Sevgili
divan şiirimizin başkahramanıdır ve divan şiiri büyük ölçüde onun etrafında
örülmüştür. Yüz yıllar boyu varlığını sürdürmüş divan şiirimizin en temel
unsurudur sevgili. Onun en büyük özelliği, aşığının ve/veya âşıklarının
akıllarını başlarından alacak derecede olan güzelliğidir. Divan şiirimizde
geleneğin belirlediği bir takım kurallar mevcuttur. Bu kurallar ışığında
sevgili de kendine ait -gerek manevì, karakteristik gerek de maddì, fizikì
olmak üzere- belirli bir takım
özelliklere haiz olan, idealize edilmiş tek tip bir sevgili özelliği
göstermektedir. Hal böyle olunca idealize edilmiş bu güzellik unsurlarının -
sevgilinin boyu, kaşı, gözü, ağzı, yanağı, yüzü, beli, göğsü… vb - her biri
bütünden çok parça güzelliğine önem veren divan şairlerince ayrı ayrı, en ince
ayrıntısına kadar düşünülerek belirli benzetmelerle, belirli kavramlarla,
ifadelerle anlatılmaya çalışılmıştır.
Sevgilinin bu özellikleri şiirlerde işlenirken kalıplaşmış, hazır bazı
ifadeler kullanılır. Bilhassa da sevgilinin dış görünümüyle ve bazı uzuvlarıyla
ilgili fizikì özelliklerinden bahsedilirken. Biz bu çalışmamızda bazı
çevrelerce “Türkì-i Basit[1]”
hareketinin temsilcisi olarak gösterilen Aydınlı VisÀlì’nin şiirlerinde yer
alan sevgilinin güzellik unsurlarını tespit etmeye çalıştık.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 5 |