work and Social Justice. Journal of Policy Practice, 7(2-3), 140-154. doi:10.1080/15588740801937961.
• Ekşili, N. ve Antalyalı, Ö. L. (2017). Türkiye‟de Y Kuşağı Özelliklerini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma: Okul Yöneticileri Üzerine Bir Araştırma. Humanities Sciences (NWSAHS), 12(3), 90-111. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/322629.
• Enrique, E. (2010). Addiction to new technologies and to online social networking in young people: A new challenge. Adicciones, 22(2).
• Fiş-Erümit, S., ve Keleş, E. (2018). İnternetin Gelişimi: Dünü, Bugünü ve Yarını. E. Keleş (Dü.) içinde, İnternet ve Ağ Toplumu (s. 1-33). Ankara: Pegem Akademi.
• Fukuyama, M. (2018). Society 5.0: Aiming for a new human-centered society. Japan Spotlight, 27, 47-50.
• Gelişeceksen Yazılar, (2014). Sessiz Kuşak – Baby Boomers – X – Y – Z Kuşaklarına Genel Bakış. Erişim Adresi: https://alternatifbankkariyer.com/2014/07/17/sessiz-kusak-baby-boomers-x-y-z-kusaklarina-genel-bakis/ Erişim Tarihi: 03.09.2020.
• Gezgin, S. ve İralı, A. E. (2017). Yeni Medya Analizleri. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Giffords, E. D. (2009). The Internet and Social Work: The Next Generation. Families in Society, 90(4), 413–418. https://doi.org/10.1606/1044-3894.3920.
• Harari, Y. N. (2018). - Davos 2018 Konuşması. Erişim Adresi: https://www.youtube.com/watch?v=bg27nJb7Rck. Erişim Tarihi: 12.01.2021.
• Harari, Y. N. (2020). – Dünya Ekonomik Forumu 2020 Konuşması: How to Survive the 21st Century. Erişim Adresi: https://www.youtube.com/watch?v=gG6WnMb9Fho. Erişim Tarihi: 12.01.2021.
• Hootsuite ve We Are Social. (2019). Digital 2019 Global Digital Overview. Ocak, 2020 tarihinde https://datareportal.com/reports/digital-2019-global-digital-overview
• Hootsuite ve We Are Social. (2020). Digital 2020: Turkey. Ocak, 2020 tarihinde https://datareportal.com/reports/digital-2020-turkey.
• Kara, Z. (2017). Dijital sosyoloji. Sosyoloji Divanı (Vol. 9, 9-21).
• Kardaş, S. (2018). Dijital Sosyoloji ya da Yeni Toplumsallıklar. Mardin Artuklu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mardin. Erişim Adresi: http://acikerisim.artuklu.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12514/1062/Suzan%20KARDA%C5%9E.pdf?sequence=1&isAllowed=y. Erişim Tarihi: 05.11.2020.
• Kumcağız, H. (2019). İnternet Bağımlılığı. M. Savcı, M. Ercengiz, ve F. Aysan (Dü) içinde, Problemli Teknoloji Kullanımı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kuşay, Y. (2013). Sosyal Medya Ortamında Çekicilik ve Bağımlılık: Facebook Üzerine Bir Araştırma. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Mattison, M. (2012). Social Work Practice in the Digital Age: Therapeutic E-Mail as a Direct Practice Methodology, Social Work, Volume 57, Issue 3, 249–258. https://doi.org/10.1093/sw/sws021.
• Murdock, G. (2020). Pandeminin etkisi eşit olmayan bir şekilde hissedilmiştir. TRT Akademi, 6(10), 846-857.
• NASW, ASWB, CSWE ve CSWA. (2017). Standarts for technology in social work practice. Erişim Adresi: https://www.socialworkers.org/includes/newIncludes/homepage/PRA-BRO-33617.TechStandards_FINAL_POSTING.pdf.
• Netflix. (2020). Sosyal İkilem. Erişim adresi: https://www.netflix.com/title/81254224.
• Newport, C. (2019). Dijital Minimalizm: Ekran Bağımlılığı ve Teknoloji Yorgunluğu Sarmalından Kurtulmak İçin Bir Yol Haritası. İstanbul: Metropolis Yayıncılık.
• Pantic, I. (2014). Online social networking and mental health. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 17(10), 652-657.
• Raphael, C. A. (2011). Internet History. International Journal of Technoethics (IJT), 2(2), 45-64.
• Reamer, F. G. (2015). Digital Technology in Social Work. Erişim adresi: https://oxfordre.com/socialwork/view/10.1093/acrefore/9780199975839.001.0001/acrefore-9780199975839-e-1160#acrefore-9780199975839-e-1160-div2-1.
• Social Care Institute for Excellence. (2019). Social Work Practice and the Needs of People Who Use Services Should Drive the Development and Use of Digital Technology. Erişim adresi: https://www.scie.org.uk/news/mediareleases/digital-capabilities-report.
• Social Care Institute for Excellence. (2020). Digital Capabilities for Social Workers. Erişim adresi: https://www.scie.org.uk/social-work/digital-capabilities.
• Statista (2019). Social Media Usage Worldview. Erişim Adresi: https://www.statista.com/study/12393/social-networks-statista-dossier.
• Statista (2020). Most Popular Social Networks Worldwide as of July 2020, Ranked by Number of Active Users. Erişim adresi: https://www.statista.com/statistics/272014/global-social-networks-ranked-by-number-of-users.
• Taş, H. Y. Demirdöğmez, M. ve Küçükoğlu, M. (2017). Geleceğimiz olan Z kuşağının çalışma hayatına muhtemel etkileri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 1031-1048.
• The International Federation of Social Workers (IFSW) ve The International Association of Schools of Social Work (IASSW). (2014). Global Definition of the Social Work. Erişim adresi: https://www.ifsw.org/global-definition-of-social-work.
• Toruntay, H. (2011). Takım Rolleri Çalışması: X ve Y Kuşağı Üzerinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi.
• Tutgun-Ünal, A. ve Deniz, L. (2019). Sosyal Medya Kuşaklarının Sosyal Medya Kullanım Seviyeleri ve Tercihleri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(22), 1289-1319.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Bilgi Toplumu İstatistikleri: 2004-2019. Erişim adresi: http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1615.
• Twenge, J. M. (2017). IGen: Why today's super-connected kids are growing up less rebellious, more tolerant, less happy--and completely unprepared for adulthood--and what that means for the rest of us. Simon and Schuster.
• Twenge, J. (2018). İ-nesli. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Yankın, F. B. (2019). Dijital dönüşüm sürecinde çalıma yaşamı. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 1-38.