Üniversite Öğrencilerinde Kendine Zarar Verme Davranışı İle Benlik Saygısı, Depresif Duygulanım Ve Psikosomatik Belirtilerin İlişkisi

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 110 - 119, 30.12.2019

Şafak Akdemir

Öz

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde benlik saygısı ölçeğinin alt boyutlarının kendine zarar verme davranışını yordama gücünü açıklamaktır. Araştırmanın örneklemi 2019-2020 Eğitim Öğretim yılında Haliç Üniversitesi’nde öğrenim görmekte olan yaşları 20-24 arasında değişen 225’i kız, 179’u erkek toplam 404 öğrencidir. Çalışmada kullanılan veri toplama araçları, sosyodemografik bilgi formu, kendine zarar verme değerlendirme envanteri ve Rosenberg Benlik Saygısı Envanteri Kısa Formu’dur. Bulgular 404 öğrencinin 185 tanesinin (yüzde 45,79) kendini yaralama davranışı gösterdiği yönündedir. Araştırma sonucunda erkeklerin kendine zarar verme davranış türlerinden cilde bir şekil/harf/yazı kazma, tırnaklama, yaranın iyileşmesine engel olma ve kendini sert bir yere çarpma/kendine vurmayı kadınlardan daha fazla sergiledikleri ortaya çıkmıştır. Diğer tüm kendine zarar verme davranış türlerinde kadınların sayısı erkeklerden fazla olarak görülmektedir. Buna ek olarak benlik saygısı ölçeğinin alt boyutlarından benlik saygısı, psikosomatik belirtiler ve depresif duygulanım boyutlarının kendine zarar verme davranışıyla arasında anlamlı ilişkiler olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

depresyon, üniversite öğrencileri, kendine zarar verme davranışı, benlik saygısı

Destekleyen Kurum

Haliç Üniversitesi, İstanbul Cerrahpaşa Üniversitesi

Kaynakça

• Akdemir, D., Zeki, A., Ünal, D. Y., Kara, M., Çetin, F. Ç., & . (2013). Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde psikiyatrik belirtiler, kimlik karmaşası ve benlik saygısı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 14:69-76.
• Başer, H. Y., & Başer, A. (2015). Genital Self-Mutilation: A Case Report. Journal of Academic Emergency Medicine, 43.
• Belger, D. F. (2017). Kendine Zarar Verme Davranışı Olan Ergenlerde Ve Annelerinde Bağlanma Ve Oksitosin, Vazopressin Düzeyleri. Denizli: Uzmanlık Tezi.
• Bello, V., Verdolini, N., Pauselli, L., Attademo, L., Bernardini, F., & Moretti, R. Q. (2015). Personalıty and psychotic symptoms as predıctors of self harm and attempted suicide. PsychiatrDanub, 285-291.
• Bildik, T., Somer, O., Başay, B. K., Başay, Ö., & Özbaran, B. (2012). Kendine Zarar Verme Davranışı Değerlendirme Envanteri’nin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 23.
• Cevher, F., & Buluş, M. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden 5-6 Yaş Çocuklarında Akademik Benlik Saygısı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20-26.
• Chatman, J. (2006). Knowing Your Place: Self-Perceptions of Status in Face-to-Face Groups. Journal of Personality and Social Psychology, 1094-1110.
• Cooper, J., Kapur, N., Webb, R., Lawlor, M., Guthrie, E., & Mackway-Jones, K. (2005). Suicide after deliberate self-harm: a 4-year cohort. Am J Psychiatry, 162: 297-303.
• Çelik, F. G., & Hocaoğlu, Ç. (2017). Kasıtlı Kendine Zarar Verme Davranışı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 9(2):209-226.
• Çuhadaroğlu, F. (1986). Adolesanlarda benlik saygısı. Uzmanlık Tezi. ANKARA: Hacettepe Üniversitesi.
• DSM-5. (2013). American Psychiatric Association. Diagnosticand Statistical Manual of Mental Disorders. Fifth Edition. Washington, DC.
• Eyüboğlu, D., Güvenir, T., Kavurma, C., & Taş, F. V. (2018). Kendine zarar verme davranışı olan ergenlerin aile işlevselliği. Klinik Psikiyatri, 370-379.
• Ganschow, J. (2016). A Biblical Understanding of Self-Injury. Glasgow: CreateSpace Independent Publishing Platform.
• Hawton, K., Rodham, K., Evans, E., & Weatherall, R. (2002). Deliberate self harm in adolescents: self report survey in schools in England. BMJ., 325:1207-1211.
• Higgins, E. T. (1998). Promotion and Prevention:Regulatory Focus as a Motivational Principle . Advances in experimental social psychology, vol:30, 1-46.
• Klonsky, M. J. (2007). Self-injury: a research review for the practitioner. Journal of Clinical Psychology, 1045-1056.
• Küçük, A., & Çetinkaya, S. (2019). İntihar amaçlı olmayan kendine zarar verme davranışı ve intihar ilişkisi:tanı, borderline kişilik bozukluğu ve mizaç ve karakter özelliklerinin rolü. Cukurova Medical Journal, 360-368.
• McKay, M. (2016). Self-Esteem: A Proven Program of Cognitive Techniques for Assessing, Improving, and Maintaining Your Self-Esteem. London: New Harbinger Publications; Fourth Edition, Revised edition.
• Rodríguez-Blanco, L., Carballo, J. J., & Baca-García, E. (2018). Use of Ecological Momentary Assessment (EMA) in Non-Suicidal Self-Injury (NSSI): A systematic review. Psychiatry Research, 212-219.
• Rosenberg, M. (1979). R. M içinde, Conceiving the self. Basic Books, (s. 56-68). New York.
• S.Andover, M., & E.Gibbb, B. (2010). Non-suicidal self-injury, attempted suicide, and suicidal intent among psychiatric inpatients. Psychiatry Research, 101-105.
• Shah, M., Sun, L., Elmann, S., VrceK, I., Mancini, R., & Joon, H. (2017). Self-inflicted enucleations: Clinical features of seven cases. The International Journal on Orbital Disorders, Oculoplastic and, 154-158.
• Shavelson, R. J., Hubner, J. J., & Stanton, G. C. (1976). Self-Concept: Validation of Construct Interpretations. Review of Educational Research, 407-441.
• Simeon, D., & Favazza, A. R. (2001). Self-injurious behaviors: Phenomenology and assessment. American Psychiatric Publishing, Inc, 1-2.
• Skegg, K. (2005). Self harm. New York: 366:1471-1483.
• Toksoy, P., & Oktan, V. (2019). Ergenlerde Kendine Zarar Verme Davranışının Yordayıcıları Olarak Öz Duyarlık ve Stresle Başa Çıkma Tarzları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 48: 1-14.
• W.Walsh, B., & M.Rosen, P. (1988). Self-Mutilation: Theory, Research, and Treatment. Guilford: The Guilford Press; 1st Edition edition.
• Welch, S. (2001). A review of the literature on the epidemiology of parasuicide in the generalpopulation. Psychiatr Serv, 52:368-375.
• Whitlock, J., & Kerry, L. K. (2007). The Relationship Between Self-injurious Behavior and Suicide in a Young Adult Population. Arch Pediatr Adolesc Medicine, 634-640.
• Zahl, D., & Hawton, K. (2004). ) Repetition of deliberate self-harm and subsequent suicide risk: long-term follow-up study of 11 583 patients. Br J Psychiatry, 185:70-75.