Investigating The Relation Between The Secondary School Students’ Computer Game Preferances And Their Tendency To Violance

Year 2017, Volume: 3 Issue: 3, 76 - 92, 09.11.2017

Ayfer Şahin

https://doi.org/10.29065/usakead.322703

Abstract

The aim of this stady to explore the
effects of the violent tendencies of computer games on the secondary school
students, this study contains that how much these kinds of games are prefferret
by students and the effect of this situation on violent behavior.

The working group of the study was
composed of 208 students who continue their education at 5th, 6th, 7th and 8th
grades of a private and state secondary school. The data of the research were
gathered through a 27-question survey and data analysis was realized by using
percentage, frequency and comparison test. The significance level was defined
as .05 for the comparisons.

The results showed that the students
play computer games too much however this fact does not have an effect on their
tendency to violence.Secondary school students mostly prefer action, adventure,
strategy and education games  . Most of
the students prefer to play the games alone without going to game saloons and
they feel uncomfortable because of the violence in the computer games.

Keywords

Game, adolescence, computer games, violence, computer games with violent content

References

• Anderson, C., Dill, K. (2000) Video games and aggressive thoughts, feelings, and behavior in the laboratory and in life. Journal of Personality and Social Psychology, (78) 4: 772 - 790.
• Anderson, C. A., ve Bushman, B. J. (2001), Effects of violent games on aggressive behavior, aggressive cognition,naggressive affect, physiological arousal, and prosocial behavior: a meta-analytic review of the scientific literature. Psychological Science, 12, 353–359.
• Anderson, C.A. & Bushman, B.J. (2002). Human agression. Annual Reviews of Psychology, 53, 27-51.
• Anderson, C.A. ve Ford, C.M. (1986). Affect of the game player: Short-term effects of highly and mildly aggressive video games. Personality and Social Psychology Bulletin, 12(4), 290-402.
• Bayraktar, F. (2001). İternet kullanımının ergen gelişimindeki rolü. Yayınlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Bilgi, A. (2005). Bilgisayar oyunu oynayan ve oynamayan ilköğretim öğrencilerinin saldırganlık, depresyon ve yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bora, T. (2007). Milliyetçilik ve şiddet. Şiddet Sempozyumu Bildirileri İçinde, ss.7-14. Ankara: Türk Tabipler Birliği Yayınları.
• Brand, J.E., Knight, S.J., Majewski, J., (2003). The diverse worlds of computer games: A content analysis of spaces, populations, styles and narratives. I. Level Up Digital Games Research Conference, University of Utrecht, The Netherland.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş ve Demirci F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Calvert, S.L. & Tan, S.L. (1994). Impact of virtual reality on young adults’ physiological arousal and aggressive thoughts: Interaction versus observation. Journal of Applied Developmental Psychology, 15; 125-139.
• Çetinkaya, H.(1991). Video oyunlarının çocuklarda saldırganlığa etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demir, Y. ve Kumcağız, H. (2015). Öğrencilerin anne baba tutumlarını algılama biçimleri ve şiddete eğilimleri. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 10/2 Winter 2015 p.221-234. ISSN: 1308-2140, www.turkishhstudies.net, Doi Number:http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7696 ANKARA-TURKEY
• Dominick, J. R. (1984). Videogames, television violence, and aggression in teenagers. Media Effects On The Young, 34 (2), 136-1.
• Douglas A. G., Lynch, P.J., Linder, J.R. ve Walsh, D.A. (2004). the effects of violent video game habits on adolescent hostility, aggressive behaviors, and school performance. Journal of Adolescence, 27, 5–22.
• Englander, E. K. (2003). Understanding Violence. London: Lawrance Erlbaum Associates.
• Funk, J. B. (2003), Violent video games: Who’s at risk? In D. Ravitch, J. Viteritti (Eds.), Kid Stuff: marketing violence and vulgarity in the popular culture (pp. 168–192), Baltimore: Johns Hopkins University Press.
• Giles, J.W., ve Heyman, G.D. (2005). Preschoolers' use of trait-relevant information to evaluate the appropriateness of an aggressive response. Aggressive behavior. 31, 498-509.
• Gittins, C. (ed.) (2005) Violence reduction in schools–How to make a difference–European Training Pack. Strasbourg: Council of Europe Publications
• Graybill, D., Strawniak, M., Hunter, T., & O’Leary, H. (1987). Effects of playing versus observing violent versus nonviolent video games on children’s aggression. Psychology: A Quarter’s Journal of Human Behavior, 24(3), 1-8.
• Griffiths, M.D. (1997). Video games and aggression. The Psychologist, 10 ; 397-401.
• Güleç, H., Topaloğlu, M., Ünsal, D. Ve Altıntaş M. (2012). Bir kısır döngü olarak şiddet. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(1): 112-137
• Haskan, Ö. (2009). Ergenlerde şiddet eğilimi, yalnızlık ve sosyal destek. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Irwin, A.R. ve Gross, A.M. (1995). Cognitive tempo, violent video games and aggressive behavior in young boys. Journal of Family Violence, 10; 337-350.
• İnal Y, Çağıltay K. (2005). ilköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihlerini etkileyen faktörler. Ankara Özel Tevfik Fikret Okulları, Eğitimde Yeni Yönelimler-II Eğitimde Oyun Sempozyumu, 71-74.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi, (18. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kars, G.B. 2010. Şiddet içerikli bilgisayar oyunlarının çocuklarda saldırganlığa etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Köknel, Ö. (2000). Bireysel ve Toplumsal Şiddet. İstanbul: Altın Kitaplar Basımevi.
• Millî Eğitim Bakanlığı (2006). Okullarda şiddetin önlenmesi. http://orgm.meb.gov.tr/mevzuat/genelgeler/okullardasiddet.htm (MEB Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 2006 /1324 sayılı genelge) Erişim Tarihi: 15.10.2015
• Öz. M. (2009). Bilgisayar oyunlarının çocukların bilişsel performansına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Olweus, D. (1999). Bullying prevention program. Boulder, CO: Center for the Study and Prevention of Violence, Institute of Behavioral Science, University of Colorado at Boulder.
• Sağlam, H. (2011). Bilgisayar oyunlarının öğrencilerin sosyalleşme süreci ve şiddet eğilimleri üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adapazarı.
• Scott, D. (1997). The Effect of video games on feelings of aggression. The Journal of Psychology, 129 ; 121-132.
• Schutte, N. S., Malouff, J. M., Post-Gorden, J. C., & Rodasta, A. L. (1988). Effects of playing videogames on children’s aggressive and other behaviors. Journal of Applied Social Psychology, 18 (5), 454-460.
• Sharron, M. C.(2005). Dating violence prevention in middle school and high school youth. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, 18, (1); 2–9.
• Şahin, A., (2015). Bilgisayar oyunlarının 4, 5. ve 6. sınıf öğrencilerinin şiddet eğilimlerine etkileri / The effects of computer games on 4th, 5th, and 6th grade students’ tendency to violence, TURKISH STUDIES -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic-, ISSN: 1308-2140, (Prof. Dr. Şefik Yaşar Armağanı), Volume 10/11 Summer 2015, ANKARA/TURKEY, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8658, p. 1359-1376.
• TBMM Araştırma Komisyonu Raporu (2007). Çocuklarda ve gençlerde artan şiddet eğilimi ile okullarda meydana gelen olayların araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi komisyon raporu, 10/337, 343, 356, 357 esas sayılı rapor. http://www.sck.gov.tr/Tbmm. Erişim Tarihi: 10.07.2015 Thomas, S. P. ve Smith, H. (2004). School connectedness, anger behaviors, relationships of violent and nonviolent american youth. Perspectives in Psychiatric Care, 40(4), 135-138.
• Toksöz, M. R. (1999). Yeni bir medya türü olarak etkileşimli bilgisayar oyunları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
• Ulusoy, O. (2008). Ergenlerde bilişim teknolojileri kullanımı ve saldırganlık ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Van Schie, E.G.M ve Wiegma, O. (1997). Children and videogames: Leisure activities, aggression, social ıntegration and school performance. Journal ofApplied Social Psychology. 27; 13, pp. 1175-1194.
• Winkel, M., Novak, D. M., & Hopson, H. (1987). Personality factors, subject gender and, the effects of aggressive video games on aggression in adolescents. Journal of Research in Personality, 21 (2), 211-223.
• Wolf R., Daichman, L. Ve Benett G. (2002). Abuse Of The elderly. In world report on violence and health (Eds. EG Krug, LL Dahlberg, JA Mercy, AB Zwi, R Lozano), 123-146. Geneva, WHO
• Yılmaz, N. (2004). Öfke ile başa çıkma eğitiminin ve grupla psikolojik danışmanın ergenlerin öfke ile başa çıkabilmeleri üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.