Abstract
Türkiye’de asgari ücret anayasa tarafından güvenceye alınmış, iş kanunu ve bu kanun gereği uygulama yönetmeliği çerçevesinde yasal altyapısı tamamlanmış bir niteliğe sahiptir. Asgari ücret, merkezi ve katılımca (işçi-işveren-devlet) bir komisyonca tespit edilmektedir. Komisyonun kararları kesin olmakta ve komisyon en geç iki yıl için asgari ücreti tespit etmektedir. Anayasa, sosyal devlet ilkesinin gereği olarak, "Devlet, çalışanların yaptıkları işe uygun adaletli bir ücret elde etmeleri" için gerekli tedbirlerin alınmasını" ve asgari ücretin tespitinde " çalışanların geçim şartları ile ülkenin ekonomik durumu da göz önünde bulundurulması" konusunu düzenlemiş bulunmaktadır. 1475 Sayılı İş Kanunundan farklı olarak 4847 Sayılı Kanun, asgari ücretin kapsamını geniş tutmuş, iş sözleşmesine tabi olarak çalışan bütün işçilere asgari ücret hakkını tanımıştır. 2004 yılında çıkarılan yönetmelik de asgari ücreti " İşçilere normal bir çalışma günü karşılığı ödenen ve işçinin gıda, konut, giyim, sağlık, ulaşım ve kültür gibi zorunlu ihtiyaçlarını günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılamaya yetecek ücret olarak tanımlamıştır.
Keywords
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2012 |
| Published in Issue | Year 2012 Volume: 4 Issue: 2 |