Yazılı Metinleri Ölçme ve Değerlendirmede Geri Bildirim Kaynakları

Year 2023, Volume: 3 Issue: 2, 29 - 46, 29.11.2023

Hasan Sarıkaya

https://doi.org/10.29228/filolojibengu.31

Abstract

Bu çalışmada, yazılı metinleri ölçme ve değerlendirmede geri bildirim kaynakları üzerinde durulmuştur. Çalışmada geri bildirim kaynaklarının güçlü ve zayıf olduğu yönleri belirleme amacıyla alanyazın derlemesi yapılmıştır. Yazılı metinleri ölçme ve değerlendirmede geribildirim kaynaklarıyla ilgili alanyazındaki araştırmalara, yayınlara başvurulmuştur. Alanyazındaki kaynaklar taranmıştır. Çalışmanın temelindeki yazma becerisiyle ilgili eğitim süreçlerinin doğru ve etkili işletilebilmesi önemlidir. Bunun için öğrencilerin yazılı metinlerinin doğru biçimde ölçülmesi ve değerlendirmesi gerekmektedir. Yazma eğitiminde öğrencilere etkili, doğru ve uygun geri bildirimler verilmelidir. Bu sayede ölçme ve değerlendirme süreci amaca uygun bir biçimde yürütülebilir. Öğrencilere uygun ve doğru geri bildirimler vermede, geri bildirim kaynaklarının önemli bir etken olduğu söylenebilir. Bu sebepten çalışmada geri bildirim kaynaklarından öğretmen geri bildiriminin, akran geri bildiriminin ve öz değerlendirmeye dayalı geri bildirimin güçlü ve zayıf yönleri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın sonucunda, her geri bildirim kaynağının güçlü ve zayıf yönlerinin bulunduğu, şartlara uygun olarak farklı geri bildirim kaynaklarının kullanılabileceği, birden fazla geri bildirim kaynağından yararlanmanın etkili bir ölçme ve değerlendirme süreci açısından değerli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

yazma, yazılı metinler, ölçme ve değerlendirme, geri bildirim

References

• Ağca, H. (1999). Yazılı Anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2004). Yazılı ve Sözlü Anlatım Kompozisyon Sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Akyol, H. (2003). Türkçe İlk Okuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Balta, Y. ve Türel, Y. K. (2013). Çevrimiçi Uzaktan Eğitimde Kullanılan Farklı Ölçme Değerlendirme Yaklaşımlarına İlişkin Bir İnceleme, Turkish Studies, 8 (3), 37-45.
• Bayat, Ö. (2010). İngilizce Yazılı Anlatım Derslerinde Uygulanan Akran ve Öz Değerlendirme Etkinliklerine Yönelik Öğrenci Görüşleri, Dil Dergisi, 150, 70-81.
• Beach, R. ve Friederich, T. (2006). Response to Writing. C. A MacArthur, S. Graham, J.Fitzgerald (Ed.), Handbook of Wiriting Research (s. 222-234). New York: The Guilford Press.
• Bozkır, C. (2009). Geribildirim ve Kompozisyon Türünün Yazma Becerisinin Gelişimine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Brinko, K. T. (1993). The Practice of Giving Feedback to Improve Teaching: What Is Effective, The Journal of Higher Education, 64, 574-593.
• Coşkun, E. ve Tamer, M. (2015). Yazma Eğitiminde Geribildirim Türleri ve Kullanımı / Types and Use of Feedback in Writing Education, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 337-372.
• Çetinkaya, G. ve Hamzadayı, E. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretim Sürecinde Sözel Düzeltme Geribildirimleri: Öğretmen ve Öğrenci Yeğleyişleri, Turkish Studies, 10 (3), 285-302.
• Çetinkaya, G. (2019). Gözden Geçirme ve Düzeltme, N. Bayat, (Ed.), içinde, Yazma ve Eğitimi (s. 135-159). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çetinkaya, G. (2019). Konuşma Eğitiminde Geribildirim. G. Çetinkaya (Ed.), içinde, Konuşma ve Eğitimi (s. 285-304). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çetinkaya, G. ve Şentürk, R. (2021). Dinleme Eğitiminde Ölçme ve Değerlendirme. N. Bayat (Ed.), içinde, Dinleme ve Eğitimi, (s. 313-364). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çetinkaya, G. ve Yolcusoy, Ö. (2020). Okuduğunu Anlamayı Değerlendirmeye Dönük Ölçünleştirilmiş Görev Biçimleri: Yabancılara Türkçe Öğretimi Ders Kitapları Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme, HAYEF: Journal of Education, 17(2), 176-198. DOI: 10.5152/hayef.2020.20021.
• Çetinkaya, G. (2020). A Comparative Evaluation on Silent and Read-Aloud Revisions of Written Drafts. International Journal of Curriculum and Instruction, 12(2), 560-572.
• Demirel, Ö. (2006). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Yayıncılık. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.
• Deniz, K. (2003). Yazılı Anlatım Becerileri Bakımından Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu, Türklük Bilimi Araştırmaları (Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı), 13, 233-255.
• Ferris, D. R. (2003). Response to Student Writing: Implications for Second Language Students. Mahwah. NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Gardner, D. (1999). Self-assessment for Autonomous Language Learners, Links & Letters, 7, 49-60.
• Göçer, A. (2011). Öğrencilerin Yazılı Anlatım Çalışmalarının Türkçe Öğretmenlerince Değerlendirilmesi Üzerine, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 71-97.
• Göçer, A., ve Şentürk, R. (2019). Türkçe Eğitiminde Yazma Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Kullanılabilecek Geribildirim Türleri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (43), 123-149.
• Gündüz, O. ve Şimşek, T. (2012). Anlatma Teknikleri 2: Uygulamalı Yazma Eğitimi El Kitabı (2. baskı). Ankara: Grafiker.
• Güneş, Firdevs (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Hamzadayı, E. ve Çetinkaya, G. (2011). Yazılı Anlatımı Düzenlemede Akran Dönütleri: Dönüt Türleri, Öğrenci Algıları, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 147-165.
• Hamzadayı, E. (2019). Yazmaya İlişkin Yanılgılar ve Yaygın Hatalar. N. Bayat (Ed.), içinde, Yazma ve Eğitimi, (s. 223-248). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Hasırcı, S. (2018). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygıları Üzerindeki Etkisi Açısından Akran ve Öğretmen Geribildirimi, Turkish Studies, 13(4), 685-706.
• Hyland, F. (1998). The Impact of Teacher Written Feedback on Individual Writers, Journal of Second Language Writing, 7 (3), 255-286.
• Hyland, K. (2003). Second Language Writing. Cambridge: Cambridge University Press.
• Lee, I. (2004). Error Correction in L2 Secondary Writing Classrooms: The Case of Hong Kong, The Journal of Second Language Writing, 13, 285–312.
• Nicol, D. (2010). From Monologue to Dialogue: Improving Written Feedback Processes in Mass Higher Education, Assessment and Evaluation in Higher Education, 35, 501–517.
• Özbay, M. (2011). Yazma Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Özbay, Murat (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap ve Yayıncılık.
• Özşavlı, M. (2023). Akran Geribildiriminin Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen Öğrencilerin Yazma Becerisine Etkisi, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 12 (1), 253-273.
• Özşavli, M. (2017). Akran Geribildiriminin Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen Öğrencilerin Yazma Becerisine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Rollinson, P. (2005). Using Peer Feedback in the ESL Writing Class, ELT Journal, 59(1), 23-30.
• Tan, Ş. (2010). Öğretimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Topping, K. J. (2009). Peer Assessment, Theory Into Practice, 48 (1), 20-27.
• Ülper, H. (2011). Öğrencilerin Ürettikleri Taslak Metinlerine Yönelik Geribildirim Almaya İlişkin Yeğleyişleri, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 11(22), 280- 300.
• Ülper, H. (2019). Yazılı Metinleri Ölçme ve Değerlendirme. N. Bayat, (Ed.), içinde, Yazma ve Eğitimi, (s. 159-175). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yolcusoy, Ö. (2022). Bilimsel Metinlerde Gözden Geçirme, Geribildirim ve Düzeltme. G. Çetinkaya, Ö. Yolcusoy ve H. Altun Alkan (Ed.), içinde, Akademik Yazma: Bilimsel Metin Oluşturma Sürecine Genel Bir Bakış (s. 141-170). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Welch, N. (1997). Getting Restless: Rethinking Revision In Writing İnstruction. Portsmout, NH: Boynton/Cook. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.