Yeni karakterler döneminin kendi talebidir. Bilindiği
gibi, içerik olarak yeni sanat yeni şekillerden değil, yeni insanlarlarla
doğar. Zira sanat toplumdaki değişikliklere tepkisiz kalmaz. Bu anlamda belli
bir dönemde yaratılmış karakterlerin toplumda baş veren sosyal-manevi olaylarla
ilişkilendirilmesi insanın mevcut toplumda pozisyonunu belirlemeye yardımcı
oluyor. Karakter tipini bu veya diğer yazar değil, dönemin kendisi ve bu dönemin
problematikası belirliyor. Bu anlamda Azerbaycan edebiyatında Mirza Celil’in
kahramanları yeni karakter tipini temsil ediyor. Onlar daha çok cehaletin,
eğitimsizliğin ve dini fanatizmin yetiştirdiği aciz insanlardır. Tahminen aynı
dönemde Amerikan edebiyatında kendi farklı üslubu (tarzı) ile mühürünü basmış
O.Henry de yeni karakter tipinin yaratıcısıdır. O.Henry de çiğnenmiş yollardan
çıkarak insan hasletini, onun gerçek değerini göstermek için onları günlük
yaşam sıkıntıları fonunda gözden geçirerek, insan psikolojisinin en gizli katlarına yol açmaya
çalışmıştır. İster Celil Memmedguluzade, isterse de O.Henry çok yönlü
tariflerden vazgeçerek, geniş anlatımlar yerine somut hayat sahnelerini
eserlerinin nesnesine çevirmişler.
Makalede XX yüzyılın başlarında Azerbaycan
edebiyatında kendi ferdi uslubu ile seçilen Celil Memmedguluzade, Amerika
edebiyatında ise O.Henry tarafindan yaratılmış novellalarda karakter tipinin
açılmasında diyalogların rolü anlatılıyor. Makale yazarı her iki yazarı
karşılaştırmakla onların karakter türünün belirlenmesinde diyalog yaratmakla
bağlı benzer ve farklı yönlerini tahlil etmiştir. Makalede aynı zamanda
karakterin açılmasına hizmet eden bu diyalogların yaratılmasında kullanılan
teknikler, halkçılık ve realizm yolunu tutmuş her iki yazarın üslubu,
novellalarının sanatsal dili ve diğer anlatılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 19, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 1 Issue: 8 |