Dilin kökenine ilişkin pek çok
teori bulunmaktadır. Bu teoriler arasında “Bow-Vow Theory”, “Ding-Dong Theory”,
“Pooh-Pooh Theory” adı verilen yansımalara (onomatopoeic) dayalı teoriler de
bulunmaktadır. Bu teorilere göre insan dili doğadaki yansıma seslerden
doğmuştur. Bu teorileri bilimsel olarak ispatlamak mümkün değildir ancak tüm dünya
dillerinde çok sayıda yansıma sözcük olduğu da yadsınamaz bir gerçektir.
Yansıma sözcük, doğadaki seslerin taklidinden doğmuş sözcükler olarak
tanımlanabilir. Türk dilinin tüm sahalarında çok sayıda yansıma sözcük
bulunmaktadır. Tuva Türkçesinde yansıma seslerden fiiller türeten {+IrA-} ,
{+(A)r-}, {+LA-}, {+rA-}, {+DA-}, {+A-}, {+y-}, {+KIlA-}, {+KAyn-} ve
{+GIr(A)-} gibi ekler mevcuttur. Tuva Türkçesinde {+GIr(A)-} eki almış agır-,
algır-, bılgır-, bülgür-, dükpür-, kegir-, ogur-, sığır-, sokkur- vb. gibi 34
kadar fiilde tespit edilmiştir. {+GIr(A)-} eki almış fiiller, hayvanların çıkarmış olduğu sesleri,
insanların vücutlarından çıkan sesleri, bazı nesnelerden çıkan sesleri ve
çobanların sürüleri gütmek için kullandıkları sesleri ifade etmek için kullanılır.
Bu çalışmada {+GIr(A)-} ekinin yapısı, kullanımı, bu eki almış fiiller ve
işlevleri araştırılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 17, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 1 Issue: 11 |