As a result of globalization of capitalism, change of social structure,
increase of working hours and the involvement of both men and women in paid
labour, child care in the family can be carried out by grandparents.
Grandparents' child care generally positively effects their well-being.
However, grandparents' psychological and social lives can be adversely affected
because of the new and unexpected role of them, their psychological-physical
conditions, financial conditions and problems faced with their grandchildren.
Social work policies and practices play a major role in solving these problems.
In Turkey, the rate of grandparents who care for their grandchildren is
not fixed by statistical data. However, according to the information from the
observation, the number of grandparents who care for grandchildren is
increasing day by day. In order to solve current problems, countries aim to
solve the problems of grandparents and increase their psychosocial well-being
in accordance with various policies and programs. In Turkey, there is a gap in
policies and practices related to grandparents' providing full-time or
part-time care. In this article, at first we discussed the psychosocial
problems of grandparents in order to eliminate existing deficiencies and to
enhance the quality of their lives and later some recommendations are took part
in the macro-size (social policy), mezzo size (school social work, support
groups), micro-size (case management, counseling) to solve the problems.
Kapitalizmin
küreselleşmesi, toplumsal yapının değişmesi, çalışma saatlerinin artması ve
buna paralel hem kadınların hem de erkeklerin ücretli iş gücüne katılması
sonucu ailedeki çocuk bakım işi büyük ebeveynler tarafından yerine
getirilebilmektedir. Büyük ebeveynlerin çocuk bakmaları onların iyilik halini
genel olarak olumlu etkilemektedir. Bununla birlikte büyük ebeveynlerin yeni ve
beklenmedik bir rol oynamaya başlamaları, psikolojik-fiziksel sağlık durumları,
finansal durumları ve torunları ile yaşadıkları sorunlar nedeniyle de
psikolojik ve sosyal hayatları olumsuz olarak etkilenebilmektedir. Bu
sorunların çözümü konusunda sosyal hizmet politika ve uygulamaları büyük rol
oynamaktadır.
Türkiye’de torunlarına
bakım veren büyük ebeveynlerin sayısı istatistiki verilerle sabit değildir.
Ancak gözlemden gelen bilgiye göre torun bakımı veren büyük ebeveyn oranının
günden güne arttığı görülmektedir. Var olan sorunların giderilebilmesi adına
ülkeler çeşitli politika ve programlar doğrultusunda büyük ebeveynlerin
sorunlarını çözüp psiko-sosyal iyilik hallerini arttırmayı amaçlamaktadırlar.
Türkiye’de de yaşlı ve engellilere bakım veren kişiler ile ilgili sosyal hizmet
politikaları uygulanmaktadır. Ancak; tam zamanlı veya yarı zamanlı bakım veren
büyük ebeveynlerle ilgili politika ve uygulamalarda bir açıklık olduğu fark
edilmiştir. Bu makalede mevcut eksikliğin giderilmesi ve büyük ebeveynlerin
hayat kalitelerinin arttırılması amacıyla öncelikle büyük-ebeveynlerin
psiko-sosyal sorunlarından bahsedilmiş daha sonra problemlerin giderilmesi
amacıyla makro boyutta (sosyal politika), mezzo boyutta (okul sosyal hizmeti,
destek grupları), mikro boyutta (vaka yönetimi, danışmanlık) öneriler
sunulmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 20, 2019 |
Submission Date | March 18, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 30 Issue: 3 |