DETERMINING UNIVERSITY STUDENTS’ PERCEPTIONS ABOUT DISTANCE EDUCATION IN COVID-19 PANDEMIC AND ITS RELATIONSHIP WITH SOME DEMOGRAPHIC VARIABLES

Year 2020, , 88 - 108, 22.12.2020

Kenan Orçanlı , Mustafa Bekmezci

https://doi.org/10.29131/uiibd.836277

Cited By: 7

Abstract

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN COVİD-19 PANDEMİSİNDE UZAKTAN EĞİTİM ALGISININ BELİRLENMESİ VE BAZI DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLERLE İLİŞKİSİ

Abstract

Bilişim ve iletişim teknolojilerindeki gelişim ve değişim, hayatımızın her aşamasında olduğu gibi eğitim alanında da oldukça etkili bir rol oynamaktadır. Bu kapsamda günümüzde eğitim alanında uzaktan eğitim kavramı ortaya çıkmış ve tüm dünyada oldukça yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Uzaktan eğitim, öğretmeni ve öğrenciyi sanal ortamda mekândan bağımsız olarak bir araya getirirken, ayrıca öğrenciye de bağımsız bir öğrenim ortamı sağlamaktadır. Türkiye’de Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okullar, devlet ve vakıf üniversiteleri ve özel eğitim kurumları, uzaktan eğitim yöntemini ilkokuldan doktora eğitimi seviyesine kadar bazı derslerin uygulanmasında kullanılırken, uzaktan eğitimin önemi 2020 yılının başında tüm dünyayı etkisi altına alan
Covid-19 salgını ile daha da ön plana çıkmıştır. Dolayısıyla bu süreçte uzaktan eğitim, dünyada birçok ülkede ve Türkiye daha yoğun olarak kullanılmaya başlanmıştır. Ancak her alanda olduğu gibi uzaktan eğitim alanında da bazı eksikliklerin olduğu da muhakkaktır. Söz konusu eğitimin etkinliğini daha geliştirmek amacıyla geri besleme oldukça etkili bir yoldur ve gerekli bilgilerin toplanabilmesi içinde ölçüm araçlarının geliştirilmesi gerekir. Bu kapsamda yapılan çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin Covid-19 pandemisi ve pandemi ortamında yapılan uzaktan eğitim ile ilgili algısını öğrenmek, söz konusu algının ölçülebilmesi için bir ölçüm aracı geliştirmek ve her iki algı durumlarının çeşitli demografik faktörler ile ilişkisini tespit etmektir. Söz konusu amacı gerçekleştirebilmek için gerekli veriler, Haziran-Temmuz 2020 döneminde Mersin ili sınırları içinde bulunan üniversitelerde lisans seviyesinde öğrenim gören öğrencilere online uygulanan bir anket vasıtasıyla toplanmıştır. Çalışmada yapılan analizlerde faktör analizi, χ² testi ve betimsel istatistik yöntemleri kullanılmış olup bu analizler, SmartPls paket programı ile R programlama dilinde yapılmıştır. Çalışmanın sonunda üniversite öğrencilerinin hem Covid-19 pandemisi algısı ve hem de pandemi ortamında yapılan uzaktan eğitim algısı ile yaş, üniversiteye giriş alanı ve cinsiyet değişkenleri arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu, ancak okudukları sınıf değişkeni ile anlamlı bir sonucun olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçların pandemi ortamında yapılacak uzaktan eğitim uygulamalarının planlamalarında bir girdi olarak kullanılabileceği değerlendirilmektedir.

Keywords

Covid 19, Uzaktan Eğitim, Pandemi

References

• Akça, M. ve Tepe Küçükoğlu (2020). Covid-19 ve İş Yaşamına Etkileri: Evde Çalışma. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 8(1), 71-81.
• Altınpınar, İ. ve Başar, E. (2020). Yükseköğretim Denizcilik Eğitiminde Uzaktan Eğitim Hizmet Kalitesi ve Performansının Ölçülmesi. Mersin Üniversitesi Denizcilik ve Lojistik Araştırmaları Dergisi, 2(1), 42-59.
• Akman, E. ve Güler, İ. (2008). Biyomedikal Mühendisliğinde Uzaktan Eğitim Çalışmaları. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2), 47-52.
• Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. Prentice-Hall, NJ.
• Çakmak, A.Ç. (2013). Uzaktan Eğitim Hizmetlerinin Öğrenciler Tarafından Değerlendirilmesi: Karabük Üniversitesi’nde Bir Uygulama. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(23), 263-287.
• Erhan, Ç. ve Gümüş, Ş. (2020). Küresel Salgın Sonrasında Yükseköğretimde Fırsatlar ve Riskler: Üniversitelerin Geleceği. İçinde Şeker, M., Özer, A. ve Korkut, C. (Eds.). Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği, TÜBA, Ankara, 195-209.
• Evans, D. ve Shortall, T. (2011). Students’ Views on the Advantages and Disadvantages of Open Distance Learning versus Traditional on-campus Learning in a Master’s Degree Course for Language Teachers in a British University. The Journal of Nursing Studies, 10(1), 21-30.
• Hassenburg, A. (2009). Distance Education versus the Traditional Classroom: Comparing the Traditional Classroom to the Virtual one, Does Being Physically Present in school Make a Difference?. Berkeley Scientific Journal, 13(1), 7-10.
• Hoşgörür, V. (2018). Sosoyal Öğrenme Kuramı. İçinde Ereş, F. (Ed.). Sosyal Bilimlerde Kuramlar. PegemA, Ankara, 335-344.
• Özbay, Ö., Altın, H.M. ve Türkoğlu, H. (2013). Uzaktan Eğitimde Video Konferans Aracı ile Yapılan Ders Hakkındaki Öğrenci Görüşlerinin İncelenmesi. 7. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu, 6-8 Haziran 2013, Erzurum, 403-404.
• Özer, M. ve Suna, H.E. (2020). COVID-19 Salgını ve Eğitim. İçinde Şeker, M., Özer, A. ve Korkut, C. (Eds.). Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği, TÜBA, Ankara, 171-192.
• Tarhan, N. (2020). Koronafobi Hayatı Kısıtlıyor. https://npistanbul.com/koronavirus/prof-dr-nevzat-tarhan-koronafobi-hayati-kisitliyor (Erişim Tarihi; 17.07.2020).
• Toker Gökçe, A. (2008). Küreselleşme Sürecinde Uzaktan Eğitim. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12. Vyogotsky, L.S. (1978). Interaction between Learning and Development. İçinde Cole, M., John-Steiner, V., Scribner, S. ve Souberman, E. (Eds.). Mind in Society, Harvard University Press, Cambridge, 79-91.
• http://gorunumgazetesi.net/guncel/turkiyede-uzaktan-egitim-25-milyon-ogrenci-etkilendi-internete-erisimi-oranlari-ise-sorun-yaratiyor (Erişim Tarihi: 01.07.2020)