Yıldız-nâme, tefe’’ül-nâme,
hurşîd-nâme, ihtilâc-nâme, kıyâfet-nâme ve kehânet-nâme gibi farklı birçok adla
yazılmış fâl-nâmeler, geleceğin bilinmesi amacıyla kaleme alınmış yoruma dayalı
eserlerdir.
Osmanlının fal kültürü, edebiyat
geleneğine de yansımıştır. Hamdullah Hamdî’nin Kıyâfet-nâme’si, Cem Sultan’ın
Fâl-i Reyhân-ı Cem Sultan’ı, Zaîfî’nin Fâl-i Murgân’ı, Kefeli Hüseyin’in
Râz-nâme’si, Fedâyî’nin Fâl-nâme-i Kur’ân-ı Azîm’i konuyla ilgili belli başlı
eserlerdir.
Bu makalede; Emrî, Bâkî, Cevrî,
Hayretî, Hayâlî, Zerrâkî, Zâtî, Rûhî, Sürûrî, Şehrî, Sun’î, Tıflî, Zuhûrî,
Ubeydî, Gınâyî, Fuzûlî, Kabûlî, Keşfî, Lâmi’î, Meşâmî, Nef’î, Visâlî, Hem-demî
ve Yahyâ adlı divân şairlerinin mahlasları kullanılarak, onlar adına tertip
edilmiş müellifi kesin olarak bilinmeyen manzûm bir fâl-nâme metni
incelenmiştir. 24 fal niyeti eserin konusunu oluşturur. Fal-nâme’de, her
varağın a ve b sayfalarında; iki divân şairinin adı ve aaxa şeklinde
kafiyelenen altışar bent yer almıştır. Divân şiirinde fâl-nâme geleneğinden
kısaca bahseden bir girişten sonra eser incelenmiş, Fâl-nâme’nin transkribeli
çeviri yazısı ve eski harfli metninin tıpkıbasımı makalenin sonunda yer
almıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 6 |