Bu çalışmanın amacı ülkemizde genel olarak arıcılığın durumu ve son yıllardaki arı kayıplarının
nedenlerinin açıklanmasıdır. Anadolu’da arıcılık milattan önce 1300 yılından, yaklaşık 9000 yıl
öncesine kadar uzanmaktadır. Türkiye en az 5 arı ırkı ile Avrupa, Orta Doğu ve Asya kıtalarını
birbirine bağlayan bir köprü durumunda olup batı bal arısının gen merkezi durumundadır.
Anadolu dünyadaki 37 fitocoğrafya bölgelerinden üçüne yaklaşık 10,000 bitki türüne sahip olup
bunlardan 3506’sı endemik olarak bulunmaktadır. Türkiye 7,709,636 koloni, 150,000 den fazla aile
arıcılık ile geçimini sağladığı, 79 arı yetiştirici birlikleri, 56,000 profesyonel arıcı ve 107,665 ton yıllık
bal üretimi ile arıcılıkta dünyanın en yüksek potansiyeline sahip ülkelerinden biridir.
Türkiye’de bazı bölgelerde % 80’lere kadar varabilen koloni kayıplarını etkileyen faktörler oarak;
varroa, nosema, yavru çürüklüğü, yeni nesil tarım ilaçları olan nikotin türevi neonikotinoidler, ana arı
yetersizliği, koloni yönetimi ve uzun mesafeli gezginci arıcılık sıralanabilir.
Sonuç olarak Türkiye batı bal arısının genetik merkezi olarak büyük bir potansiyele sahip olup bugün
dünyada karşılaşan birçok arıcılık sorunlarının çözümünde hayati çözümler sunabilecek durumdadır
Journal Section | Review |
---|---|
Authors | |
Publication Date | November 30, 2016 |
Acceptance Date | September 2, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 16 Issue: 1 |
Important Note: Since the author-referee information is kept confidential on both sides in our journal, both the author and the referees must upload the document to the system after removing their personal information in the review document section.
Note: Authors can also use homepage of our Journal.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
This work is licensed under Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International.