This study aimed to determine demographic information of the producers dealing with the beef cattle and in addition to forages that used in feeding cattle. Data were obtained from the 100 producer from face to face surveys in Van centers. According to the results obtained in this study, an important part of the test subject is at primary school level (%62, 6). 15.0% has been found to be literate portion and 1% has taken some college education. Residence time in the profession of the subjects was found to be %30 (0-10 years), %26 (21-30 years) and %20 (< 30 years). A significant portion of the barn (87%) is closed barn system, semi-open (8.8%) and in open barns (4.2%) was determined. We have identified the following; 66% of manufacturers were making intensive fattening, 19% of semi-intensive fattening and 15% extensive fattening. At the beginning of fattening, 39's% of breeders used consisting 50% 50% roughage and intensive fodder 33's% of them used 40% 60% roughage intensive fodder and 33's% of them used 40% 60% roughage intensive fodder and the other (%28) producers used more then %60 intensive fodder. Coarse and dense diets used in various ratios in the feed rate have been determined in the following way. Alfalfa hay, 66%, sainfoin hay, 35% hay, 55% wheat or barley straw, 83%, lentil straw 46% corn silage 93%, sugar beet 2%, barley 94%, wheat 88%, and wheat bran 94% From the results obtained was determined that a significant portion of the manufacturers themselves his own rations for this they use resources in their region. However, sugar beet pulp which is an important source of roughage in the region very little of the use (2%) was determined.
Bu çalışma, Van ilinde halen büyükbaş hayvan besisiyle ilgilenen üreticilerin demografik bilgilerinin yanı sıra üreticilerin büyükbaş hayvan beslemede kullandıkları yemlerin neler olduğunu belirlemeyi amaçlamıştır. Araştırmanın materyalini Van merkezde besi büyük baş hayvan besisi yapan şahıslarla 100 kişiyle yüz yüze yapılan görüşmeden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Çalışmada büyükbaş hayvan besisi ile ilgilenen üreticilerin önemli bir kısmının ilköğretim düzeyinde eğitime (%62,6), bir kısmının ise (15,0) okuryazar, %1'lik bir kısmının ise üniversite eğitimi almış olduğu tespit edilmiştir. Yetiştiricilerin %30'unun 0-10 yıl , %26'sının 21-30 yıl, %20 'sinin ise 11-20 yıl süredir büyük baş hayvan besi faaliyeti ile uğraştıkları tespit edilmiştir. Çalışmada besi ahırlarının önemli bir kısmının (%87) kapalı ahır sistemi olduğu, ilde yarı açık (%8,8) ve açık ahırlar sistemlerinin de (%4,2) olduğu belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %66'sı entansif besi, %19'unun yarı entansif besi yaptığı buna karşılık %15'lik bir üreticinin ise ekstansif besi yaptıklarını tespit edilmiştir. Üreticilerin %39'u besi başlangıcında %50 kaba yem %50 yoğun yemden oluşan rasyonları kullanırken %33'ü oranla %60 kaba yem+%40 yoğun yem den oluşan rasyonlarla besi yaptıklarını geri kalan % 28'lik bir kısmının ise %60'dan fazla yoğun yem kullandıklarını ifade etmişlerdir. Üreticilerin besi rasyonlarında kullandıkları kaba ve yoğun yemin oranları ise şu şekilde belirlenmiştir: Yonca kuru otu %66, korunga kuru otu %35, çayır kuru otu %55, buğday veya arpa samanı % 83, mercimek samanı %46, mısır silajı %93, şeker pancarı %2, arpa %94, buğday %88 ve buğday kepeği %94. Elde edilen bulgulardan üreticilerin önemli bir kısmının kendi rasyonlarının kendilerinin yaptığı bunun için bölgede bulunan kaynakları kullandıkları tespit edilmiştir. Ancak bölgede bulunan' ve önemli bir kaynak olan şeker pancarı posasının ise kullanımının çok az (%2) olduğu belirlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2013 |
Submission Date | August 12, 2015 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 18 Issue: 1-2 |