Selçuklulardan itibaren başlayan saray kültürünün devamı olarak Osmanlı Devleti saray adabında da geleneksel faaliyetler olan güreş, binicilik, okçuluk gibi aktiviteler askerî talimin bir parçası olarak kabul görmüş ve devlet ricali dahil, sarayın hemen tüm erkanı tarafından da bir fiil uygulanmıştır. Bu bağlamda, mezkur aktiviteler sıradan bir talim olarak değerlendirilmeyip, dönemin hükümdarlarının ilgisi oranında farklı zamanlarda Ceyb-i Humayun Defterlerine kaydedilmek sureti ile saray bünyesinde pehlivanlar barındırılmıştır. Özellikle III. Selim ile Sultan Abdülaziz’in güreşe olan ilgileri hasebiyle saray ricali tarafından pehlivanlar büyük ilgi görmüş, en bilinenleri sarayda farklı görevler tevdii edilmek sureti ile padişahın huzurunda güreş tutmuştur.
Buna mukabil, bir ülkede sporun gelişmesi, yaygınlaşması ve uluslararası boyutta başarılı sporcuların yetişmesi adına, ülkenin bir spor politikasının olması da şarttır. Osmanlı Devleti’nin XIX. Yüzyıl sonu ile XX. Yüzyıl başlarında içerisinde bulunduğu siyasi, askeri durum düşünüldüğünde, spora ve sporcuya yaklaşımın, çağdaşlarının seviyesine ulaşması dönem itibari ile pek mümkün olamamıştır. Ayrıca unutulmamalıdır ki, icranın başında bulunan kimsenin olaya bakışı, toplumunda konuya merakı üzerinde tesirlidir. Tüm bu tespitlere rağmen Türklerin bireysel olarak yapılan bir sporda dünya ölçeğinde başarı sağlamaları da manidardır. Yapılan bu çalışmada, II. Abdülhamid’in güreş sporuna ve pehlivanlara olan yaklaşımı üzerinde durulmaya ve Osmanlı pehlivanlarının zorunlu olarak çıktıkları Avrupa ve Amerika turlarında gerçekleştirdikleri müsabakaları, karşılaştıkları sorunları, mağduriyetleri ve sonuçları hakkında bilgiler verilmeye çalışılmıştır.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Cultural Studies |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 14, 2021 |
| Submission Date | March 11, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Issue: 23 |
Publisher
Vedat Dalokay Caddesi No: 112 Çankaya 06670 ANKARA
TÜBA-KED Turkish Academy of Sciences Journal of Cultural Inventory (TÜBA-KED) does not officially endorse the views expressed in the articles published in the journal, nor does it guarantee any product or service advertisements that may appear in the print or online versions. The scientific and legal responsibility for the published articles belongs solely to the authors.
Images, figures, tables, and other materials submitted with manuscripts must be original. If previously published, written permission from the copyright holder must be provided for reproduction in both print and online versions. Authors retain the copyright of their works; however, upon publication in the journal, the economic rights and rights of public communication -including adaptation, reproduction, representation, printing, publishing, and distribution rights- are transferred to the Turkish Academy of Sciences (TÜBA), the publisher of the journal. Copyright of all published content (text and visual materials) belongs to the journal in terms of usage and distribution. No payment is made to the authors under the name of copyright or any other title, and no article processing charges are requested. However, the cost of reprints, if requested, is the responsibility of the authors.
In order to promote global open access to scientific knowledge and research, TÜBA allows all content published online (unless otherwise stated) to be freely used by readers, researchers, and institutions. Such use (including linking, downloading, distribution, printing, copying, or reproduction in any medium) is permitted under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) License, provided that the original work is properly cited, not modified, and not used for commercial purposes. For permissions regarding commercial use or licensing exceptions, please contact the journal.