Gazihan Dede Mesire Alanı (Adıyaman, Türkiye) Florası

Year 2021, Volume: 2 Issue: 1, 33 - 53, 30.06.2021

Zeliha Ortaç , Ahmet Zafer Tel

Abstract

Bu çalışmada Gazihan Dede mesire alanının (Adıyaman, Türjkiye) florası araştırılmıştır. 20172018 yılları arasında yapılan çalışma sonucunda 55 familya ve 178 cinse ait 223 tür, 54 alt tür ve 20 varyete olmak üzere, toplam 297 takson belirlenmiştir. Bu taksonlardan 12'si endemik olup alanın endemizim oranı %4.04’dür. Araştırma alanında yer alan taksonların fitocoğrafik bölgelere dağılımı şöyledir; İran-Turan 88 takson (%29.6), Akdeniz (Doğu Akdeniz dâhil) 43 takson (%14.5), Avrupa-Sibirya 18 takson (%6.1), geniş yayılışlı 60 takson (%20.2) ve belli olmayan 88 takson (%29.6). Araştırma alanında takson sayısı bakımından en büyük familyalar sırasıyla; Asteraceae (43), Fabaceae (27), Lamiaceae (27) ve Poaceae (20)’dir. Araştırma alanında takson sayısı bakımından en büyük cinsler ise sırasıyla; Inula (8), Euphorbia (7), Scabiosa (6) ve Hypericum (5)'dur. Taksonların hayat formlarına göre dağılımı; 160 (%53.88) takson hemikriptofit, 80 (%26.94) takson terofit, 19 (%6.40) takson nanofanerofit, 18 (%6.06) takson geofit, 16 (%5.39) takson kamefit, 2 (%0.67) takson mezofanerofit, 1 (%0.33) takson mikrofanerofit ve 1 (%0.33) takson vasküler parazittir.

Keywords

Adıyaman, endemik, flora, mesire alanı, Türkiye

Supporting Institution

Adıyaman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi

Project Number

BAPFEFYL/2017-0007

Thanks

Bu çalışma Zeliha Ortaç’ın yüksek lisans tez çalışmasından üretilmiştir. Çalışmaya maddi destek sağlayan Adıyaman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimine (Proje no: BAPFEFYL/2017-0007), arazi çalışmalarına iştirak eden İshak Ortaç’a, bazı taksonların teşhisine katkı sağlayan Prof. Dr. Ahmet İlçim ve Prof. Dr. Ergin Hamzaoğlu’na teşekkür ederiz.

Flora of Gazihan Dede Promenade Area (Adıyaman, Turkey)

Abstract

Research area in Adıyaman (Turkey) is the Gazihan Dede promenade area. This study was conducted between 2017-2018. As a result of the study, a total of 297 taxa belonging to 55 families, 178 genera, 223 species, 54 subspecies and 20 varieties were determined. 12 of these taxa are endemic and the endemism rate is 4.04%. The distribution of the taxa in the research area to the phytogeographical regions is as follows; Irano-Turanian 88 taxa (29.6%), Mediterranean (including Eastern Mediterranean) 43 taxa (14.5%), Euro-Siberian 18 taxa (6.1%), 60 taxa (20.2%) with a wide distribution and 88 unclear taxa (29.6%). In terms of the number of taxa in the research area, the largest families are respectively; Asteraceae (43), Fabaceae (27), Lamiaceae (27) and Poaceae (20). The largest genera in terms of the number of taxa in the research area are; Inula (8), Euphorbia (7), Scabiosa (6), and Hypericum (5). Life forms of taxa; 160 (53.88%) taxa hemicryptophytes, 80 (26.94%) taxa therophytes 19 (6.40%) taxa nanofhanerophytes, 18 (6.06%) taxa geophytes, 16 (5.39%) taxa chamaephytes 2 (0.67%) taxa mesofhanerophytes, 1 (0.33%) taxon is microfhanerophyte and 1 (0.33%) taxon is vascular parasite.

Keywords

Adıyaman, endemic, flora, promenade area, Turkey

Project Number

BAPFEFYL/2017-0007

References

• Akkaya, B.O. (2007). Narlı (Kahramanmaraş)-Aşağımülk (Gaziantep) Arasında Kalan Bölgenin Floristik Yönden İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Aydın, K. (2011). Kilis İli Resul Osman ve Acar Dağlarındaki İşlenmemiş Alanların Florası (Yüksek Lisans Tezi), Kilis Yedi Aralık Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kilis.
• Başaran, H. (2006). Sekeroba-Türkoğlu Arasında Kalan Bölgenin Floristik Yönden İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Çakır, Ş. (2009). Tahtaköprü Barajı ve Çevresi (İslahiye-Gaziantep) Florası (Yüksek Lisans Tezi), Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
• Çenet, M. Aydoğdu, M., İlçim, A., & Toroğlu, S., (2006). İmalı Deresi ve Çevresindeki Tepelerin Florası (Türkoğlu-Kahramanmaraş), KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 9(1), 1-11.
• Davis, P. H., (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol.1-9, Edinburgh, Edinburgh Univ. Press.
• Davis, P.H., Mill, R.R., & Tan, K., (1988). Flora of Turkey and the East AegeanIslands. Vol.10, Edinburgh, Edinburgh Univ. Press., 590 pp.
• Erdağ, A. Kürschner, H. (2017). Türkiye Bitkileri Listesi: Karayosunları, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayını, İstanbul.
• Google Maps (2021) Google Haritaları, https://www.google.com/maps/@39.0876459,35.1777724,6z. [13.02.2021)].
• Güner A., Özhatay N., Ekim T., & Başer K.H.C. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 11, Edinburgh, Edinburgh Univ. Press. 656 pp.
• Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT (2012) Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler), Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul, 263 s.
• John, V. Türk, A. (2017). Türkiye Bitkileri Listesi: Likenler, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayını, İstanbul.
• Meteoroloji Genel Müdürlüğü (2021) İllere Ait Mevsim Normalleri (1981-2010), https://www.mgm.gov.tr/ veridegerlendirme / il-ve-ilçeler-istatistik.aspx?m=ADIYAMAN. [11.01.2021].
• Özuslu, E. (2003). Sof Dağı (Gaziantep) Florası (Yüksek Lisans Tezi), Gaziantep Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Özuslu, E. (2004). Gaziantep Üniversitesi Kampüs Florası, Ekoloji Dergisi, 14 (53), 25-32.
• Tak, M. (2015). Çelikhan Çat barajı (Adıyaman) Havzası’nın Fitososyolojik ve Fitoekolojik Özellikleri (Yüksek Lisans Tezi), Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kilis.
• T. C. Çevre ve Orman Bakanlığı (2010). Adıyaman-Şanlıurfa-Diyarbakır Planlama Bölgesi 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı Araştırma Raporu, Ankara, Türkiye.
• Tel, A.Z. (2009). Contributions to the flora of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey), Biological Diversity and Conservation, 2(1), 36-60.
• Tübives (2020) Taxa In Provinces, http://www.tubisev.com/. [11.01.2021].
• Uygun, C. (2014). Sarımsak, Tırıl ve Kayranlı Dağlarının (Andırın–Kahramanmaraş) Florası (Doktora Tezi), Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Varol, Ö. & Tatlı, A., (2003). Çimen Dağı (Kahramanmaraş)'nın Floristik Özellikleri, Ekoloji Çevre Dergisi, 12(46), 17-28.
• Yıldız, B. (2001). Floristical Characteristics of Berit Dağı (Kahramanmaraş). Turkish Journal of Botany, 25(2), 63-102.