Abstract
The determinative thing for a tense suffix, of course for the other suffixes, is the result of morphophonetic and morphophonemic opposition order, which puts forward the rules of suffixation of Turkish Language, that is, it results from the relation order between pronounced and intended functions. The table of morphophonetic elements in standard Turkish of this opposition order may cause many results not to be completely understood by the people who are accustomed to speech order and by the grammarians. This is a relative deficient perception which bases on lack of observation.
Abstract
Bütün eklerde olduğu gibi zaman ekinin tayininde de belirleyici olan, Türk dilinin ekleşme kurallarının o kuralları ortaya koyan morfofonetik ve morfofonemik karşıtlık düzeninin yani telaffuz edilen ve kastedilen işlevler arasındaki ilişki düzeninin sonuçlarıdır. Bu karşıtlık düzeninin standart Türkçedeki morfofonetik unsurların tablosu, o konuşma düzenine alışan insanlar ve bu arada gramerciler için birçok sonuçların eksik anlaşılmasına sebep olabilmektedir. Bu aslında gözlem eksikliğine dayanan göreceli bir eksik algılamadır. Böyle durumlarda dikkatimize yardımcı olacak başlıca unsurlardan biri de standart dilin ünsiyetimizden ötürü duyarsızlaştığımız sürecinin dışındaki ağızlarda farklı seçeneklerle kullanılan örneklerdir.
Keywords
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | February 1, 2013 |
| Published in Issue | Year 2013 |