Islamic civilizations paid a great importance to
mechanical engineering applications in the field of military technology.
Pre-Anatolian and especially Ottoman pamphlets contain a rich collection of
archery terminology. This issue sank into oblivion, however, during the
Medieval Anatolian era, despite the array of publications in the anterior and
posterior periods. On this account, the narrative and drawings of medieval
engineers such as İbn Erenboğa and Tarsusî have survived. Through these
enginerring treatises, we became accustomed to the terminoloy of throwing
machine such as arrade, carh, zemberek. In İbn Bîbî’s Selcukname, arrade, carh
and zemberek are often mentioned. The Carh known as crossbow in western
literature and kavs-al rijl in Arab
literature, is a weapon belonging to the category of the sort of swaddle bow.
It was used as a synonym to zemberek. In the arrow treatises of the Mamluk
period used by the cavalry, it was called kavs-ar-rikab.
However, it seems that this roller (capstan) type of the carh is not suitable
for cavalry. In actual fact, the carh, as a type of crossbow, is a different
weapon from the mounted ‘tension spring’ one. Arrade is a type of catapult
weapon that usually throws stone balls. Arrade that could throw stones over a
long distance was of different types as attested by the expression Mancınık-ı endâz, Arrâde-i endâz or Neft-i
endâz found in the Mübareksah’s military treatise. The information we have
about the barbs of these machines is very limited. Especially for the Islamic
period, this issue remains completely unknown. It is understood that some of
the barbs (temren) uncovered by excavations dating from the period of Anatolian
Seljuks belong to these weapons. This paper will discuss the specificities of
these weapon and of their discovered in the medieval ruins as Samsat and
Kubad-abad.
Keywords: Type of crossbows,
zemberek, Seljuks, Kubadabad, arrowhead, bolt.
İslam Medeniyetinde askeri endüstri
alanındaki mekanik mühendislik uygulamalarına büyük önem veriliyordu. Anadolu
öncesi ve özellikle Osmanlı dönemi risalelerinde zengin bir ok terminolojisi
dikkati çeker. Ancak öncesinde ve sonrasında oldukça ayrıntılı bilgiye sahip
olduğumuz bu konu Anadolu Ortaçağı’nda tamamen bilinmezliğe dönüşür. Bu konuda
İbn Erenboğa, Tarsusî gibi Ortaçağ mühendislerinin anlatımları ve çizimleri
günümüze ulaşmıştır. Bu mühendislik risalelerinden arrade, çarh, zemberek gibi
fırlatma makinelerinin isimlerini öğrenebiliyoruz. İbn Bîbî’nin
Selçuknâmesi’nde arrade, çarh ve zemberek sıklıkla anılır. Bunlardan batı
literatüründe crossbow ve Arap kaynaklarında kavs-al rijl (ayak yayı) olarak anılan çarh, kundaklı yay
sınıfından bir silahtır. Zemberek ile aynı anlamdadır. Memluk dönemi ok
risalelerinde atlı süvarilerin kullanabileceği türünün adı kavs ar-rikab’tır.
Ancak çarhın makaralı (bocurgatlı) bir sistemi gerektiren tipinin atlı
süvarilere çok da uygun olmadığı anlaşılmaktadır. Temel olarak “crossbow” türünden bir alet olan çarh/çark, atlı
“ayak yay”larından farklı bir alettir. Arrade ise mancınık sınıfından bir
alettir. Genellikle taş gülleler fırlatır. Uzun mesafelere taşlar atabilen
arradenin Mübarekşah’ın askeri risalesinde geçen Mancınık-ı endâz, Arrâde-i
endâz veya Neft-i endâz gibi
tabirlerine bakılırsa farklı tipleri vardır. Söz konusu makinelerin uçlarına
ilişkin bilinenler çok sınırlıdır. Özellikle İslami dönem için bu konu tamamen
bilinmezliğini korur. Anadolu Selçuklu dönemine ait kazılarda ele geçen uçların
(temrenler) bir kısmının bu tip savaş aletleri için olduğu anlaşılmaktadır. Bu
makalede söz konusu aletlerin özellikleri ve bu aletlere ait Samsat, Kubad-abad
gibi Ortaçağ ören yerlerinde bulunmuş uçlar (temrenler) konu edilecektir.
Anahtar kelimeler:
Çarh,
zemberek, Selçuklu, Kubadabad, temren, uç.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 25 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 31 |