Beyaz Nektarin Tiplerinin AFLP Moleküler Markör Polimorfizminin Prunus Cinsine Giren Önemli Türlerle Karşılaştırılması

Yıl 2012, Cilt: 26 Sayı: 2, 29 - 36, 01.08.2012

Engin Gür Murat Şeker

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Beyaz Nektarin Tiplerinin AFLP Moleküler Markör Polimorfizminin Prunus Cinsine Giren Önemli Türlerle Karşılaştırılması

Öz

Bu çalışmada beyaz nektarin tiplerinin diğer Prunus cinsine giren şeftali, nektarin, kiraz, kayısı, badem ve erik ile genetik akrabalık oranları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla şeftali (Royal Glory), kiraz (Premier Giant), kayısı (Roxana), badem (Texas), nektarin (Caldesi 85), erik (Black Diamond) ve beyaz nektarin (17-BN-01 ve 17-BN-02) genotipleri kullanılmıştır. Genetik akrabalık oranlarını belirlemek için AFLP analizi yapılmıştır. AFLP analizlerinde 6 primer kombinasyon kullanılmış, toplam 282 AFLP fragment elde edilmiştir. AFLP analizleri sonucunda beyaz nektarin tiplerinin diğer şeftali ve nektarin çeşitlerinden farklı genetiksel özelliklere sahip olduğu görülmüştür. Hazırlanan dendrogramda beyaz nektarin tipleri birbirine genetik olarak en yakın bulunurken, kiraz çeşidi en uzak bulunmuştur

Anahtar Kelimeler

Beyaz Nektarin, AFLP, Moleküler Markör

Kaynakça

• Aradhya, M. K., Weeks, C. ve Simon, C. J., 2004. Molecular Characterization of Variability and Relationship Among Seven Cultivated and Selected Wild Species of Prunus L. Usiing Amplified Fragment Length Polymorphism. Scientia Horticulturae 103: 131-144.
• Aranzana, M.J., Carbo, J. ve Arus, P., 2003. Using Amplified Fragment-Length Polymorphisms (AFLP’ s) to Identifiy Peach Cultivars , Journal of American Society of Horticultural Science, 128 ( 5 ): 672-677.
• Eroğul, D., 2009. Bazı İdris (Prunus Mahaleb L.) Genotiplerinin Morfolojik ve Moleküler Karakterizsayonu. Ege Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Bölümü Doktora Tezi.150 s.
• Geuna, F., Toschı, M. ve Bassı, D., 2003. The Use of AFLP Markers for Cultivar Identification in Apricot. Plant Breeding, Vol. 122, Iss. 6, pp 526-531.
• Hu, D.Y., Zhang, Z.S. ve Zhang, D.L., 2005. Genetic Reletionship of Ornamental Peach Detirmined Using AFLP Markers. Hort Science. 40, 1782-1786.
• Kaçar, Y. A., 2001. Türkiye’de Yetiştirilen Önemli Kiraz (Prunus avium L.) ve Vişne (Prunus cerasus L.) Çeşit ve Tiplerinin DNA Parmakizi Yöntemi ile Sınıflandırılması. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 190 s.
• Özçağıran R., Ünal A., Özeker E. ve İsfendiyaroğlu M., 2011. Ilıman İklim Meyve Türleri: Sert Çekirdekli Meyveler Cilt-I. Ege Ü. Zir. Fak. Yay, No: 556, Bornova, İzmir.
• Sorensen, T. 1948. A method of Establishing Groups of Equal Amplitude in Plant Sociology Based on Similarity of Species Content and its Application to Analyses of the Vegetation on Danish Commons. Vidensk Selsk Biol 5: 1-34.
• Vos, P., Hogers, L., Bleeker, M., Van De Lee, T., Hornes, M., Frijters, A., Pot,J., Peleman, J., Kuiper, M. ve Zabeau, M., 1995. AFLP: A New Technique for DNA Fingerprinting. Nucleic Acids Research, 23: 4407-4414.
• Wu X. ve Prior, R.L., 2005. Systematic Identification and Characterization of Anthocyanins by HPLC-ESI-MS/MS in Common Foods in Theunited States: Fruits and Berries. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 53: 2589-2599.
• Xu D.H., Wahyuni, S., Sato, M., Yamaguchi, M., Tsunematsu, H ve Ban, T., 2006. Genetic Diversity and Relationship of Japanese peach (Prunus persica L) Cultivars Revealed by AFLP and Pedigree Tracing. Genetic Resources and Crop Evolution 53:883-88.