Arjantin’in Yeni Kalkınmacı Dönüşü: Mercosur ile Bütünleşmede Yeni bir Yaklaşım

Year 2016, , 63 - 80, 20.10.2016

Hilal Gezmiş

https://doi.org/10.33458/uidergisi.463074

Cited By: 1

Abstract

Bu makale, 2001/2002 ekonomik krizinden sonraki dönemde, Arjantin’in Güney Amerika Ortak Pazarı’na
(Mercosur) yönelik ticaret politikalarını incelemekte ve bu politikaların kalkınma açısından sahip olduğu potansiyeli
analiz etmektedir. Geçtiğimiz on yılda, Latin Amerika uzmanları ulusal ve bölgesel kalkınmacı hedeflerin bölgede
yeniden ortaya çıkmasıyla, bölgesel bütünleşme için yeni bir siyasi, ekonomik ve sosyal gündemin oluştuğuna
işaret ettiler. Araştırmalar büyük ölçüde iç ve siyasi etkenlerin üzerinde yoğunlaşırken, bölgesel bütünleşme
projeleri ve küreselleşme arasındaki ilişkiye yeterli ilgi gösterilmemiştir. Yeni bölgeselleşme literatüründen yola
çıkarak, bu makale bölgesel bütünleşme projelerinin iç ve dış etkenler arasında katı bir ayrım yapılmadan ele
alınmasını savunmaktadır. Bu makalenin temel savı, Arjantin’in bölgesel bütünleşmeye yönelik çabalarının dünya
ekonomisindeki küreselleşme ve liberalleşme süreçleri bağlamında Mercosur üyelerinin farklılaşan kalkınma
öncelikleri ve Mercosur’a ilişkin yaklaşımları ve var olan farklı kalkınma düzeyleri nedeniyle güçlü bir kalkınmacı
potansiyel ile sonuçlanmadığını göstermektedir.

Keywords

Yeni Kalkınmacılık, Mercosur, Arjantin, Yeni Bölgeselleşme, Latin Amerika

Argentina’s Neo-developmental Turn: A New Approach towards Integration with Mercosur

Abstract

This article explores the nature of the political economy of Argentina’s trade policies towards Mercado Común del
Sur (Mercosur – the Southern Common Market) after the financial crisis of 2001/2002 and analyses to what extent
they constitute a robust potential for development. In the past decade, scholars of Latin America have argued that the
reactivation of national and regional developmental goals in this region have resulted in the development of a new
political, economic and social agenda for regional integration because open regionalism had failed to respond to the
challenges of stable growth. Although the existing literature on regionalism has explored the internal and political
dynamics of the recent efforts to cooperate in the region, there has not yet been adequate attention given to the link
between regionalist projects and processes of globalisation. By using the analytical tools of the literature on new
regionalism, this article argues that there is a need to go beyond stark distinctions between domestic and external
dynamics of regionalist projects. The main argument of this article suggests that Argentina’s developmental efforts
were restricted by divergent understandings of Mercosur and development priorities; and asymmetries of production
that prevailed among the bloc’s members in the context of a more globalised and liberalised world economy.

Keywords

Neo-developmentalism, Mercosur, Argentina, New Regionalism, Latin America

References

• ........