Abstract
In parallel with the developments in tourism activities in the world, the study is about eco-villagers who are becoming
popular in our country. The diversity of services of eco-villages desired to respond to the expectations of large and diverse
tourist communities requires that eco-villagers have their own unique design with very different sizes and service capacities.
Due to such reasons, eco-villages cannot be standardized like star hotels. One of the consequences of this situation is that there
is no definite definition about eco-villages in the literature. For this reason, it is necessary to determine the elements of ecovillage
that define a tourism structure. For this purpose, identification approaches related to eco-villages have been determined
which are effective in shaping the original character of eco-villages in the light of these approaches. Conceptual inferences
have been made in the light of findings obtained by leading researchers in the subject area by scanning the concepts they used
to describe sustainable community utopia from the 16th century to the 21st century. In the light of these concepts, seven
characteristic elements that are effective in shaping eco-villages have been identified according to their frequency of use. These concepts are summarized in 8 main topics. Conceptual headings formed as new life style creation, communal life, urban solution,
proposal of settlement, creation of holistic system, eco-village interpretation, structural structure and joint harmony are also
divided into subheadings according to the literature knowledge obtained from the approaches of utopists. In the light of these
concepts, seven characteristic elements that have been effective in shaping eco-villages have been identified and the frequency
of use of these concepts has been tried to be determined. Eco-villages' development of a new lifestyle in tourist mobility,
supporting communal life, seeking solutions to urban problems, residential models reflecting regional characteristics,
reinterpretation of eco-villages and structural characteristics of eco-villages in the holistic system, and the frequency of use of
these concepts are evaluated according to conceptual approaches of some of the utopians researchers. Basic hypotheses of the
research started to be established at this stage. It is aimed that these hypotheses can serve for eco-village settlement planning
in Turkey, location, site selection, geographical features, installation purposes and target audience expectations.
References
- AYMAN, O., EROĞLU, AB sürecinde Türkiye tarımı, M. Buğday Dergisi, sayı 30, 2005, s. 52.
Abstract
Çalışma, dünyadaki turizm aktivitelerinde görülen gelişmelere paralel olarak ülkemizde de yaygınlaşan eko-köyleri konu
edinmektedir. Geniş ve birbirinden farklı turist topluluklarının beklentilerine cevap vermesi arzu edilen hizmet çeşitliliği, ekoköylerin
çok farklı büyüklük ve hizmet kapasitesiyle birlikte her birinin kendine özgü nitelikte tasarıma sahip olmasını
gerektirmektedir. Bu gibi nedenlerden dolayı eko-köyler yıldızlı oteller gibi standardize edilememektedir. Bu durumun
sonuçlarından biri literatürde eko-köye ait kesin bir tanımın bulunmamasıdır. Bu nedenle bir turizm yapısını eko-köy olarak
tanımlayan unsurların belirlenmesine ihtiyaç duyulmuştur. Bu amaçla eko-köylere ilişkin tanımlama yaklaşımları tespit
edilerek, bu yaklaşımlar ışığında eko-köylerin özgün karakterinin biçimlenmesinde etkin olan ve “eko-köy” olarak
tanımlanmasını sağlayan kriterler saptanmaya çalışılmıştır. Konu alanında öncü araştırmacıların, 16. yüzyıldan 21. yüzyıla
kadar sürdürülebilir topluluk ütopyasını tanımlamakta kullandıkları kavramların taranmasıyla elde edilen bulgular ışığında
kavramsal çıkarımlar yapılmıştır. Bu kavramlar 8 ana başlıkta toplanmıştır. Yeni yaşam tarzı oluşturma, komün yaşam, kentsel
çözüm, yerleşim önerme, bütüncül sistem oluşturma, eko-köy yorumu, strüktürel yapı ve ortak uyum oluşturma şeklinde
oluşturulan kavram başlıkları da ütopistlerin yaklaşımlarından edinilen literatür bilgisine bağlı olarak alt başlıklara ayrılmıştır.
Bu kavramlar ışığında eko-köylerin biçimlenmesinde etkin olan yedi karakteristik unsur belirlenmiştir ve bu kavramların
kullanılma sıklıkları saptanmaya çalışılmıştır. Eko-köylerin turistik hareketlilikte yeni bir yaşam tarzı geliştirme, komün
yaşamı destekleme, kentsel sorunlara çözüm arayışları, bölge özelliklerini yansıtan yerleşim modelleri, bütüncül sistem içinde
eko-köylerin yeniden yorumu ve strüktürel yapılarına ilişkin karakteristikleri, 16. Yüzyıldan günümüze kadar eko-köyler
üzerinde kavramsal yaklaşımlarda bulunan bazı ütopistlerin dönem yaklaşımları ve bu kavramları kullanma sıklıkları ile birlikte
değerlendirilmiştir.
Bu yaklaşımlar ışığında eko-köy yerleşimlerinin oluşumuna etki eden faktörler tespit edilmiş ve bu aşamada araştırmanın temel
hipotezleri de oluşturulmaya başlanmıştır. Bu hipotezlerin Türkiye’de eko-köy yerleşim planlamalarına, lokasyon, arazi seçimi,
yerin coğrafi özellikleri, kurulum amaçları ve hedef kitleye beklentiler doğrultusunda hizmet edebileceği amaçlanmaktadır
References
- AYMAN, O., EROĞLU, AB sürecinde Türkiye tarımı, M. Buğday Dergisi, sayı 30, 2005, s. 52.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Engineering |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 15, 2017 |
| Acceptance Date | October 4, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 18 Issue: 2 |