Youth Attitudes Towards Marriage as an Indicator of Social Change

Year 2021, , 57 - 78, 30.04.2021

Mehmet Erkol , Meryem Şahin , Şehriban Avcı

https://doi.org/10.52613/ujhc.881488

Cited By: 4

Abstract

A family is the most influenced institution by socio-economic transformations in Turkey. Marriage which is the first stage of establishing a family is also affected by this process. In parallel with the developments in the world, situations such as increasing age of marriage, being single, extramarital sexuality, and alternative partnerships becoming widespread suggest that attitudes towards marriage change. However, this change does not attract enough attention in the discussions around marriage in social sciences. The research is qualitative research that attempts to understand the perceptions of the youth, the most dynamic element of the society, about marriage and marriage ages. It has been carried out on 28 university students whose ages ranged from 20 to 27. In the research carried out with a phenomenological approach, semi-structured interviews have been conducted, and the perceptions of young people about ideal marriage age and their attitudes on marriage and family have been investigated. Accordingly, it has been seen that they mostly idealized marriage at the age of 25 and above. The factors that stand out in the ideal age of marriage are gaining economic independence, completing education, not wanting to restrict freedom, maturing, making a career. Although young people tend to delay marriage, it has been observed that they have motivations for marriage. According to the research findings, although young people see marriage as an important part of life, they think that they are not ready for marriage during their age, and tend to delay marriage for a more ideal marriage. Along with economic obstacles, sociological and psychological barriers in the meaning worlds of young people are also effective in delaying marriage.

Keywords

Social Change, Delaying Marriage, The Ideal Age of Marriage

Toplumsal Değişimin Bir Göstergesi Olarak Gençlerin Evliliğe Yönelik Tutumları

Abstract

Türkiye’de yaşanan sosyo-ekonomik dönüşümden en fazla etkilenen kurumların başında aile gelmektedir. Aile kurmanın ilk aşaması olan evlilik de yaşanan bu süreçten etkilenmektedir. Dünyadaki gelişmelere paralel olarak evlenme yaşının yükselmesi, bekâr kalma, evlilik dışı cinsellik, alternatif birlikteliklerin yaygın hale gelmesi gibi durumlar evliliğe ilişkin tutumların değiştiğini düşündürmektedir. Bununla birlikte sosyal bilimlerde evlilik etrafında yapılan tartışmalarda bu değişim yeterince ilgi görmemektedir. Araştırma, toplumun en dinamik unsuru olan gençlerin evlenme yaşı ve evlilikle ilişkili algılarını anlamaya çalışan nitel bir araştırmadır. Araştırma yaşları 20 ile 27 arasında değişen 28 üniversite öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik yaklaşımla yürütülen araştırmada yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş; gençlerin ideal evlilik yaşı algıları, evlilik ve aileye bakışları araştırılmıştır. Buna göre çoğunlukla 25 ve üzeri yaşta evlenmeyi idealleştirdikleri görülmüştür. İdeal evlilik yaşında ön plana çıkan faktörler ekonomik bağımsızlık kazanma, eğitimi tamamlama, özgürlüğün kısıtlanmasını istememe, olgunlaşma, kariyer yapmadır. Gençlerin evliliği erteleme eğiliminde olmalarına rağmen, evlenmeye ilişkin motivasyonlarının olduğu görülmüştür. Araştırma bulgularına göre gençler evliliği hayatın önemli bir parçası olarak görmekle birlikte, içinde bulundukları yaş döneminde evliliğe hazır olmadıklarını düşünmekte, daha ideal bir evlilik için evliliği erteleme eğiliminde olmaktadırlar. Evliliğin ertelenmesinde ekonomik engellerle birlikte, gençlerin anlam dünyalarındaki sosyolojik ve psikolojik bariyerlerin de etkili olduğu görülmüştür.

Keywords

Toplumsal Değişim, Evliliğin Ertelenmesi, İdeal Evlilik Yaşı, Evlilik Hazır Bulunuşluğu

References

• Akbaş, M., Sürücü, Ş. G., Köroğlu, C. O. ve Öztürk, M. (2019). Üniversite öğrencilerinin evlilik tutumlarını etkileyen faktörler. Cukurova Medical Journal, 44(1), 93-100.
• Al-Idah, J. E., Farhadullah, Fazl E umar. (2017). Delayed Marriages from Islamic point of view in Pakistani Society. Al-Idah | Shaykh Zayed Islamic Centre, University of Peshawar, 34(1), 85-97.
• Aluş, Y. ve Selçukkaya, S. (2015). Türk ailesinde mutluluk algısı ve değerleri. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 151-175.
• Arnett, J.J. (2000). Emerging adulthood: A theory of development from the late teens through the twenties. Am Psychologist, 55, 469-480.
• Atak, H. ve Çok, F. (2010). İnsan yaşamında yeni bir dönem: Beliren yetişkinlik. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(1), 39-50.
• Atak, H., Tatlı, C., Çokamay, G., Büyükpabuşcu, H. ve Çok, F. (2016), Yetişkinliğe geçiş: Türkiye’de demografik ölçütler bağlamında kuramsal bir gözden geçirme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 8(3):204-227.
• Aziz, A. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Badger, S. (2005). Ready or not? Perceptions of marriage readiness among emerging adults (Unpublished Doctoral Thesis). Brigham Young University.
• Baş, E. ve Cengiz, E. (2018). Üniversite öğrencilerinin evlilik ve aileyi anlamlandırma biçimleri: Karadeniz Teknik Üniversitesi örneği. İMGELEM, 2(2), 5-27.
• Başar, U. (2020). İran’da değişen evlilik ilişkileri. Ankara: İRAM Yayınları.
• Bazeley, P. ve Jackson, K. (2015). NVIVO ile nitel veri analizi (Çev. Arif Bakla, Selçuk Beşir Demir). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Benatar, D. (2018). Keşke hiç olmasaydık: Var olmanın kötülüğü (Çev., Cansu Özge Özmen). İstanbul: Doğu-Batı Yayınları.
• Bener, Ö. ve Günay, G. (2012). Gençlerin evlilik ve aile yaşamına ilişkin tutumları. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 1-27.
• Carroll, J. S., Badger, S.,Willoughby, B. J., Nelson, L. J., Madson, S. D. ve Barry, C. M. (2009). Ready or not criteria for marriage readiness among emerging adults. Journal of Adolescent Research, 24(3), 349-375.
• Erdoğan, E. (2017). Türkiye’de gençlerin iyi olma hali araştırması, HABİTAT: https://habitatdernegi.org/wp-content/uploads/turkiye-de-genclerin-iyi-olma-hali-raporu.pdf (Erişim Tarihi: 08.06.2020).
• Eurostat (2018). Mean age at first marriage by sex. https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-datasets/-/tps00014 (Erişim Tarihi: 10.06.2020).
• Evcili, F., Cesur, B., Altun, A., Güçtaş, Z. ve Sümer, H. (2013). Evlilik öncesi cinsel deneyim: Ebelik bölümü öğrencilerinin görüş ve tutumları. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi,2(4),486-498.
• Ghalili, Z., Etemadi, O., Ahmad Ahmadi, S., Fatehizadeh, M. ve Abedi, M. R. (2012). Marriage readiness criteria among young adults of Isfahan: A qualitative study. Interdisciplinary Journal Of Contemporary Research In Business, 4(4),1076-1083.
• Giddens, A. (2000). Sosyoloji. Ankara: Ayraç Yayınevi.
• Gökengin, D., Yamazhan, T., Özkaya, D. ve Aytuğ, Ş. (2003). Sexual knowledge, attitudes and risk behaviors of students in Turkey. J Sch Health, 73.
• Groenemeyer, A. (2007). Social problems, concept and perspectives. George Ritzer (Ed.), in The Blackwell Encyclopedia off Sociology (pp. 4503-4509). Australia: Blackwell Publishing.
• İmamoğlu, O. (1993). Değișen dünyada değișen aile içi roller. Kadın Araștırmaları Dergisi, 1, 58-68.
• İşmen-Gazioğlu, E. (2006). Genç yetișkinlerin evlilik ve aile hayatına ilișkin görüșlerinin değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 23(23), 107-123.
• Jones, G. W.(2010). Changing in marriage patterns in Asia. Singapore: Asia Research Institute, Working Paper No: 131.
• Jones, G.W. ve Yeung, W. J. (2014). Marriage in Asia. Journal of Family Issues,35(12).
• Kabakçı-Yurdakul, I. (2016). Nitel Veri Analizinde Adım Adım NVivo Kullanımı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Komisyon (1998). Türk gençliği 98: Suskun kitle büyüteç altında. İstanbul: Konrad Adenauer Vakfı Yayınları.
• KONDA (2020). 10 yılda gençlerde ne değişti? https://interaktif.konda.com.tr/tr/Gencler2018/#firstPage, (Erişim Tarihi:08.06.2020).
• Larson, J. H., Benson, M. J., Wilson, S. M. ve Medora, N. (1998). Family of origin influences on marital attitudes and readiness for marriage in late adolescents. Journal of Family Issues, 19(6), 750-768.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Nedelmann, B. (2001). The continuing relevance of Georg Simmel: Staking out anewthe field of sociology. Ritzer, G. ve B. Smart (Ed.), in Handbook of Social Theory. London: Sage.
• Okman-Fișek, G. ve Scherler, H. R. (1996). Toplumsal değișim ve eșler: Cinsiyet senaryolarının sınırlarını genișletme amaçlı bir terapi yaklașımı. Türk Psikoloji Dergisi, 11(36), 1-11.
• Payne, K. K. (2017). Median age at first marriage. National Center For Family&Marriage Research.
• Pınar, D. (2008). Üniversite son sınıf öğrencilerinin evliliğe bakış açısı. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi,14 (14), 49-60.
• Rebick M. ve Takeneka, A. (2006). The changing Japanese family. Routledge: London and New York.
• Sabbah‐Karkaby, M. ve Stier, H. (2017). Links between education and age at marriage among Palestinian women in Israel: Changes over time. Studies in family planning, 48(1), 23-38.
• Scott M. E., Schelar E. Manlove, J. ve Cui, C. (2009). Young adults attitudes about relationships and marriage: Times may have changed, but expectations remain high. Child Trends Research Brief.
• Seggie, F. N. ve Bayyurt, Y. (2015). Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Singerman, D. (2007). The economic ımperatives of marriage: Emerging practices and ıdentities among youth in the Middle East. Washington: Wolfensohn Center for Development.
• Sunar, L. (2018). Değişim sosyolojisi: Kavramlar, kuramlar ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayınları.
• Şimal, N. (2019). Üniversite Son Sınıf Öğrencilerinin Çocuk Sahibi Olma İsteğini Etkileyen Faktörler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Tezcan, S. ve Coşkun, Y. (2016). Türkiye’de 20. yüzyılın son çeyreğinde kadınlarda ilk evlenme yaşı değişimi ve günümüz evlilik özellikleri. Nüfusbilim Dergisi, 26(1), 15-34.
• The Economist (2011). Asian demography: The flight from marriage. https://www.economist.com/briefing/2011/08/20/the-flight-from-marriage (Erişim Tarihi: 10.06.2020).
• Türkiye İstatistik Kurumu (2019). Dünya Nüfus Günlüğü, 2019-Haber Bülteni. https://tuikweb.tuik.gov.tr/HbPrint.do?id=30710 (Eri¸sim Tarihi: 29.05.2020).
• Türkiye İstatistik Kurumu (2020). Evlenme ve boşanma istatistikleri, 2019-Haber Bülteni. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33708 (Erişim Tarihi: 29.05.2020).
• Uğur, Z. B. (2018). Çocuk sahibi olmak insanları mutlu ediyor mu? Türkiye’den bulgular. Nüfus Bilim Dergisi, (40), 83-105.
• Yıldırım, A. ve Şimsek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, E. (2011). Toplumsal değişme sürecinde aile. K. Canatan ve E. Yıldırım (Ed.), Aile sosyolojisi içinde. İstanbul: Açılım Kitap.
• Yu-lan, F. (2019). Çin felsefesi tarihi. (Çev. Fuat Aydın). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.