TÜRKİYE TÜRKÇESİNDE İSİMLERİ SIFAT YAPAN EKLERİN DURUMLARI ÜZERİNE BİR İNCELEME VE YENİ BİR TERİM ÖNERİSİ
Abstract
Genel
olarak ekler, kelime bünyesinde görülen, tek başına anlamı olmayan ve
kullanılmayan, bunun yanında sözlerle birleşerek ya anlam değiştirme ya da
eklendiği söze diğer kelimelerle birlikte kullanılabilecek şekilde işleklik
kazandıran görevli şekiller olarak tanımlanabilir.
Bu
çalışmada; kaynaklarda daha çok isimden isim yapma veya sıfat olarak
kullanılan vasıf isimleri yapma görevi üstlendiği belirtilen ve isimden
isim yapan ekler başlığı altında tasnif edilen bazı eklerin, eklendiği
sözlerin anlamlarında ortaya çıkan birbirleriyle ilişkili/ilişkisiz durum
incelenmiş ve buna göre işlevleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca
üstlendikleri görev dikkate alınarak bu eklerin genel ek tasnifi içindeki
yerleri tespit edilip buna göre yeni bir adlandırmaya ihtiyaç olup olmadığı
tartışılmıştır.
Keywords
References
- BANGUOĞLU Tahsin, Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2004.
- BİLGEGİL M. Kaya, Türkçe Dilbilgisi, Dergah Yayınları, İstanbul 1984.
- DELİCE H. İbrahim, “Türk Dilinde İşlevsel Ek Tasnifi Denemesi”, Cumhuriyet Üniversitesi Fen- Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, s. 221, Sayı 24, Sivas Aralık 2000.
- EDİSKUN, Haydar, Türk Dilbilgisi, Remzi Kitabevi Yayınları, İstanbul 2003.
- ERGİN Muharrem, Türk Dil Bilgisi, Bayrak Yayınları, İstanbul 2008.
- GENCAN Tahir Nejat, Dilbilgisi, Türk Dil Kurumu Yayınları, İstanbul 1975.
- GÜLENSOY Tuncer, Türkçe El Kitabı, Akçağ Yayınları, Ankara 2005.
- GÜLSEVİN Gürer, “Türkçede “Sıra Dışı Ekler” ve Eklerin Tasnif-Tanımlama Sorunu Üzerine”, V. Uluslararası Türk Dil Kurultayı Bildirileri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2004.
- KARAAĞAÇ Günay, Türkçenin Söz Dizimi, Kesit Yayınları, İstanbul 2009.
- KORKMAZ Zeynep, Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2009.
- TURAN Zikri, “Türkçenin Yapım ve Çekim Düzeninde Yer Alan Eklerin Sınıflandırması Nasıl Olmalıdır? IV. Uluslar arası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II 24-29 Eylül 2000, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2007, s.1835–1844.
- TÜRKÇE SÖZLÜK, (Komisyon), Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 1998.
Abstract
References
- BANGUOĞLU Tahsin, Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2004.
- BİLGEGİL M. Kaya, Türkçe Dilbilgisi, Dergah Yayınları, İstanbul 1984.
- DELİCE H. İbrahim, “Türk Dilinde İşlevsel Ek Tasnifi Denemesi”, Cumhuriyet Üniversitesi Fen- Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, s. 221, Sayı 24, Sivas Aralık 2000.
- EDİSKUN, Haydar, Türk Dilbilgisi, Remzi Kitabevi Yayınları, İstanbul 2003.
- ERGİN Muharrem, Türk Dil Bilgisi, Bayrak Yayınları, İstanbul 2008.
- GENCAN Tahir Nejat, Dilbilgisi, Türk Dil Kurumu Yayınları, İstanbul 1975.
- GÜLENSOY Tuncer, Türkçe El Kitabı, Akçağ Yayınları, Ankara 2005.
- GÜLSEVİN Gürer, “Türkçede “Sıra Dışı Ekler” ve Eklerin Tasnif-Tanımlama Sorunu Üzerine”, V. Uluslararası Türk Dil Kurultayı Bildirileri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2004.
- KARAAĞAÇ Günay, Türkçenin Söz Dizimi, Kesit Yayınları, İstanbul 2009.
- KORKMAZ Zeynep, Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2009.
- TURAN Zikri, “Türkçenin Yapım ve Çekim Düzeninde Yer Alan Eklerin Sınıflandırması Nasıl Olmalıdır? IV. Uluslar arası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II 24-29 Eylül 2000, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 2007, s.1835–1844.
- TÜRKÇE SÖZLÜK, (Komisyon), Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 1998.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 6 |
