Amaç: Bu çalışmanın amacı bir grup çocuk hastada
yertutucu olarak kullanılan lingual ark apareyinin klinik
başarısının değerlendirilmesidir.
Birey ve Yöntem: Çalışmaya lingual ark yertutucu
uygulanan 55 çocuk hasta (ort 8,7±0,6 yaş) dahil edildi.
Lingaul ark apareylerin ortalama sağ kalım süreleri
ve başarısızlık nedenleri kaydedildi. Tanımlayıcı istatistikler
hesaplandı. Lingual ark apareylerin ortalama sağ
kalım süreleri Kaplan-Meier Analizi ile belirlendi. Yaş,
cinsiyet gibi faktörlerin ortalama yaşam süresine etkisi
Cox regresyon analizi ile hesaplandı.
Bulgular: Çalışmada ortalama takip süresi 15,4±
6,2 aydır. En önemli başarısızlık nedeni bant desimantasyonu
olarak bulunmuştur. Lingual ark yer tutucunun
ortalama sağ kalım süresi 6 aydır. Cox regresyon analizi
sonuçlarına göre; yaş ve cinsiyet değişkenlerinin lingual
ark yer tutucuların yaşam sürelerine etkisinin önemli olmadığı
belirlenmiştir (p>0.05)
Sonuç: Lingual ark yertutucuların desimatasyon ile
ilgili problemlerinin önüne geçebilmek için düzenli kontrollerin
yanı sıra, yer tutucuların yapıştırma işlemlerine
dikkat edilmeli, cam iyonomer esaslı yapıştıcı kullanıldığında
sıkı nem kontrolü önlemleri alınmalıdır.
Yok
Yok
Aim: It was aimed to evaluate the clinical success of lingual arc appliance as a space maintainer in a group of children.
Subjects and Methods: : A total of 55 pediatric dental patients (8.7±0.6 years) who worn lingual arch appliance were included. Mean survival time of the Lingual archs and the failure reasons was recorded. Descriptive statistics were calculated. Cumulative survival rates of lingual arch space maintainer were estimated via
Kaplan-Meier methods. The contribution of covariables age, sex to the survival function was further analyzed by means of the Cox regression model.
Results: Mean follow-up period was 15.4 ± 6.2 months. The most common cause of failure was decementation and the mean survival time of lingual
arch space maintainers was 6 months. According to the
Cox regression analysis no age and sex variables to be
statistically significant to predict the survival of space
maintainers (p>0.05).
Conclusion: Regular follow-ups should be scheduled
for patients who worn lingual arch space maintainer.
Also strict moist control protocols must be employed
before space maintainer cementation to overwhelm to
problems related to decementation of lingual arch space
maintainer if glass ionomer cement was chosen as a
bonding agent
Yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Yok |
Yayımlanma Tarihi | 24 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 1 Sayı: 1 |