Çay Atığı Kompostunun Çim Alanların Oluşturulmasında Kullanım Olanağı

Yıl 2012, Cilt: 26 Sayı: 2, 47 - 58, 01.08.2012

Barış Bülent Aşik Cihat Kütük

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Çay Atığı Kompostunun Çim Alanların Oluşturulmasında Kullanım Olanağı

Öz

Bu çalışmada çay atığı kompostu (ÇAK), ahır gübresi (AG) ve peat (P) çim alan oluşturulmasında kullanım olanağı araştırılmıştır. Çalışma tesadüf blokları deneme desenine göre Ankara koşullarında yürütülmüştür. %40 L. Perenne "Ovation"+%40 F. rubra "Franklin"+%20 P. pratensis "Gerenimo" çim karışımları kullanılarak tarla koşullarında yürütülen çalışmada organik materyaller üst kapak materyali olarak kullanılmıştır. Çim alan oluşturmada kullanılan bazı morfolojik ve fenolojik özelliklerin yanı sıra çim bitkisinin N, P ve K içerikleri de belirlenmiştir. Çay atığı kompostu ve diğer organik materyallerin çim alan oluşturmada etkileri istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. ÇAK kuru ot verimini, fide kuru ağırlığını, desimetrekaredeki kardeş sayısını, dip kaplamayı, yenilenme kabiliyetini, N ve K içeriğini AG ve P’e oranla daha fazla artırmıştır. Yeşil ot verimi, fide boyu, kıştan çıkış durumu ve fosfor içeriği yönünden ÇAK ve AG arasındaki farklılıklar ise önemli bulunmamıştır. Çim bitkisinin yaprak rengi tüm uygulamalarda donuk yeşil olarak belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Organik atık, çay atığı, kompost, çim alan, fenolojik karakterler, bitki besin element

Kaynakça

• Abdulghani, E.T.2012. Effect of Black Tea Wastes on some of soil Properties and Barley (Hordium vulgar L.) Growth and Yield. Journal Tikrit Univ. For Agri. Sci. 12 (3): 186-189.
• Alpaslan, M., A. Güneş ve A. İnal. 1998. Deneme Tekniği. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 1502, Ders Kitabı: 455, Ankara.
• Anonim. 1951. U.S. Department of Agriculture Handbook. No: 18, Grout Print Office Washington D.C.
• Benito, M., A. Masaguer, A. Moliner and R. De Antonio. 2006. Chemical and Physical Properties of Pruning Waste Compost and Their Seasonal Variability. Bioresource Technology. 97. 2071- 2076.
• Benito, M., A. Masaguer, R. De Antonio and A. Moliner. 2005. Use of Pruning Waste Compost as a Component in Soilless Growing Media. Bioresource Technology. 96, 597-603.
• Beşkonaklı, F.1989. Ankara koşullarında çim alanların başarı durumu ve TBMM Park Örneği, Ankara Üniversitesi F.B.E. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Birant, M. ve R. Avcıoğlu. 1996. Bornova şartlarında değişik azot dozlarının bazı yeşil alan buğdaygillerinin özellikleri ile vejetasyon yapılarına etkisi üzerine araştırmalar. Ege Üni. F.B.E. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, İzmir.
• Bouyoucos, G.J. 1951. A recabliration of the hidrometer for marking mechanical analysis of soil. Agronomy Journal, 43: 434-437.
• Çelebi, Ş.Z., N. Andiç, İ.H. Yılmaz, 2010. Van Bölgesinde Tesis Edilecek Çim Alanları İçin Uygun Tohumluk Miktarının Saptanması. YYU Tarım Bilimleri Dergisi, 20 (1): 16-25.
• Çelebi, Ş.Z., Ö. Arvas, R. Çelebi, İ.H. Yılmaz. 2011. Rizomlu Kırmızı Yumak (Festuca rubra var. rubra) ile Tesis Edilen Yeşil Alanda Atıksu Arıtma Çamurunun Tesis Gübresi Olarak Değerlendirilmesi. Ekoloji 20 (78): 18-25.
• Çerçioğlu, M. 2011. Sürdürülebilir Tarımda Tütün Atığı Kullanım Olanakları. U. Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi. 25 (2): 101-107.
• Çiçek, N., , C. Kütük, Y.K. Arıcı ve B.C. Bilgili. 2012. Krizantem (Chrysanthemum morifolium)’in Gelişim Parametreleri Üzerine Farklı Atık Mantar Kompostu ile Hazırlanan Değişik Yetiştirme Ortamlarının Etkisi. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5 (2): 68-75.
• Hsieh, C. F. and K.N. Hsu. 1993. A survey on the mineral nutrient content of the different kinds of organic material in Taiwan. In: Research Report No. 302. Taichung District Agricultural Improvement Station, Changhua, Taiwan.
• Gabriels, R. and O. Verdonck, 1992. Referans methods for analysis of compost. Composting and Compost Quality Assurance Criteria, Stationary Office Books, 433 pp.
• Gül, A. 1997. Bazı Yeşil Alan Buğdaygillerinin Ege Bölgesi Sahil Kuşağında Kullanma Uygunluğu ve Değişik Çim Yatağı Üzerindeki Performansının Araştırılması. Ege Üni. F.B.E. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, İzmir.
• Kacar, B. 1972. Bitki Analizleri. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri, II. Bitki Analizleri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi yayınları No: 453, Uygulama Kılavuzu: 155, Ankara.
• Kacar, B. 1990. Gübre Analizleri. Ankara Üniversitesi Basımevi, 249 s.
• Kacar, B.1994. Toprak Analizleri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eğitim Araştırma Geliştirme Vakfı Yayınları No: 3, Ankara.
• Kacar, B., S. Taban ve C.A. Kütük. 1996. Çay Atıklarının Zenginleştirilmiş Organik Gübreye Dönüştürülerek Kullanılması. Araştırma Geliştirme Uygulama Projesi, Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü, Rize.
• Kacar, B. 1997. Gübre Bilgisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 1490, Ders Kitabı: 449, Ankara.
• Karakurt, E. 2004. Ankara/Haymana Koşullarında Yeşil Alan Çim Türlerinin Bazı Morfolojik ve Fenolojik Karakterleri. Tarım Bilimleri Dergisi, 10 (3): 275-280.
• Kütük, A.C., G. Çaycı ve A. Baran 1995. Çay Atıklarının Bitki Yetiştirme Ortamı Olarak Kullanılabilme Olanakları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 1: 35- 40.
• Kütük, C. and G. Çayci, 2000. Effect of beer factory sludge on yield components of wheat and some soil properties. In: Proceedings of International Symposium Jun. 13-17, pp: 313-318, Konya.
• Kropisz, A.1992. Influence of Fertilization with Coposition Yield of Vegetables and Their Content of Mineral Elements. Annals of Warsaw Agricultural University, 16: 9-13.
• Uzun, G. 1989. Peyzaj Mimarlığında Çim ve Spor Alanları Yapımı, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yardımcı Ders Kitabı, No: 20, Adana.
• Orçun, E. 1979. Özel Bahçe Mimarisi (Çim sahaların tesis ve bakım tekniği). Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 152, İzmir.
• Özbaş, E.E., H.K. Özcan, N. Balkaya ve Bayat.2007. Kompost Kullanımı ve Kullanımını Sınırlayıcı Faktörler. 7. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi 24-27 Ekim 2007, İzmir
• Özenç, N. 2004. Fındık Zürufu ve Diğer Organik Materyallerin Fındık Tarımı Yapılan Toprakların Özellikleri ve Ürün Kalitesi Üzerine Etkileri. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara.
• Richards, L. A. 1954. Diagnosis and Improvement of Saline and Alkali Soils. USDA Agriculture Handbook 60, Washington D. C.
• Sönmez, S., M. Kaplan, Ş. Orman ve İ. Sönmez. 2002. Antalya-Kumluca Yöresi Domates Seralarında Hasat Sonrası Bitkisel Atıklarla Kaldırılan Besin Maddeleri Miktarları ve Bu Atıkların Değerlendirilmesi İle İlgili Öneriler. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (1), 19– 25.
• Tekeli, A.E. 1977. Orta Anadolu Koşullarında Suni Mera Tohum Karışımlarının Ekim Metotları Üzerinde Araştırmalar. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yem Bitkileri Çayır Mera Kürsüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Yazgan, M.E., H. Ekiz, N. Karadeniz ve H. Kendir. 1992. Ankara Koşullarında Yeşil Saha Tesisinde Kullanılabilecek Önemli Çim Türlerinin Belirlenmesinde Bazı Morfolojik ve Fenolojik Karakterler Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 1277, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler: 710, Ankara.
• Zorer, Ş., İ. Hosaflıoğlu, İ.H. Yılmaz. 2004. Çim Alanlarında Uygun Azotlu Gübre Uygulama Zamanlarının Belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 14(1): 27-34.