Difficulties in Achieving the Goals of Secondary Religious Culture and Moral Knowledge Course

Year 2021, Volume: 3 Issue: 1, 10 - 17, 01.01.2021

Yasemin Akkuş

Abstract

This study is a qualitative research aiming at identifying the difficulties faced by the teachers at the
process of making the students achieve the Religious Culture and Ethics course objectives at
secondary education. The research has been figured as case study, which is one of the qualitative
reesearch methods, while the descriptive analysis method has been used in the analysis of the data.
Suitable samples were chosen among the sample types and the sample of the research was formed
by 11 volunteer Religious Culture and Ethics teachers working at secondary schools at the 2019-2020
academic year. At the end of the research, religious background of the family, negative family
attitudes, religion perception of the social surrounding, inefficiency of the subjects in the curriculum
and the repetition of the subjects outcomes have emerged.

Keywords

Religion Education, religious culture and ethics teachers, curriculum objectives

References

• Çakmak, A., Ay, M.F. (2016). Ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi genel amaçlarına erişim düzey ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalişmasi. Değerler Eğitimi Dergisi, 14(31), 43-66.
• Çakmak, F. (2013). Din eğitiminde program geliştirme ve aile faktörü. Iğdır İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1, 81-104.
• Çapcıoğlu, İ. (2008). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin yakın sosyal çevre ile ilişkilerinde etkili bir faktör olarak dindarlık. Ankara İlahiyat Fakültesi Dergisi, 14(1), 143-180.
• Dirimeşe, E. (2005). Lisede din kültürü ve ahlak bilgisi dersi müfredatının program geliştirme süreçleri bakımından incelenmesi ( Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir).17
• Günaydın, M. (2009). Din kültürü ve ahlâk öğretiminin ilköğretim ve liselerde zorunlu ders olmasına Prof.Dr. Hüseyin Atay’ın katkıları. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 9(1), 287-304.
• Karaağaç, Z. (2013). 1980 Sonrası Türkiye’de din kültürü ve ahlak bilgisi dersi programlarındaki değişmeler (Yüksek lisans tezi , Marmara Üniversitesi, İstanbul). Erişim adresi: katalog.marmara.edu.tr
• Koç, M. (2005). Din psikolojisi açisindan ergenlik döneminde dua ve ibadet psikolojisinin gelişimi. EKEV Akademi Dergisi, 9(25), 75-88.
• MEB. [Milli Eğitim Bakanlığı]. (2018). Ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
• Okçay, H. (1992). Çocuğun dinsel sosyalizasyonunda ailenin işlevi. Sosyoloji Dergisi, 3, 131-145.
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsali üzerine bir çalişma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilimleri araştirmalarinda etkin olarak kullanilabilecek nitel bir araştirma tekniği: Görüşme. Dokuz Eylül Üniversitesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24, 543-559.
• Yıldız, İ. (2009). Din kültürü ve ahlak bilgisi dersi: zorunlu mu kalmalı, yoksa seçmeli mi olmalı. TUBAV Bilim Dergisi, 2(2), 243-256.
• Yüksel, S. (2002). Örtük program the hidden curriculum. Uludağ Üniversitesi Eğitim ve Bilim Dergisi, 27(126), 31-37.
• Zengin, M. (2010). Yapılandırmacılık ve din eğitimi ilköğretim DKAB öğretim programlarının değerlendirilmesi ve öğretmen görüşleri açısından etkililiği (Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul). Erişim adresi: katalog.marmara.edu.tr