Spor Eğitimi Alan Üniversite Öğrencilerinin Atılganlık Düzeylerinin İncelenmesi

Year 2022, Volume: 1 Issue: 1, 75 - 86, 27.10.2022

Engin Efek

Abstract

Araştırmanın amacı spor eğitimi alan üniversite öğrencilerinin atılganlık düzeylerini incelemektir. Araştırmanın modeli nicel, deseni ise kesitsel tarama olarak seçilmiştir. Çalışmanın örneklemini 247 spor bilimleri fakültesi öğrencisi oluşturmuştur. Öğrencilerin demografik özelliklerini belirlemek için araştırmacı tarafından oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu”, atılganlık düzeylerini belirlemek için ise “Rathus Atılganlık Envanteri” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 17.0 paket programı kullanılmıştır. Veri normal dağılım gösterip göstermediği çarpıklık ve basıklık (Skewness ve Kurtosis) değerleri ile incelenmiş ve verilerin normal dağılım gösterdiği belirlenmiştir. Bu sebeple gerekli analizlerde parametrik testlerden olan T- testi ve Anova Testi uygulanmıştır. Verilerin analizinde ayrıca frekans, yüzde, minimum, maksimum, ortalama ve standart sapma değerleri kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi ise p<0,05 olarak belirlenmiştir. Araştırmanın bulguları üniversite öğrencilerinin orta derecede çekingen olduğunu göstermiştir. Ayrıca öğrencilerin atılganlık düzeyi ile cinsiyet değişkeni arasında anlamlı bir farklılık bulunmazken, aktif spor yapma değişkeni ve branş değişkeni ile atılganlık düzeyi arasında anlamlı farklılık mevcuttur. Elde edilen bulgular cinsiyetin atılganlık üzerinde belirleyici bir unsur olmadığını, aktif spor yapanların daha atılgan olduğunu ve atletizmle uğraşan sporcuların belirli bir branşla uğraşmayan sporculara göre daha atılgan olduğunu ortaya çıkarmıştır.

Keywords

Atılganlık, Öğrenci, Spor, Üniversite

References

• Abakay, U., Alıncak, F., ve Al, S. (2017). Üniversite öğrencilerinin beden algısı ve atılganlık düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(9), 12-18.
• Alex, V. (2021). Family encouragement and assertiveness of learning high school students in the situation of Covid – 19. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry (TOJQI), 12(8), 6240-6246.
• Ashford, B., Biddle, S., ve Goudas, M. (1993). Participation in community sports centres: motives and predictors of enjoyment. Journal of Sport Sciences, 11(3), 249-256.
• Blaser, M. A., ve Seiler, R. (2019). Shared knowledge and verbal communication in football: changes in team cognition through collective training. Frontiers in Psychology, 31(10), 77. Doi: 10.3389/fpsyg.2019.00077. eCollection.
• Çam, İ. Ö., İlknur, Y., Çetin, B., Salman, M., ve Çekin, R. (2010). Spor yüksekokulu öğrencilerinin değişik demografik özelliklere göre atılganlık düzeylerinin araştırılması. Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 46-51.
• De la Torre Gallardo, S., Suarez Manzano, S., López Serrano, S., ve Ruiz Ariza, A. (2021).The effect of an 8-week program of high intensity cooperative physical activity on assertiveness. ESHPA Education, Sport, Health and Physical Activity, 5(1), 41-51. Doi: http://doi.org/10.5281/zenodo.4141559.
• Dervişoğlu, K. (2018). Erken ergenlik döneminde algılanan anne-baba tutumunun benlik saygısı ve atılganlık düzeyi ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Dinçyürek, S., Çağlar, M., ve Birol, C. (2010). Atılganlık ve denetim odağı düzeyi: Gelecek nesillere etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(39), 142-150. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/hunefd/issue/7799/102170.
• Egawa, J., Yamada, Y., ve Mizuno, M. (2021). The impact of sports and physical activities on assertiveness in university students. Juntendo Medical Journal, 67(3), 257-263. Doi: https://doi.org/10.14789/jmj.JMJ20-OA17.
• Emran Özbulak, B., Aypay, A., ve Aypay, A. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözme ve atılganlık becerilerinin bazı değişkenlerle ilişkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(36), 77-93.
• Etzel, D., ve Mears, B. (2004). Adapted physical education and therapeutic recreation in schools. Journal Article by Intervention in School & Clinic, 39.
• Göçer, S. (2018). Farklı branşlardaki erkek ve bayan sporcuların atılganlık ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Gönener, A. (2020). Effect of sport education on stress and assertiveness of middle school students. International Education Studies, 13(5), 108-116. Doi:10.5539/ies.v13n5p108.
• Heybet, T. (2010). Adana ilindeki 14-17 yaş grubu basketbolcular ile sedanterlerin atılganlık düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Horozoğlu, M. A. (2019). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin atılganlık ve özyeterlilik düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Kaçar, M., Yıldırım, A., ve Balkır, N. (1980). Bursa üniversite öğrencilerinin sporla ilişkileri. Spor Hekimliği Dergisi, 15(4), 131-139.
• Karataş, S., ve Tabak, N. (2009). Okul öncesi öğretmen adaylarının atılganlık düzeylerinin bazı sosyodemografik özellikler açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 143-159.
• Kılıç, S. (2013). Örnekleme yöntemleri. Journal of Mood Disorders, 3(1), 44-6. Doi: 10.5455/jmood.20130325011730.
• Kirschner, S. M., ve Galassi, J. P. (1983). Person, situational and interactional influences in assertive behavior. Journal of Counseling Psychology, (30), 335-360.
• Küçükkaragöz, H., Canbulat, T., ve Akay, Y. (2013). Öğretmen adaylarında atılganlık düzeyi ve iletişim becerileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(22), 123-133. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/mkusbed/issue/19548/208229.
• Lisinskiene, A. (2018). The effect of a 6-month coach educational program on strengthening coach-athlete interpersonal relationships in individual youth sport. Sports, (6), 74.
• Menteş, A. (2007). Lise öğrencilerinin atılganlık düzeyine sporun etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Newman, R. (2003). It pays to be personal: Baseball and product endorsements. Nine, Vol 12.
• Nixdorf, I., Frank, R. ve Beckmann, J. (2016). Comparison of athletes’ proneness to depressive symptoms in individual and team sports: Research on psychological mediators in junior elite athletes. Frontiers in Psychology, (7), 893. Doi: 10.3389/fpsyg.2016.00893.
• Polat, E. Üzüm, H., ve Mirzeoğlu, N. (2010). Analyzing assertiveness level and conflict tendency of team players including certain variables. 11th International Sports Sciences Congress, Antalya 10 to 12 October 2010.
• Rathus, S. A. A. (1973). 30-item schedule for assessing assertive behavior. Behavior Therapy, 4(3), 398-406.
• Riykman, M. R., Butler, J. C., Thornton, B., ve Lindner Marc, A. (1997). Assessment of Physique Subtype Stereotypes. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, Vol, 123.
• Ros Morente, A., Miriam F., Quesada Pallarès, C., ve Filella, G. (2022). Evaluation of happy sport, an emotional education program for assertive conflict resolution in sports. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(5), 2596. https://doi.org/10.3390/ijerph19052596.
• Sabiston, C. M., Jewett, R., Ashdown-Franks, G., Belanger, M., Brunet, J., O’Loughlin, E. ve O’Loughlin, J. (2016). Number of years of team and individual sport participation during adolescence and depressive symptoms in early adulthood. Journal of Sport and Exercise Psychology, 38(1), 105–10. Doi: 10.1123/jsep.2015-0175.
• Scholl, K., Mcavoy, L., ve Smith, J. (1999). Inclusive outdoor recreation experiences of families that include a child with a disability. 9. Ashburn VA., Natinonal Park and Recreation Association Symposium.
• Suveren, S. (1991). Sporu teşvik eden ekonomik ve sosyal faktörler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Beden Eğitimi ve Spor Özel Sayısı, 7(1), 191-199.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston, Pearson.
• Vella, S. A., Swann, C., Allen, M. S., Schweickle, M. J., ve Magee, C. A. (2017). Bidirectional associations between sport involvement and mental health in adolescence. Medicine and Science in Sports and Exercise, 49(4), 687–94. Doi: 10.1249/MSS.0000000000001142.
• Voltan, A. N. (1980). Rathus atılganlık envanteri geçerlik ve güvenirlik çalışması. Psikoloji Dergisi, 10, 23-25.
• Wolpe, J., ve Lazarus, A. A. (1966). The commonwealth and international library. Mental health and social medicine division. Behavior therapy techniques: A guide to the treatment of neuroses. Pergamon Press.
• Yalçın, U., ve Balcı, V. (2013). 7-14 yaş arası çocuklarda spora katılımdan sonra okul başarılarında, fiziksel ve sosyal davranışlarında oluşan değişimlerin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(1), 27-33. Doi: 10.1501/Sporm_0000000235.