Kur'an ve Sünnet vahyin iki kaynağıdır. Kur'an'ın anlaşılmasında ve İslam'ın uygulanmasında Sünnet'e dayanıldığı ve onu korumanın dinin korunması olduğu konusunda şüphe yoktur. Nitekim Sünnet’in, Kur'an'ı açıklamak gibi bir prensibi vardır. Bu yönüyle Kur’an’ın hakikatlerini vurgulayıcı ve onayıcı olmasının yanında kanun koyucu bağımsız misyonu ile dinin temel referansları arasında yer almaktadır. Bu araştırma, Kur'an'ın anlaşılmasında Sünnet'in etkisinin bir disiplin olarak ilkelerini öz biçimde ortaya koymaya yöneliktir. Bu çerçevede konu müfredatında yer alan kavramlar üzerinde filolojik ve mahiyete dayalı bilgiler sunulmuştur. İslamî ilimler geleneğinde kabul görmüş ve teliflere giriş hüviyeti kazanmış olan on prensip esas alınarak konunun sınırları ve ilgi alanları belirlenmeye çalışılmıştır. Kur'an, Sünnet ve icmâ İslam’ın temel referans kaynaklarını oluşturmaktadır. Buna istinaden Sünnet’in dindeki yeri ve zarureti konusunda söz konusu temel referans kaynaklarından delillendirme eyleminde bulunulmuştur. Kadim ulemanın Sünnet’e yaklaşımı, İslam’ın ilk asırlarda nasıl anlaşıldığı ve anlaşılması gerektiği hususunda günümüz dünyasına büyük ip uçları vermektedir. Sünneti devre dışı bırakarak İslam’ı mütekamil bir şekilde anlamanın ve Kur’an’ı tam manası ile doğru bir şekilde yorumlamanın mümkün olmayacağı açıktır. Bundan dolayıdır ki, temel kaynak niteliğindeki Sünnet’in korunması açısından İslam’ın ilk asrından itibaren tedvin ve tasnif aşamasında ortaya konulan çalışmalar yeryüzünde öncesinde hiçbir ilmî disipline verilmemiş emek olarak ve hatta ilmî akademinin başlangıcı olarak kabul edilebilir özelliğe sahiptir.
The Qur'an and the Sunnah are the two sources of revelation. There is no doubt that the Sunnah is relied upon in understanding the Qur'an and practicing Islam, and that protecting it is the protection of religion. Indeed, the Sunnah has the principle of explaining the Qur'an. In this respect, in addition to emphasizing and confirming the truths of the Qur'an, it is among the basic references of religion with its independent mission as a lawgiver. This research aims to explain the principles of the influence of the Sunnah in understanding the Qur'an as a discipline. The Qur'an, Sunnah and Ijmaa are the main reference sources of Islam. Accordingly, the place and necessity of the Sunnah in the religion has been proven from these basic reference sources. The ancient ulema's approach to the Sunnah gives great clues to today's world about how Islam was understood in the first centuries and how it should be understood. It is clear that it will not be possible to understand Islam in a complete way and to interpret the Qur'an correctly by leaving the Sunnah out of the picture. In terms of the protection of the Sunnah, the compilation and editing studies carried out in an unprecedented discipline in the first years of Islam can be considered as the beginning of the academy in the world.
القرآن والسنة مصدران من الوحي، وأن السنة لها أصل في الدين وبيان القرآن. ولا شك أنها مستند إليها في فهم القرآن وتفسيره وتطبيق الإسلام وأن حفظها حفظ للدين وحمايتها حماية له، لأن ثبوت حجية السنة من خلال كونها مفسرة للقرآن ومؤكدة لحقائقه ومستقلة بتشريع الأحكام ضرورة دينية منذ بداية الإسلام. تثبت لنا الدراسات حول القرآن الكريم أن علماء الإسلام اعتمدوا في بيان القرآن على تفسير القرآن بالقرآن ثم بما ثبت من السنة الصحيحة. وهذا البحث يمكن القارئ من معرفة مبادئ علم أثر السنة في فهم القرآن بشكل موجز ومختصر. يشكل القرآن الكريم والسنة النبوية والإجماع المصادر المرجعية الأساسية للإسلام. وبناءً على ذلك، فإن مكانة السنة وضرورتها في الدين قد اتضحت من هذه المصادر المرجعية الأساسية. وإن منهج العلماء القدامى في التعامل مع السنة النبوية في القرون الأولى يعطي دلائل عظيمة لعالم اليوم عن كيفية فهم السنة. ومن الواضح أنه لن يكون من الممكن فهم الإسلام فهماً كاملاً وتفسير القرآن الكريم تفسيراً صحيحاً بترك السنة النبوية. ولهذا السبب يمكن اعتبار الدراسات التي أجريت في القرون الأولى للإسلام في عملية الجمع والتدوين والتصنيف والنقد من حيث حماية السنة التي هي المصدر الرئيسي بعد القرآن، عملاً لم يسبق أن قام به أي تخصص علمي في العالم من قبل، بل يمكن اعتبارها بداية الأكاديمية العلمية.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Tafsir |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2024 |
Submission Date | January 19, 2024 |
Acceptance Date | June 27, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |