Kökleri Arap toplumundaki halk
anlatılarına dayanan Leylâ ile Mecnûn, ilk olarak İran edebiyatı
şairlerinden Nizâmî-i Gencevî (öl. 1204) tarafından planlı bir hikâye
şekline getirilerek kaleme alınmıştır. Hikâye, yazıldığı tarihten itibaren pek
çok şairin ilgisini çekmiş ve yeniden üretilmiştir. XVI. yüzyıl Klâsik Türk
edebiyatı şairlerinden Fuzûlî tarafından kaleme alınan Leylâ vü Mecnûn
adlı eser Türk edebiyatındaki en güzel Leylâ ile Mecnûn olarak kabul
edilir. Söz konusu hikâye Fuzûlî’den sonra da yazılmaya devam etmiştir. Bunun
yanında Klâsik Türk edebiyatı ile sınırlı kalmamış, yeni türlerin Türk
edebiyatına yerleşmeye başladığı modernleşme döneminde ve sonrasında da
üretilmiştir. Fuzûlî’den yaklaşık dört asır sonra Leylâ ile Mecnûn
kaleme alan isimlerden biri de Aziz Nesin’dir. Daha çok mizahi ve eleştirel
yönleri ağır basan eserleri ile tanınan Aziz Nesin, Fuzûlî’ye ait mesnevîden
hareketle hikâye tarzında bir Leylâ ile Mecnûn kaleme almıştır. Söz
konusu hikâyeyi yazarken kurguda yaptığı küçük değişikliklerin haricinde olay
örgüsünde Fuzûlî’ye bağlı kalan Aziz Nesin, asıl özgünlüğü hikâyenin içinde yer
yer kullandığı şiirlerde yakalamıştır. Bu çalışmada, Fuzûlî’ye ait Leylâ vü
Mecnûn mesnevîsi ve Aziz Nesin’e ait Leylâ ile Mecnun hikâyesi
mukayese edilecek, eserlerde yer alan şiirler dil ve üslûp açısından
incelenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 25, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 1 Issue: 12 |