Bu çalışmada 2018-2019 öğretim yılında Kilis 7 Aralık Üniversitesi’nde kayıtlı öğrencilerin ailelerin ekonomik profillerine göre yükseköğretime giriş sınavına hazırlık sırasında ve yükseköğretim süresince gelirlerinden ne kadar pay ayırdıkları incelenmiştir. Araştırma sonucunda, öğrencilerin % 90’ının yükseköğretime hazırlık maliyetlerinin aileleri tarafından karşılandığı belirlenmiştir. Yükseköğretime hazırlık aşamasında dershaneye yapılan harcamalar ile ilgili soruya öğrencilerin sadece %15’inin cevap verdiği ve ortalama 2.000-3.000 arasında harcandığı ve ailelerinin büyük çoğunluğunun asgari ücretin altında bir gelire sahip olduğu tespit edilmiştir. Yükseköğretim süresince de öğrencilerin %66’sının aylık özel harcamaları aileleri tarafından, %26,3’ü burs/kredi olarak karşılanmıştır.
Abbas, Q., Foreman- Peck, J. (2007). Human Capital and Economic Growth: Pakistan,1960-2003, Cardiff Business School, Working Paper Series.
Akça, H. (2012). Yükseköğretim Finansmanı ve Türkiye İçin Yükseköğretim Finansman Modeli Önerisi, Yönetim ve Ekonomi, Cilt. 19, Sayı.1, s.91-104.
Aykaç, M., Kar Baysal, B. (2018). Yükseköğretimde Devlet ve Vakıf Üniversiteleri: Sorunlar ve Politika Önerileri, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, (642), 62-92.
Barr, N. (2005). Financing Higher Education, Finance and Development A Quarterly Magazine of The IMF, Volume 42, Number 2, June.
Barro, R.J. (1991), Economic growth in a crosssection of countries. TheQuarterlyJournal of Economics, 106(2), 407-443.
Bils, M., Klenow, P.J. (2000), Does schooling caus growth? American Economic Review, 90(5), 1160-1183.
Chatterji, M (1998). Tertiary Education and Economic Growth, Regional Studies, 32:4, 349-354.
Cural, M., Pekkaya, M., Oral, İ. (2016). Yükseköğretimde Öğrenci Harcama ve Maliyetlerinin Hesaplanması, Bülent Ecevit Örneği, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Vol. 12, Year 12, No.1, 21-43.
Demir, M., İnan, M., Sarıoğlu, F. (2014). Yükseköğretimin Finansmanı: Türkiye’de Öğrenci Eğilimleri Üzerine Bir Değerlendirme, Maliye Dergisi, Sayı. 167, Temmuz- Aralık.
Ekinci, E. C. (2009). Türkiye’de Yükseköğretimde Öğrenci Harcama ve Maliyetleri, Eğitim ve Bilim, Cilt.34, Sayı.154, S. 121-133.
Ekinci, E. C. (2011). Bazı Sosyoekonomik Etmenlerin Türkiye’de Yükseköğretime Katılım Üzerindeki Etkileri, Eğitim ve Bilim, Cilt 36, Sayı.160.
Gölpek, F. (2008). Yükseköğretimde adalet ve etkinler amaçları bakımından yükseköğretimde finansman politikası. Yayınlanmamış doktora tezi. Sosyal Bilimler Enst. Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Gövdeli, T. (2016). Türkiye’de Eğitim- Ekonomik Büyüme İlişkisi: Yapısal Kırılmalı Birim Kök ve Eşbütünleşme Analizi, Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 9(3), s: 224-238.
Keller, K.R.I. (2006), Investment İn Primary, Secondary, and Higher Education and The Effects on Economic Growth. Contemporary Economic Policy, 24(1), 18-34.
Özkan, M. Özgan, H. (2015). Bireysel ve Sosyal Getirileri Işığında Yükseköğretime Yatırım Yapmanın Gerekliliği, Yükseköğretim Dergisi, 5(1), 44-54.
Öztürk, N. (2015). Kamu Ekonomisi Güncellenmiş 2. Baskı, Ekin Basın Yayın Dağıtım, Bursa.
Paying For Tertiary Education, The Learner Perspective, http://www.oecd.org/education/innovation-education/35750159.pdf Erişim Tarihi:
Saruç, T. N. (2011). Yükseköğretimin Finansmanı ve Finansman Yöntemlerinin Algılanan Adalet Düzeyi: Sakarya Üniversitesi Paydaş Görüşleri, Maliye Dergisi, Sayı. 161, Temmuz- Aralık, s.64-75.
Söyler, İ. (2008). Eğitim Hizmetleri Bağlamında Vakıf Üniversitelerinin Finansal ve Vergisel Sorunları, Maliye Dergisi, Sayı, 154, Ocak- Haziran, s. 52-76.
Teker, S., Teker, D. (2012). Yükseköğretim İçin Finansman Modeli Önerileri, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 13(2), 301-3014.
Ulusoy, A., Karakurt, B., Akbulut, E. (2015). Eğitim Harcamalarının Gelir Dağılımına Etkisi: Türkiye’de Yükseköğretimin Gelir Eşitsizliğini Giderici İşlevi, Maliye Araştırmaları Dergisi, Cilt. 1, Sayı:2, s.45-75.
Abbas, Q., Foreman- Peck, J. (2007). Human Capital and Economic Growth: Pakistan,1960-2003, Cardiff Business School, Working Paper Series.
Akça, H. (2012). Yükseköğretim Finansmanı ve Türkiye İçin Yükseköğretim Finansman Modeli Önerisi, Yönetim ve Ekonomi, Cilt. 19, Sayı.1, s.91-104.
Aykaç, M., Kar Baysal, B. (2018). Yükseköğretimde Devlet ve Vakıf Üniversiteleri: Sorunlar ve Politika Önerileri, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, (642), 62-92.
Barr, N. (2005). Financing Higher Education, Finance and Development A Quarterly Magazine of The IMF, Volume 42, Number 2, June.
Barro, R.J. (1991), Economic growth in a crosssection of countries. TheQuarterlyJournal of Economics, 106(2), 407-443.
Bils, M., Klenow, P.J. (2000), Does schooling caus growth? American Economic Review, 90(5), 1160-1183.
Chatterji, M (1998). Tertiary Education and Economic Growth, Regional Studies, 32:4, 349-354.
Cural, M., Pekkaya, M., Oral, İ. (2016). Yükseköğretimde Öğrenci Harcama ve Maliyetlerinin Hesaplanması, Bülent Ecevit Örneği, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Vol. 12, Year 12, No.1, 21-43.
Demir, M., İnan, M., Sarıoğlu, F. (2014). Yükseköğretimin Finansmanı: Türkiye’de Öğrenci Eğilimleri Üzerine Bir Değerlendirme, Maliye Dergisi, Sayı. 167, Temmuz- Aralık.
Ekinci, E. C. (2009). Türkiye’de Yükseköğretimde Öğrenci Harcama ve Maliyetleri, Eğitim ve Bilim, Cilt.34, Sayı.154, S. 121-133.
Ekinci, E. C. (2011). Bazı Sosyoekonomik Etmenlerin Türkiye’de Yükseköğretime Katılım Üzerindeki Etkileri, Eğitim ve Bilim, Cilt 36, Sayı.160.
Gölpek, F. (2008). Yükseköğretimde adalet ve etkinler amaçları bakımından yükseköğretimde finansman politikası. Yayınlanmamış doktora tezi. Sosyal Bilimler Enst. Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Gövdeli, T. (2016). Türkiye’de Eğitim- Ekonomik Büyüme İlişkisi: Yapısal Kırılmalı Birim Kök ve Eşbütünleşme Analizi, Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 9(3), s: 224-238.
Keller, K.R.I. (2006), Investment İn Primary, Secondary, and Higher Education and The Effects on Economic Growth. Contemporary Economic Policy, 24(1), 18-34.
Özkan, M. Özgan, H. (2015). Bireysel ve Sosyal Getirileri Işığında Yükseköğretime Yatırım Yapmanın Gerekliliği, Yükseköğretim Dergisi, 5(1), 44-54.
Öztürk, N. (2015). Kamu Ekonomisi Güncellenmiş 2. Baskı, Ekin Basın Yayın Dağıtım, Bursa.
Paying For Tertiary Education, The Learner Perspective, http://www.oecd.org/education/innovation-education/35750159.pdf Erişim Tarihi:
Saruç, T. N. (2011). Yükseköğretimin Finansmanı ve Finansman Yöntemlerinin Algılanan Adalet Düzeyi: Sakarya Üniversitesi Paydaş Görüşleri, Maliye Dergisi, Sayı. 161, Temmuz- Aralık, s.64-75.
Söyler, İ. (2008). Eğitim Hizmetleri Bağlamında Vakıf Üniversitelerinin Finansal ve Vergisel Sorunları, Maliye Dergisi, Sayı, 154, Ocak- Haziran, s. 52-76.
Teker, S., Teker, D. (2012). Yükseköğretim İçin Finansman Modeli Önerileri, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 13(2), 301-3014.
Ulusoy, A., Karakurt, B., Akbulut, E. (2015). Eğitim Harcamalarının Gelir Dağılımına Etkisi: Türkiye’de Yükseköğretimin Gelir Eşitsizliğini Giderici İşlevi, Maliye Araştırmaları Dergisi, Cilt. 1, Sayı:2, s.45-75.
Dineri, E., & Gölpek, F. (2020). YÜKSEKÖĞRETİMDE KAYITLI ÖĞRENCİLERİN EKONOMİK PROFİLİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Uluslararası Ticaret Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 4(2), 72-79. https://doi.org/10.30711/utead.714609