The principles of the consciousness and the ways of knowing of the age we are living in go back to the end of the middle age. The ways of knowing that shapes the middle age and the relation of information and human go back to the first age. The most typical characteristic of the consciousness and the way of knowing shaping the consciousness of the last human who is the new human of our age and who is named as the postmodern subject is the fact that he is shaped by the history, and hence he is created from a mixture in which historical ways of knowing create his own consciousness in the relationship established between history and the ways of knowing shaping the history. The mixture is in a characteristic expressing that the postmodern subject is in the position of a fund of knowledge and memory that owns all the ways of knowing of the past and that it is one of the structures that creates the memory of each of these accumulations. With this position, the source of the elements structuring the consciousness of the postmodern subject, whom we can express as the consciousness of meeting with the ways of knowing of the past in its own position and investigating them, reflects all the history of the humanity in such a way that the subject attributes the questions relating to existence, his own and god to the oldest resources, despite his changing conditions and possibilities that existed in the past and that still survive today and his unprecedented fund of knowledge about existence and himself. With this position, the postmodern subject is face to face with the responsibility of being the result, the investigator and the consciousness of the own history of humanity, namely his attitude towards existence, himself and god.
İçinde bulunduğumuz çağın bilinci ve bilme biçiminin temelleri ortaçağ sonuna ve ortaçağa biçim veren bilme biçimleriyle, bilgi ve insan ilişkisi ise ilkçağa kadar uzanmaktadır. Postmodern özne olarak tanımlayabileceğimiz çağımızın yeni insanı olan son insanın bilinci ve bilincini biçimlendiren bilme biçiminin en belirgin özelliği, tarihle ve tarihe biçim veren bilme biçimleriyle kurduğu ilişkide kendisini tarih tarafından biçimlendirilen dolayısıyla tarihsel bilme biçimlerinin kendi bilincini oluşturduğu bir karışımdan oluşmuş olmasıdır. Karışım, postmodern öznenin geçmişin bilme biçimlerinin bütününe sahip bir bilgi birikimi ve belleği konumunda bulunmasını ve bu birikimlerin her birinin belleğini oluşturan yapılardan biri olmasını ifade eder mahiyettedir. Bu konumuyla geçmişin bilme biçimleriyle kendi bulunduğu konumdan karşılaşma onu sorgulama bilinci olan postmodern öznenin bilincini yapılandıran unsurların kaynağı geçmişte varolan bugün de varlığını koruyan, değişen şart ve imkânlarına, varlık ve kendisiyle ilgili edindiği bilgi birikimine rağmen varlık, kendisi ve yaratıcıyla ilgili soruları en eski cevaplara dayandırdığı ve insanlığın tüm geçmişini yansıttığı görülmektedir. Bu konumuyla postmodern özne insanlığın kendi geçmişi yani varlık, kendisi ve tanrı hakkındaki tutumlarının hem sonucu hem sorgulayıcısı hem de bilinci olmak gibi bir sorumlulukla karşı karşıya bulunmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2014 |