TOPLUMSAL ENTEGRASYON ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇE FORMUNUN AĞIR RUHSAL HASTALIĞA SAHİP BİREYLERDE VE AİLELERİNDE GEÇERLİĞİ VE GÜVENİRLİĞİ

Year 2021, , 923 - 937, 30.07.2021

Seval Bekiroğlu , Beyza Yılmaz

https://doi.org/10.33417/tsh.898977

Cited By: 1

Abstract

Toplumsal entegrasyon ağır ruhsal hastalığa sahip bireylere (ARHS) yönelik uygulanan rehabilitasyon hizmetlerinin ve iyileşmenin önemli bir bileşenidir. Ancak Türkiye’de bu bireylerin toplumsal entegrasyonunu ölçmek için geçerli bir ölçüm aracı yoktur. Bu çalışmada, Toplumsal Entegrasyon Ölçeğinin (TEÖ) Türkçe formunun oluşturularak toplumda yaşayan ARHS bireyler ve aileleri örnekleminde geçerlik ve güvenirliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemsel türdeki çalışma verileri, Bilgi Formu ve TEÖ aracılığı ile Mart 2020 - Ocak 2021 tarihleri arasında Etimesgut Toplum Ruh Sağlığı Merkezinden hizmet alan 86 ARHS birey ve onlarla yaşayan 18 yaş üstü 77 aile üyesinden toplanmıştır. Güvenirlik çözümlemelerinde Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı tüm örneklem, ARHS birey ve aile üyeleri için sırasıyla 0.928, 0.888 ve 0.944 olarak bulunmuştur. Split Half analizi ile Spearman-Brown katsayısı 0.912 olarak bulunmuştur. Geçerlik çözümlemesi için uygulanan doğrulayıcı faktör analizinde ait olma ve bağımsız katılımdan oluşan 2 faktörlü model test edilmiştir. Doğrulayıcı faktör analizinde elde edilen RMSEA (root mean square error of approximation) 0.099, GFI 0.925, AGFI 0.852, TLI 0.935, NFI 0.937, Chisq/df 2.579 olarak bulunmuştur. Uyum iyiliği indeksleri kabul edilebilir düzeyde olup, iki faktörlü modeli doğrulamaktadır. TEÖ’nün Türkçe versiyonu ARHS bireylerin ve ailelerinin toplumsal entegrasyonunu değerlendirmek için yeterli güvenirlik ve geçerliğe sahiptir.

Keywords

Toplumsal entegrasyon, güvenirlik, geçerlik, ağır ruhsal hastalığa sahip birey, aile üyesi

Reliability and Validity of the Turkish Version of the Community Integration Measure for Individuals with Severe Mental Illness and Their Family Members

Abstract

Community integration is a key component of rehabilitation services and recovery for individuals with serious mental illnesses (SMIs). But no valid instrument exists to measure the community integration of these individuals in Turkey. The aim of the present study is to develop and evaluate the reliability and validity of the Turkish version of the Community Integration Measure (CIM) for SMIs and their family members living with them. The data of this methodological study were acquired between March 2020 and January 2021 from 86 SMIs receiving service from Etimesgut Community Mental Health Center and 77 family members living with them over the age of 18 by information Form and CIM. In the reliability analyses, The Cronbach’s alpha value is 0.928, 0.888 and 0.944 for all sample, patients and family members respectively. In the validity analyses, in the exploratory factor analysis two factors were obtained and the factor represented belonging and independent participation. In the confirmatory factor analysis, applied for validity analysis, a 2-factor model consisting of belonging and independent participation was tested. RMSEA (root mean square error of approximation) obtained in the confirmatory factor analysis was found to be 0.099, GFI was 0.925, AGFI was 0.852, TLI was 0.935, NFI was 0.937, Chisq / df was 2.579. Goodness of fit indexes are at an acceptable level, confirming the two-factor model. The Turkish version of the CIM demonstrated adequate reliability and validity for assessing community integration for SMIs and their family members.

Keywords

Community integration, reliability, validity, ındividual with severe mental illness, family member

References

• Abdallah, C., Cohen, C. I., Sanchez-Almira, M., Reyes, P., ve Ramirez, P. (2009). Community integration and associated factors among older adults with schizophrenia. Psychiatric services, 60(12), 1642-1648.
• Açıkgöz, E. (2020). Psikiyatrik bozukluğu olan yetişkinler için toplum entegrasyon ölçeği türkçe formu geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi ), Gaziantep Universitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Alpar, C. (2018). Spor Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik Güvenirlik. Detay Yayıncılık.
• Aslantürk, H. (2016). Ruh sağlığı alanında toplumsal entegrasyon ve sosyal haklar. Turkish Journal of Family Medicine Primary Care, 10(4), 259-270.
• Bekiroğlu, S., ve Demiröz, F. (2020). Toplum ruh sağlığı merkezlerinden hizmet alan ağır ruhsal hastalığa sahip bireylerin sosyal işlevselliğinin incelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 31(3), 1053-1079.
• Bland, J. M. ve Altman, D. G. (1997). Statistics notes: Cronbach’s alpha. Bmj, 314(7080), 572.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Cabral, J., Carvalho, C. B., Motta, C., ve Sousa, M. (2018). Validation of the community integration scale for adults with psychiatric disorders (CIS-APP-34). Community mental health journal, 54(5), 673-681.
• DeVellis, R. F. (2016). Scale development: Theory and applications (Vol. 26). London: Sage Publications
• DSÖ. (2021). Mental Health. Retrieved from https://www.who.int/health-topics/mental-health#tab=tab_2
• Ercan, İ., ve İsmet, K. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
• Erol, N., Kılıç, C., Ulusoy, M., Keçeci, M., ve Şimşek, Z. (1998). Türkiye ruh sağlığı profili raporu. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
• Griffen, J. A., Hanks, R. A., ve Meachen, S.J. (2010). The reliability and validity of the Community Integration Measure in persons with traumatic brain injury. Rehabilitation Psychology, 55(3), 292.
• McColl, M. A., Davies, D., Carlson, P., Johnston, J., ve Minnes, P. (2001). The community integration measure: development and preliminary validation. Archives of physical medicine rehabilitation, 82(4), 429-434. Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
• Nunnally, J. C., ve Bernstein, I. (1994). Psychometric Theory (Vol. 3). New York: McGraw-Hill
• Pahwa, R., Bromley, E., Brekke, B., Gabrielian, S., Braslow, J. T., ve Brekke, J. S. (2014). Relationship of community integration of persons with severe mental illness and mental health service intensity. Psychiatric Services, 65(6), 822-825.
• Pahwa, R., Smith, M. E., Kelly, E. L., Dougherty, R. J., Thorning, H., Brekke, J. S., ve Hamilton, A. (2021). Definitions of community for individuals with serious mental illnesses: Implications for community integration and recovery. Administration Policy in Mental Health and Mental Health Services Research, 48, 143-154.
• Shioda, A., Tadaka, E., ve Okochi, A. (2017). Reliability and validity of the Japanese version of the Community Integration Measure for community-dwelling people with schizophrenia. International Journal of Mental Health Systems, 11(1), 29. doi:10.1186/s13033-017-0138-2
• T. C. Sağlık Bakanlığı. (2006). Türkiye Cumhuriyeti Ulusal Ruh Sağlığı Politikası Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı
• T. C. Sağlık Bakanlığı. (2011). Ulusal ruh sağlığı eylem planı (2011-2023) Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı
• T. C. Sağlık Bakanlığı. (2014). Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri Hakkında Yönerge.
• Townley, G., Kloos, B., ve Wright, P. A. (2009). Understanding the experience of place: Expanding methods to conceptualize and measure community integration of persons with serious mental illness. Health place, 15(2), 520-531.
• Wieland, M. E., Rosenstock, J., Kelsey, S. F., Ganguli, M., ve Wisniewski, S. R. (2007). Distal support and community living among individuals diagnosed with schizophrenia and schizoaffective disorder. Psychiatry: Interpersonal Biological Processes, 70(1), 1-11.
• Wolfensberger, W., ve Tullman, S. (1982). A brief outline of the principle of normalization. Rehabilitation Psychology, 27(3), 131.
• Wong, Y.-L. I., ve Solomon, P. L. (2002). Community integration of persons with psychiatric disabilities in supportive independent housing: A conceptual model and methodological considerations. Mental health services research, 4(1), 13-28.