Bu makale Türkiye’nin göç söylemi ve pratiğini incelemektedir. 2014-2020 arasındaki göç söylemini dört temel
başlıkta sınıflandırmaktadır: 1) külfet olarak, 2) insani sorumluluk olarak, 3) sınır ötesi operasyonlara gerekçe
olarak, 4) Türkiye-AB ilişkilerinde kırılma noktası olarak göç. Ardından, makale Türkiye’nin göç yönetimi
pratiklerini üç kategoriye ayırarak incelemektedir: 1) yasal zorluklar, 2) polislik faaliyetleri ve aktörleri, 3)
gözetleme faaliyetleri. Makale çoklu-yöntem yaklaşımını uygulayarak, orijinal nitel verileri yorumsamacı analiz
ile birleştirmektedir. Makale siyasi söylemde göçün daha çok insani boyutuna odaklanılıyor olmasına rağmen,
Türkiye’nin göçü sahada ele alış biçiminde yerleşik güvenlik(siz)lik pratikleri olduğu sonucuna varmaktadır.
This article analyzes the discourse and practice of migration management in Turkey. It identifies four major
themes in the discourse between 2014 and 2020: Migration as a 1) burden, 2) humanitarian responsibility,
3) justification for transborder operations, and 4) fault line in Turkey-European Union (EU) relations. Then
it analyzes migration management practices in three categories: 1) legal challenges, 2) agents and relations of
policing, 3) surveillance. Adopting a multimethod approach, the article combines qualitative data collection
with interpretive analysis. It concludes that despite the humanitarian emphasis in political discourse, there are
embedded in/security practices in the field of migration management in Turkey.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 20, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 18 Issue: 72 |