Asıl adı Ali olan Nikatî, Klasik Türk şiirinin gelişimini sürdürdüğü 17. yüzyıl şairlerindendir. Geçimini kadılık ve kâtiplik yaparak sağlayan şair 1715 senesinde yapılan Mora seferi sırasında İstanbul’da vefat etmiştir. Tezkirelerde biyografisine yer verilmekle birlikte onun bir divanı olduğuna dair herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Yapılan katalog taramaları sonucunda Nikatî divanına ait bir nüshanın İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi Türkçe Yazmaları arasında 894.35-1 yer numarasıyla kayıtlı olduğu tespit edilmiştir.
Bu makalede öncelikle kaynaklarda Nikatî’nin hayatı hakkında söylenenler bir araya getirilmiştir. Ardından divanının tespit edilebilen tek nüshası tanıtılmış, bu nüshadan hareketle Nikatî’nin edebî kişiliği ve eseri hakkında bilgi verilmiştir.
Ali Enver (2010), Mevlevî Şairler-Semahane-i Edeb, (haz. Tahir Hafızoğlu), İstanbul: İnsan Yay.
Bilkan, Ali Fuat (1997), Nabî Divanı, Ankara: MEB Yay.
Çapan, Pervin (2005), Mustafa Safâyî Efendi, Tezkire-i Safâyî (Nuhbetü'l-Âsâr Min Fevâ'idi'l-Eş'âr)
İnceleme-Metin-İndeks, Ankara: AKM Yay.
Çeçen, Mehmet Korkut (2010), Sabrî Mehmed Şerîf Hayatı, Sanatı, Dîvanı’nın Tenkitli Metni ve Tahlili,
Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çelen, Ahmet (1994), Kelim, Hayatı, Eserleri ve Divanının Tenkitli Metni, Selçuk Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Çetinkaya, Bekir (2003), İlmî Divanı, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Çıpan, Mustafa (1991), Fasîh Ahmed Dede, Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri ve Divanı’nın Tenkitli Metni, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi.
Dönmez, Abuzer (1999), Âzim Divanı (İnceleme-Metin), İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Erdem, Sadık (1994), Ramiz ve Adab-ı Zurafası, Ankara: AKM Yay.
Topal, A. (2020). DİVAN ŞAİRİ ALİ NİKATÎ VE BİLİNMEYEN DİVANI. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili Ve Edebiyatı Dergisi, 1(1), 108-128.