Development of the Scale for Determining the Problems of Primary School Teachers in Inclusive Practices

Year 2020, Volume: 3 Issue: 1, 1 - 12, 23.06.2020

Yılmaz Ülger Gürbüz Ocak , Burak Olur

Abstract

Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarında Yaşadıkları Problemleri Belirleme Ölçeğinin Geliştirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı sınıf
öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamaları esnasında yaşadıkları problemleri
belirlemeye yönelik beşli likert tipinde bir ölçek geliştirmektir. Bu amaç
doğrultusunda, öncelikle litratüre ve uzman görüşlerine dayalı olarak oluşturulan
toplam 60 maddelik taslak bir ölçek uzman görüşüne sunulmuş ve uzmanlardan
gelen dönütler doğrultusunda 5 madde ölçekten çıkarılmıştır. Geri kalan 55
madde ise 300 sınıf öğretmenine internet ortamında oluşturulan form
aracılığıyla uygulanmıştır. Ölçeğin yapısal geçerliğini test etmek için yapılan
açımlayacı faktör analizinde principal component yöntemi kullanılmıştır.
Açımlayıcı faktör analizi sonucunda geri kalan 47 madde ‘Aile Kaynaklı
Sorunlar’, ‘Öğrenci Kaynaklı Sorunlar’ ve ‘Okul Yönetimi Kaynaklı Sorunlar’
olmak üzere 3 faktör altında toplanmıştır. Elde edilen üç faktör toplam
varyansın %76.952’sini açıklamaktadır. Ölçeğe ait Cronbach’s Alpha değeri .94
olarak hesaplanmıştır. Ölçek maddelerine yapılan alt-üst grup analizi sonucunda
her bir maddenin istatistiksel olarak anlamlı ayırt edici özelliğe sahip olduğu
sonucuna ulaşılmıştır. Ölçek geneli ve alt boyutlar arasında yapılan korelasyon
analizi sonucunda ise pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna
ulaşılmıştır.Gönderilecek makalelerin UBED Makale Şablonu'na göre düzenlenmesi gerekmektedir.

Keywords

Kaynaştırma uygulamaları, ölçek geliştirme

References

• Acarlar, F. (2013). Kaynaştırma modeli ve özel gereksinimli küçük çocukların özellikleri. Sucuoğlu, B. ve Bakkaloğlu, H. (Ed.).Okul Öncesinde Kaynaştırma. Ankara: Pegem Yayıncılık, ss.21-74.
• Aktan, O. (2018). Kaynaştırma eğitiminde takım destekli bireyselleştirme tekniğinin öğrencilerin ders başarısı derse karşı tutum ve sosyal kabul düzeylerine etkisi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Atkın, N. (2013). Kaynaştırma. H. Avcıoğlu, (Ed.). İlköğretimde Özel Eğitim. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Balo, E. D. (2015). İlkokullardaki kaynaştırma eğitimi uygulamalarında karşılatılan sorunlar ve çözüm önerileri (Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Batu, E. S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(4), 35-45. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000050
• Berkant, H. G. ve Atılgan, G. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Journal of Educational Reflections, 1(1), 13-25.
• Bilen, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlarla ilgili görüşleri ve çözüm önerileri (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Culham, A., & Nind, M. (2003). Deconstructing normalisation: clearing the way for inclusion. Journal of Intellectual&DevelopmentalDisability,28(1), 65-78. doi: 10.1080/1366825031000086902.
• Demir, C. (2015). Kaynaştırma eğitiminin uygulanmasında karşılaşılan sorunların değerlendirilmesine yönelik nitel bir çalışma. (Yüksek Lisans Tezi). Zirve Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Diken, İ.H. ve Batu, S. (2015). Kaynaştırmaya giriş. İ. H. Diken (Ed.).İlköğretimde Kaynaştırma. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Friend, M. (2006). Contemporary Perpectivesfor School Professionals. USA: Pearson Education.
• Genç, Y. & Çat, G. (2014). Engellilerin istihdamı ve sosyal içerme ilişkisi. Akademik İncelemeler Dergisi (AID), 8(1), 363-394.
• Gürgür, H. (2015). İşbirliği Süreci. İ. H. Diken (Ed.).İlköğretimde kaynaştırma. Ankara: Pegem Yayıncılık, s. 231-257.
• Gürkan, M. (2010). Okullarımızda neden nasıl niçin kaynaştırma yönetici, öğretmen ve aile kılavuzu. Ankara: İ. Aygül Matbaası.
• Hasanoğlu, G. (2013). Birleştirilmiş sınıflardaki kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara ilişkin görüşler. (Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, gelişimi ve ilkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 1-13. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000080
• Kuyumcu, Z. (2011). Bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) geliştirilmesi ve uygulanması sürecinde öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• MEB. (2010). Okullarımızda neden, nasıl, niçin kaynaştırma kılavuzu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü. https://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/yayimlar/kaynastirma/kaynastirma.pdf
• Nal, A. ve Tüzün, I. (2011). Türkiye’de kaynaştırma/bütünleştirme yoluyla eğitimin durumu kaynaştırma. bütünleştirmenin etkililiğini artırmak için politika ve uygulama önerileri projesi. Eğitim Reformu Girişimi (ERG): Eğitim Reformu Girişimi (ERG).
• Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Pearson, R. H., & Mundform, D. J. (2010). Recommended sample size for conducting exploratory factor analysis on dichotomous data. Journal of Modern Applied Statistical Methods, 9(2), 5.
• Smith, T. E.,Polloway, E. A., Patton, J. R., Dowdy, C. A., & Doughty, T. T. (2006). Teaching Students with Special Needs in Inclusive Settings. Boston: Allynand Bacon.Sucuoğlu, B. (2006). Etkili kaynaştırma uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
• Şekercioğlu, B. (2010). İlköğretim II. kademe branş öğretmenlerin, kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar ile ilgili görüşleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Turhan, C. (2007). Kaynaştırma uygulaması yapılan ilköğretim okuluna devam eden normal gelişim gösteren öğrencilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşleri. (Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.