Bu çalışmada, I. Alaeddin Keykubat döneminde yapılan kervansarayların (hanların) orantı, denge ve modülasyon açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Bu yapılar, estetik ve işlevsel anlamda o dönemin mimari anlayışını ve teknik becerilerini yansıtmaktadır. Çalışma, bölge veya şehir yerine bir hükümdar dönemini ele alarak, banilik kültürünün sosyal yapı içindeki önemine değinmiştir. Kervansarayların, Anadolu Selçuklu kervansaraylarının yapısal özellikleriyle, plan tipolojileri, cephe özellikleri, taşıyıcı yapılar, malzeme kullanımı ve süslemeler gibi başlıklar altında detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Araştırma, orantı, denge ve modülasyonun farklı kültürlerdeki yerini ve Anadolu Selçuklu mimarisiyle olan etkileşimini incelemiştir. Ayrıca, Anadolu Selçuklu mimarisinde bu kavramların varlığı da sorgulanmıştır. Gözlem yöntemi olarak Orhan Cezmi Tuncer’in Sivas Gök Medrese örneğinde yaptığı analiz ve ölçümler esas alınmıştır. I. Alaeddin Keykubat döneminde yapılan özel hanlar arasında Aksaray Sultan Hanı, Tuzhisarı Sultan Hanı ve Alara Han incelenmiştir. Bu yapıların plan, cephe ve taçkapısında orantı, denge ve modülasyon incelemesi yapılmıştır. Hanların yapısal özellikleri, çizimler, fotoğraflar ve dijital araçlar kullanılarak incelenmiştir. Özet olarak, bu çalışma, Anadolu Selçuklu dönemi kervansaraylarının mimari analizini, orantı, denge ve modülasyon kavramları üzerinden ele alarak, bu yapıların estetik ve yapısal özelliklerini kapsamlı bir şekilde değerlendirmiştir.
This study aims to examine the caravanserais (khans) built during the patronage of Kayqubad I in terms of proportion, balance, and modulation. These structures reflect the architectural understanding and technical skills of that period in both aesthetic and functional terms. The study addresses the importance of the culture of patronage within the social structure by examining the period of a ruler rather than focusing on a specific region or city. Caravanserais, particularly those from the Anatolian Seljuks, are discussed in detail concerning their structural properties, plan typologies, facade features, supporting structures, materials used, and decorations. The research also explores the role of proportion, balance, and modulation across different cultures and their interactions with Anatolian Seljuk architecture. Additionally, the presence of these concepts within Anatolian Seljuk architecture is questioned. Observational methods adopted from Orhan Cezmi Tuncer’s analysis and measurements of the Sivas Gök Medrese serve as the basis for this study. Specific khans built during the era of Kayqubad I, such as Aksaray Sultan Hanı, Tuzhisarı Sultan Hanı and Alara Han, are examined. These structures have been analyzed with regard to proportion, balance, and modulation in their plans, facades, and crown gates. The structural properties of the khans have been investigated using drawings, photographs, and digital tools. To this end, this study provides a comprehensive architectural analysis of Anatolian Seljuk period caravanserais, examining their aesthetic and structural features through the concepts of proportion, balance, and modulation.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Architectural Heritage and Conservation, Architectural History, Theory and Criticism, Sustainable Architecture |
Journal Section | Engineering and Architecture / Mühendislik ve Mimarlık |
Authors | |
Publication Date | April 29, 2025 |
Submission Date | May 29, 2024 |
Acceptance Date | January 1, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 30 Issue: 1 |