AIM: The aim of our study is to determine the relationship between fracture risk and cardiovascular risk in patients aged 67-75 years.
METHOD: Detailed anamnesis of the patients was taken and physical examinations were performed. Laboratory parameters including fasting plasma glucose, lipid profile, kidney, liver, thyroid functions and complete blood count were examined. Bone mineral densities were measured. Using the information obtained, cardiovascular risk scores (Framingham, SCORE, Q-Risk and BNF) and fracture risk scores (FRAX) were calculated. All cardiovascular risk score results were compared separately with FRAX and it was investigated whether there was a relationship between them.
RESULTS: 110 patients, 64 women and 46 men, were included in the study. Mean cardiovascular risk scores of the patients were calculated as follows; Framigham: 21.69 ± 11.55, SCORE: 27.14 ± 14.91, Q-Risk: 29.29 ± 12.95, BNF: 24.96 ± 14.14. Mean FRAX score was calculated as 5.59 ± 2.85. When the relationship between the scores were examined, the strongest relationship was between Framigham and Frax (r =0.42, p: <0.0001). This was followed by BNF (r =0.29, p: 0.002) and SCORE (r =0.20, p: 0.035), respectively. No significant relationship was detected between Q-risk score and FRAX (r = 0.17, p: 0.08).
CONCLUSION: There is a significant relationship between cardiovascular disease risk and fracture risk. It should be kept in mind that people with a high risk of cardiovascular disease also have a high risk of fracture, and protective measures should be taken. Likewise, people at high risk of fracture should be screened for cardiovascular diseases and treatment should be planned according to risk.
AMAÇ: Çalışmamızın amacı 67-75 yaş arası hastalarda kırık riski ve kardiyovasküler risk arasındaki ilişkiyi tespit etmektir.
METOT: Hastaların detaylı anamnezleri alınmış ve fizik muayeneleri yapılmıştır. Açlık plazma glukozu, lipid profili, böbrek, karaciğer, tiroid fonksiyonları ve tam kan sayımının yer aldığı laboratuvar parametreleri incelenmiştir. Kemik mineral yoğunlukları ölçülmüştür. Elde edilen bilgiler kullanılarak kardiyovasküler risk skorları (Framingham, SCORE, Q-Risk ve BNF) ve kırık riski skorları (FRAX) hesaplanmıştır. Tüm kardiyovasküler risk skoru sonuçları ayrı ayrı FRAX ile karşılaştırılmış ve aralarında bir ilişki olup olmadığı araştırılmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya 64 kadın ve 46 erkek olmak üzere 110 hasta dahil edilmiştir. Hastaların KVH risk skorları şu şekilde hesaplanmıştır; Framigham: 21.69 ± 11.55, SCORE: 27.14 ± 14.91, Q-Risk: 29.29 ± 12.95, BNF: 24.96 ± 14.14. FRAX skoru 5.59 ± 2.85 olarak hesaplanmıştır. Skorlar arasındaki ilişki incelendiğinde en kuvvetli ilişki Framigham ve Frax arasındadır (r =0.42, p: <0.0001). Bunu sırası ile BNF (r =0.29, p: 0.002) ve SCORE (r =0.20, p: 0.035) takip etmektedir. Q-risk skoru ile FRAX arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir (r =0.17, p: 0.08).
SONUÇ: Kardiyovasküler hastalık riski ve kırık riski arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur. Kardiyovasküler hastalık riski yüksek olan kişilerin kırık riskinin de yüksek olduğu akılda tutulmalı, korumaya yönelik önlemler alınmalıdır. Aynı şekilde kırık riski yüksek olan kişiler kardiyovasküler hastalıklar açısından taranmalı ve riske göre tedavi planlanmalıdır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Internal Diseases |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | April 30, 2024 |
Submission Date | November 26, 2023 |
Acceptance Date | April 20, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 5 Issue: 2 |