The alternative solutions, put forward on grounds of political, military and financial issues by the Ottoman State in XVIIIth century, allowed some new openings in provincial administration. At that time through the long-term malikâne system which was imposed to meet the need for hot cash, malikâne holders which had begun to take place of the tax-farmers who were claimed more taxes from reaya for the sake of more profit in a limited time would make a cash payment to the central treasury and maintain the protection of reaya. Based on the tax resources called aklâm in Diyarbekir voivodeship muqâta‘a, this study focuses on the identities of this new actors of the XVIIIth century provincial financial-administrative organization.
Osmanlı Devleti’nin XVIII. yüzyılda içinde bulunduğu siyasi, askerî ve mali sorunlar sebebiyle ortaya koyduğu çözüm uygulamaları, taşra yönetiminde de birtakım yeni açılımlara olanak tanımıştı. Bu dönemde devletin içinde bulunduğu nakit ihtiyacını karşılamak amacıyla hayata geçirilen malikâne uygulaması ile sınırlı bir sürede daha çok kâr sağlamak uğruna reayadan fazla vergi talep eden mültezimlerin yerini, merkezî hazineye peşin bir ödeme yapacak ve reayayı koruyup gözetecek malikâneciler almaya başlamıştı. Bu çalışma, Diyarbekir voyvodalık mukâta‘asını oluşturan ve aklâm olarak adlandırılan vergi kaynakları temelinde, XVIII. yüzyıl taşra mali-idari organizasyonunun bu yeni aktörlerinin kimlikleri üzerine odaklanmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Ottoman history |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2011 |
Submission Date | January 28, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 15 Issue: 15 |