Abstract
Özbekistan’da vilayet, şehir, ilçe ve kasaba düzeyindeki yerel temsilci yetkilileri Halk
Meclisleri Konseyleri, (Xalq deputatlari Kengashlari)’ dir. Vilayetlerin, ilçelerin ve kasabaların
devlet otoritesinin temsilcileri olan Halk Temsilcileri; vilayetlerin, ilçelerin ve kasabaların
valileri, eyaletin yerel otoritelerinin en üst düzey yetkilileridir ve aynı zamanda kendi
bölgelerinde temsilciler meclisinin ve yürütme organlarının başları olarak görev yaparlar.
Küçük yerleşim yerlerinde, kishlaklar ve aullar (köyler) ile şehir ve kasabaların meskun
yerleşim yerlerinde mahalleler, belirli mahallelerin sakinleri, genel toplantılarda tüm yerel
meselelerin kararvericileridir. Bu yerel “özerk yönetim’’ organları, aksakal ve başkanlık meclisi
azalarını (üyelerini) iki buçuk yıllık bir süre için seçerler.
Özbekistan'ın güçlü merkezi yönetim sisteminde, yerel yönetimlerin bağımsızlığı söz
konusu değil. Her bölgenin (vilayetin) ve Taşkent'in yetkili amiri, devlet başkanı tarafından
atanan bir hakim (bölge valisi)’ dir. Bu atamaların halk oyu ile seçilen yerel yasama organları
tarafından onaylanması gerekmesine rağmen, devlet başkanının gücü baskındır ve atadığı kişi
yerel meclis tarafından reddedilemez. Shavkat Mirziyayev, göreve gelir gelmez farklı alanları
hedefliyerek kapsamlı ekonomik, adli ve sosyal reformları başlattı. Yerel yetkililerin teşvik edici
stratejisinin bir parçası olarak hesap verilebilirliğini artırmak için bir “Gelişmiş Kamu Hizmeti
Kurumları” sistemini başlattı. Bu makale, Özbek yerel yönetim organlarının rollerini ve
işlevlerini belirterek, merkezi hükümetin vilayetler, iller, ilçeler ve mahalle bazında bu
kurumları daha verimli hale getirmek için başlattığı reform süreçlerini ve bu süreçlerin ne
derece başarılı olduklarını göstermeye çalışacaktır.